Ο δέκατος γύρος του παγκοσμίου πρωταθλήματος διεξάγεται στο Σίλβερστοουν σηματοδοτώντας την ολοκλήρωση του πρώτου triple-header στην ιστορία της F1.
Το ιστορικό σιρκουί, αλλά και η ευρύτερη περιοχή γύρω από αυτό, φιλοξενεί τις έδρες ή τις σημαντικότερες τεχνικές εγκαταστάσεις των περισσότερων ομάδων του πρωταθλήματος με αποτέλεσμα ο αγώνας της Βρετανίας να αποκτά ξεχωριστή σημασία για τις Mercedes, Red Bull, Renault, Force India, Williams, McLaren και Haas. Η χάραξη της πίστας είναι ιδιαίτερα αγαπητή, επίσης, στους οδηγούς καθώς περιέχει μερικές από τις μεγαλύτερες προκλήσεις σε όλο το πρωτάθλημα.
Μετά τον συγκλονιστικό αγώνα της Αυστρίας, η Mercedes θέλει να αφήσει πίσω της τα λάθη του Σπίλμπεργκ και να μετουσιώσει σε βαθμούς την φαινομενική ανωτερότητα του αναβαθμισμένου της πακέτου. Η Ferrari θα είναι η μόνη ίσως ομάδα που θα μπορέσει να προβληματίσει κάπως τα ασημένια βέλη, φέρνοντας κι εκείνη νέο αεροδυναμικό πακέτο για τον αγώνα. Στη McLaren η αγωνιστική παρακμή έχει πυροδοτήσει τις πρώτες σημαντικές διοικητικές ανακατατάξεις, ενώ κυκλοφορούν και οι πρώτες φήμες για τους κατασκευαστές που θέλουν να συμμετάσχουν στο πρωτάθλημα από το 2021…
Χαρακτηριστικά σιρκουί
Η πίστα που έχει φιλοξενήσει περισσότερες φορές από οποιαδήποτε άλλη το Βρετανικό Grand Prix βρίσκεται στην έκταση που καταλάμβανε ένα αεροδρόμιο της RAF κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Από το 1947 που έγινε ο πρώτος ερασιτεχνικός αγώνας έχει αλλάξει μορφή 13 φορές με τη σημερινή εκδοχή των 5,891 χιλιομέτρων να χρησιμοποιείται από το 2011. Ένα από τα πιο ολοκληρωμένα σιρκουί του πρωταθλήματος απαιτεί τα μέγιστα τόσο από τα μονοθέσια όσο και από τους οδηγούς. Οι στροφές Copse, Stowe και το σύμπλεγμα Maggots-Becketts-Chapel εξακολουθούν να αποτελούν οδηγική πρόκληση απαιτώντας παράλληλα ιδανική αεροδυναμική ισορροπία. Από την άλλη στροφές όπως οι Club, Village και Luffield είναι πιο τεχνικές τονίζοντας κυρίως τη μηχανική ευστάθεια των μονοθεσίων. Εξ ίσου σημαντική είναι και η απόδοση των PU και δη η αποτελεσματικότητα των MGU-H, καθώς ο μεγάλος γύρος του Σίλβερστοουν έχει στην πραγματικότητα μόνο 4 ζώνες φρεναρίσματος.
Οι αεροδυναμικές ρυθμίσεις τείνουν προς το μέσο φορτίο, λόγω των πολλών ταχύτατων στροφών. Στον φετινό αγώνα θα υπάρξει και τρίτη ζώνη DRS στην ευθεία των pits κάτι που λογικά θα επιτρέψει στις ομάδες να αυξήσουν περεταίρω το αεροδυναμικό φορτίο. Ευνοϊκότερα σημεία για προσπέρασμα οι ζώνες φρεναρίσματος για τις στροφές Brooklands και Stowe. Ο αγώνας ολοκληρώνεται έπειτα από 51 γύρους.
