Volvo V60 Hybrid [test drive]

Δοκιμάζουμε το πρώτο υβριδικό ευρείας παραγωγής με ντίζελ κινητήρα και δυνατότητα καθαρής ηλεκτροκίνησης!

Όπως έχουμε γράψει πολλάκις στο caroto.gr, το κοντινό μέλλον της αυτοκίνησης ανήκει στα ηλεκτροϋβριδικά (και το μακρινό προφανώς στα fuel cells). Και αυτό, διότι οι μπαταρίες από μόνες τους δεν πρόκειται στην επόμενη δεκαετία να αναλάβουν με αξιώσεις την κίνηση ενός αυτοκινήτου, τουλάχιστον όχι δίχως τα ζητήματα της περιορισμένης αυτονομίας και του μεγάλου χρόνου φόρτισης (αυτό είναι μία άλλη ιστορία). Έτσι, τι καλύτερο από ένα premium βάγκον που συνδυάζει ένα σούπερ ντίζελ με τα οριοθετημένα πλεονεκτήματα της καθαρής ηλεκτροκίνησης;

Ουσιαστικά, πρόκειται για το πρώτο υβριδικό layout με ντίζελ κινητήρα που παρουσιάσθηκε το 2008 (αργότερα ακολούθησε το Hybrid4 της Peugeot). Στον εμπρός άξονα υπάρχει ο παλιός γνώριμος πεντακύλινδρος D6 (το V60 PHEV προηγήθηκε της γενιάς Drive-E) των 2,5 lt που αποδίδει 215 PS και 440 Nm ροπής τα οποία διαχειρίζεται το αυτόματο κιβώτιο 6 σχέσεων με μετατροπέα ροπής. Στον πίσω άξονα υπάρχει ένας ηλεκτροκινητήρας με μέγιστη απόδοση 68 PS / 440 Nm που λαμβάνει ενέργεια από μπαταρίες λιθίου-ιόντων των 11,2 kWh (ωφέλιμη χωρητικότητα στα 8 kWh).

Σημειώστε πως οι δύο άξονες μεταξύ τους δεν έχουν καμία σχέση μετάδοσης και «επικοινωνούν» καλωδιακά, συνθέτοντας έναν υβριδικό τύπο τετρακίνησης. Επίσης, το V60 είναι plug-in, δηλαδή διαθέτει και υποδοχή φόρτισης (στο φτερό από την μεριά του οδηγού) σε παροχή ρεύματος 230V έντασης 6A, 10Α ή 16Α για πιο γρήγορη φόρτιση. Τώρα, για να κατανοήσει κανείς τον τρόπο λειτουργίας του V60 PHEV δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από μία περιγραφή πίσω από το τιμόνι.

Μετά από ένα βράδυ στην… πρίζα και το ρεζερβουάρ σχεδόν γεμάτο με πετρέλαιο ξεκινήσαμε για μία βόλτα με την αυτονομία στα 600+ km. Φυσικό είναι να θέλουμε να εξαντλήσουμε τα 50+ km της μπαταρίας και να κινηθούμε με δίχως ρύπους -και με το γλυκό σφύριγμα του ηλεκτροκινητήρα να ακούγεται από πίσω- πιέζοντας τον διακόπτη PURE στην βάση του επιλογέα ταχυτήτων. Ξεκινάμε και συνεχίζουμε αθόρυβα μέχρι τα 125 km/h που περιορίζεται η EV κίνηση αποκλειστικά στους πίσω τροχούς. Φυσικά, όταν πιέσουμε το πεντάλ του γκαζιού περισσότερο από ότι πρέπει παίρνει ζωή και ο πεντακύλινδρος με τον μπάσο γουργουρητό ήχο του. Ο οποίος κάθε άλλο παρά ενοχλητικός είναι, ενώ εντυπωσιακό είναι το πόσο ήχος είναι για ντίζελ (μιλάμε για το κροτάλισμα).

photos: nmarinopoulos

Το πρόγραμμα PURE είναι ότι πρέπει για αν EV καθημερινές μετακινήσεις εντός πόλης. Από εκεί και πέρα υπάρχει το POWER για μάξιμουμ δύναμη και επιδόσεις δικαιολογώντας το 0-100 σε μόλις 6,1 sec και την τελική να φλερτάρει με τα 230 km/h του κατασκευαστή. Το ιδανικό πρόγραμμα κίνησης είναι προφανώς το HYBRID, όπου η ηλεκτροκίνηση συνδυάζεται με την συμβατική, με λειτουργία ανάκτησης ενέργειας που απεικονίζεται στα όμορφα γραφικά της κεντρικής οθόνης. Πολύ έξυπνη είναι η διατήρηση του αποθέματος της μπαταρίας για οποτεδήποτε θελήσει ο οδηγός, αρκεί να πιέσει το διακόπτη SAVE.

Στον ανοιχτό δρόμο το ηλεκτροϋβριδικό Volvo είναι πραγματικά απολαυστικό και ταχύτητα. Για να υπολογίσει κανείς την μέγιστη ισχύ είναι κομματάκι δύσκολο, αλλά εντελώς μπακαλίστικα θα μπορούσε να υποθέσει πως όταν τα 215 άλογα συναντήσουν τα 68 του σερβοκινητήρα η ισχύς να ξεπερνά τα συνολικά 280. Όπως και να έχει η αίσθηση είναι αυτή ενός ταχύτατου βάγκον που δεν μασάει από το βάρος των μπαταριών το οποίο αντισταθμίζει εκείνο του κινητήρα στον εμπρός άξονα.

Πάντως, η ανάρτηση είναι σφιχτούτσικη (με ενισχύσεις στο αμάξωμα και μπάρες θόλων) και παρά τα σπορ λάστιχα η άνεση δεν επισκιάζεται σε σημείο που να ενοχλεί, ενώ λογικό είναι ο χώρος αποσκευών να περιορίζεται κατά μερικά λίτρα. Τα φρένα είναι δυνατά, αλλά θέλουν χρόνο συνήθειας λόγω της κάπως σπογγώδης αίσθησης (λόγω της ανάκτησης ενέργειας). Φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τo AWD πρόγραμμα κίνησης που συστήνεται για οδοστρώματα με μειωμένη πρόσφυση (π.χ. σε παγωμένο κ.α.).

To V60 PHEV μας άρεσε, τόσο σαν αυτοκίνητο, όσο σαν τεχνολογικό επίτευγμα. Προσωπικά, θεωρώ πως οι κατασκευαστές αυτοκινήτων θα έπρεπε να ρίχνουν το βάρος στα ηλεκτροϋβριδικά, δηλ. σε υβριδικά αυτοκίνητα με σχετικά μεγάλη αυτονομία κίνησης με ηλεκτρική ενέργεια. Και όταν οι μπαταρίες αδειάσουν από αυτή, τότε να αναλαμβάνει την κίνηση ένας συμβατικός κινητήρας δίχως το άγχος που χαρακτηρίζει ένα EV. Τι μένει; Σταδιακά η plug-in τεχνολογία να περάσει και σε μικρότερης κατηγορίας αυτοκίνητα με χαμηλότερη τιμή πώλησης. Για παράδειγμα, ένα υβριδικό V40 στα μισά λεφτά πως θα σας φαινόταν;

Περισσότερες δοκιμές για μοντέλα Volvo!