Ελαστικά
Η Pirelli φέρνει για πρώτη φορά φέτος την Hard γόμα δίπλα στις Medium και Soft. Η γόμα με τον μπλε χρωματισμό έχει δοκιμαστεί ελάχιστα από τις ομάδες και οι περισσότερες προβλέψεις μιλούν για ένα ελαστικό που δεν έρχεται εύκολα σε θερμοκρασία λειτουργίας. Συνεπώς, δε θα πρέπει να θεωρείται μονόδρομος ο συνδυασμός Soft/Hard στη διάρκεια του αγώνα αν και θα έχουμε τα πρώτα σαφή δείγματα στις ελεύθερες δοκιμές της Παρασκευής. Γενικά οι πιο σκληρές γόμες τείνουν να ευνοούν τις Mercedes και η λογική υποδεικνύει ότι οι W09 θα μπορέσουν να ανταποκριθούν καλύτερα από τα υπόλοιπα μονοθέσια στις διαθέσιμες γόμες. Η Ferrari- όπως και οι περισσότερες ομάδες- φαίνεται να αποκλείει εντελώς την πιθανότητα χρησιμοποίησης των Hard στον αγώνα καθώς έχει φέρει μόνο ένα σετ για τον κάθε οδηγό της, σε αντίθεση με την Red Bull που έχει φέρει από δύο για τους Ricciardo-Verstappen. Πάντως, το pit-lane στο Σίλβερστοουν είναι ένα από τα μακρύτερα του πρωταθλήματος κάτι που σημαίνει ότι όσοι επιχειρήσουν δύο στάσεις στον αγώνα θα πρέπει να έχουν κατά πολύ ανώτερο ρυθμό για να μπορέσουν να ανταγωνιστούν όσους κάνουν μία.
Ανακατατάξεις στην McLaren
Παραμονές του αγώνα στο Σίλβερστοουν έγινε γνωστή η αποχώρηση του Eric Boullier από την McLaren. Ο μέχρι πρότινος αγωνιστικός διευθυντής της ομάδας φέρεται να υπέβαλλε την παραίτησή του στον διευθύνοντα σύμβουλο του McLaren Technology Group, Zak Brown, το απόγευμα της Τρίτης μετά το Αυστριακό Grand Prix. Η εξέλιξη αυτή δεν εξέπληξε πολλούς, καθώς η πίεση που ασκούνταν στον Boullier από την αρχή της σεζόν αυξανόταν συνεχώς με την αγωνιστική πτώση της ομάδας.
Η θέση του «racing director» που κατείχε ο Boullier καταργείται και στη θέση της δημιουργούνται οι θέσεις των «sporting director» και «performance director». Αυτές θα καταληφθούν από τους Gil de Ferran και Andrea Stella αντίστοιχα. Ο Stella είχε ακολουθήσει τον Alonso από την Ferrari στην McLaren ως μηχανικός αγώνα του Ισπανού. Ο νέος του ρόλος θα έχει να κάνει με την λειτουργία της ομάδας στη διάρκεια του αγωνιστικού τριημέρου, κάτι σαν επικεφαλής μηχανικός και των δύο γκαράζ ο οποίος θα έχει άμεση επικοινωνία με τα ανώτερα στελέχη της ομάδας.
Όσο για την πρόσληψη de Ferran, αυτή ήταν ένα είδος έκπληξης. Ο Βραζιλιάνος δις πρωταθλητής στα CART και νικητής του Indy 500 μπορεί να συνεργαζόταν επί χρόνια με τη McLaren σε συμβουλευτικό ρόλο αλλά όλα έδειχναν ότι θα ήταν το πρόσωπο το οποίο θα ενορχήστρωνε στο μέλλον την φημολογούμενη συμμετοχή της McLaren στα Indy. Πλέον, σύμφωνα πάντα με τον Brown, ο de Ferran θα επικεντρωθεί στο πρόγραμμα της F1, δίνοντας τις γενικότερες κατευθύνσεις για την ανάπτυξη της ομάδας, την απλοποίηση των εσωτερικών διαδικασιών αλλά και την καλύτερη επικοινωνία ανάμεσα στα διάφορα τμήματα.
Πάντως, φαίνεται ότι τα προβλήματα της McLaren ήταν για χρόνια πρωτίστως διοικητικά και με τον καιρό μετατράπηκαν και σε αγωνιστικά. Δεσμευόμαστε για μια πιο λεπτομερή ανάλυση στο μέλλον. Για την ώρα, επιστρέφοντας στον Dennis, ο πρώην νούμερο 1 της McLaren είχε κάνει- πέραν του Boullier- και δύο ακόμη στρατηγικές επιλογές κατά το ατυχές τελευταίο του διάστημα στην ομάδα. Η μία από αυτές ήταν η συνεργασία με την Honda ενώ η άλλη ήταν η επαναπρόσληψη Alonso. Οι Ιάπωνες έχουν φύγει εδώ και μήνες από το Woking. Ο Fernando, όμως, είναι μια άλλη ιστορία…
Formula 2021 και Porsche
Η προθεσμία της 30ης Ιουνίου την οποίαν είχε θέσει η FIA για την δημοσιοποίηση των νέων κανονισμών που θα ισχύσουν από το 2021 ήλθε και παρήλθε χωρίς κάποια ανακοίνωση από την ομοσπονδία. Η συμφωνία FIA-Liberty-Strategy Group φαίνεται ότι θα είναι πολύ πιο δύσκολη από όσο αναμενόταν. Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους:
• Δεν έχουν συμφωνηθεί τα τελικά μερίδια από τα εμπορικά δικαιώματα του σπορ μεταξύ Liberty και ομάδων. Και όταν λέμε «ομάδες» εννοούμε ουσιαστικά το Strategy Group το οποίο αποτελείται από τις Ferrari, Mercedes, Renault και Honda. Η ιδιοκτήτρια του σπορ, επιθυμεί να αυξήσει το μερίδιό της από τα έσοδα ύψους 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ/ έτος και πιέζει προς την μείωση των διαφόρων bonus συμμετοχής ή ιστορικότητας που μοιράζονται σε κάποιες «προνομιούχες» ομάδες. Τέτοιου είδους bonus παρέχονται στις Williams (10 εκ. ), McLaren (30 εκ. ), Red Bull – Mercedes (από 35 εκ. ) και φυσικά στην Ferrari η οποία εισπράττει τη μερίδα του λέοντος με σχεδόν 70 εκ. / έτος πλέον των υπόλοιπων πληρωμών. Οι ομάδες κωλυσιεργούν, ώστε να αναγκάσουν τους Αμερικανούς να αφήσουν τα πράγματα ως έχουν υπό την πίεση του χρόνου. Ο, δε, πρόεδρος της Ferrari, Sergio Marchionne απειλεί χαρακτηριστικά με αποχώρηση αν πληγούν τα προνόμια της Scuderia. Προτού να υπογραφεί μία νέα «Συμφωνία Ομόνοιας» θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να οριστικοποιηθούν οι τεχνικοί κανονισμοί. Η τρέχουσα Concorde λήγει τον Δεκέμβριο του 2020.
• Η ασυμφωνία σχετικά με την τελική σύνθεση των νέων μονάδων ισχύος. Όλα δείχνουν ότι η MGU-H καταργείται από το 2021, καθώς η εξέλιξη αυτού του στοιχείου ήταν που αύξησε κατακόρυφα το κόστος για τις ομάδες αλλά και την περιπλοκότητα των PU. Φυσικά, ο κατασκευαστής που υπερείχε σαφώς στη συγκεκριμένη ηλεκτρογεννήτρια ήταν η Mercedes και η Γερμανική εταιρία δεν θέλει να παραιτηθεί τόσο εύκολα από κάτι που τις έδωσε την υπεροχή για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Όχι, τουλάχιστον, χωρίς κάποιο αντιστάθμισμα. Επιπλέον, ακόμη και χωρίς την MGU-H, η F1 δυσκολεύεται να προσεγγίσει πολλούς νέους κατασκευαστές. Ακόμη και η Aston Martin που είχε εκδηλώσει αρχικά ενδιαφέρον φαίνεται ότι αναθεωρεί. Λογικά, η Liberty επιθυμεί διακαώς να προσελκύσει και κάποιον μεγάλο Αμερικανό κατασκευαστή από το 2021. Τέτοιου είδους ενδιαφέρον δεν φαίνεται να έχει εκδηλωθεί προς το παρόν, δυστυχώς.
Εκείνη που έγινε γνωστή, ωστόσο, ήταν η σύνθεση του Working Group της FIA το οποίο είναι επιφορτισμένο με την διατύπωση των τεχνικών κανονισμών. Σε αυτό, σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, συμμετείχε πέραν των εκπροσώπων της FΙΑ και των Ferrari, Mercedes, Renault, Honda ένα ακόμη μέλος. Συγκεκριμένα πρόκειται για τον εκπρόσωπο του VW Group, δόκτωρ Donatus Wichelhaus, ο οποίος συμμετείχε στον σχεδιασμό του προγράμματος LMP1 της Porsche ενώ από το τέλος του 2017 απασχολείται αποκλειστικά στην εταιρία της Στουτγάρδης. Έχει έρθει η ώρα για την Porsche να επανέλθει στην Formula 1;
Τεχνική σύνοψη
Οι δύο Haas αναμένεται να παλέψουν με τις Renault για τις πρώτες θέσεις πίσω από τους “big three” έπειτα και από την εξαιρετική εμφάνιση της Αυστρίας. Ο Grosjean φτάνει με ανεβασμένη ψυχολογία στην Μεγάλη Βρετανία αλλά και ο Magnussen συνήθως τα πηγαίνει αρκετά καλά στο Σίλβερστοουν. Η Force India θα είναι η επόμενη ομάδα σε δυναμική με τον Ocon να βρίσκεται σε εξαιρετική φόρμα, στοχεύοντας σε τερματισμό μέσα στους βαθμούς. Επόμενη στη λίστα η Alfa Romeo Sauber η οποία ανεβαίνει συνεχώς αγωνιστικά και δείχνει ότι με τον Leclerc θα μπορέσει ίσως να “κλέψει” έναν τερματισμό στην δεκάδα. Στην Toro Rosso o Pierre Gasly δήλωσε ότι η ομάδα μένει πίσω στον αγώνα της εξέλιξης ενώ όλοι ευχόμαστε μια αξιοπρεπή εμφάνιση στις McLaren και Williams. Για την πρώτη αυτό φαντάζει, ελέω Alonso, λιγάκι πιο πιθανό.
Ιστορικό σημείωμα
Με μία πορεία 67 ετών στο παγκόσμιο πρωτάθλημα θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο να αναφερθούν όλες οι μεγάλες στιγμές που μας έχει χαρίσει ο Βρετανικός αγώνας. Επιγραμματικά θα αναφερθούμε στον γύρο ρεκόρ του Keke Rosberg το 1985, στις μεγάλες μάχες των Mansell-Piquet τις δύο επόμενες χρονιές, στον αγώνα του 1998 τον οποίον ο Schumacher θα κέρδιζε εκτίοντας το stop-go penalty που του είχε επιβληθεί αφού είχε περάσει τη γραμμή τερματισμού, ενώ ένα χρόνο αργότερα θα τραυματιζόταν ύστερα από έξοδο στην Stowe. Έναν από τους καλύτερους αγώνες της καριέρας του είχε κάνει το 2008 ο Lewis Hamilton υπό βροχή. Το Βρετανικό Grand Prix έχει φιλοξενηθεί εκτός από το Σίλβερστοουν και στα σιρκουί των Έιντρι και Μπραντς Χατς. Πρώτος νικητής το 1950 ήταν ο Giuseppe Farina με Alfa Romeo ενώ πολυνίκεις του θεσμού οι Jim Clark, Alain Prost και Lewis Hamilton με 5 επιτυχίες ο καθένας. Στους κατασκευαστές τις περισσότερες επιτυχίες έχει η Ferrari με 15. Από τους οδηγούς του σημερινού grid τις περισσότερες νίκες μετά τον Hamilton έχει ο Alonso (2), ενώ οι Vettel και Raikkonen έχουν από μία επιτυχία.