60 χρόνια από το πρώτο μεταπολεμικό Audi

Το 1965 ξεκίνησε στο Ingolstadt μια νέα εποχή για τα τέσσερα δαχτυλίδια, με την παραγωγή του πρώτου Audi με τετράχρονο κινητήρα.

Στις 13 Αυγούστου 1965, κύλησε από τη γραμμή παραγωγής του Ingolstadt το πρώτο Audi μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Εσωτερικά ήταν γνωστό ως F 103 και σηματοδότησε μια νέα αρχή για την Auto Union GmbH, η οποία τότε βρισκόταν σε κρίση. Με αυτό το αυτοκίνητο, η εταιρεία επανέφερε μετά από 25 χρόνια την ονομασία Audi, ως ένδειξη τεχνολογικής ανανέωσης.

Το F 103 ήταν το πρώτο Audi με τετράχρονο τετρακύλινδρο κινητήρα, μια ουσιαστική εξέλιξη που έβαλε τέλος στη δίχρονη τεχνολογία των DKW. Με απόδοση 72 ίππων, το νέο Audi συνδύασε τεχνολογικό ενδιαφέρον με εμπορική επιτυχία και εξελίχθηκε σε ολόκληρη σειρά μοντέλων που παρέμειναν στην παραγωγή έως το 1972.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η Auto Union GmbH αντιμετώπιζε μειωμένη ζήτηση, καθώς τα δίχρονα DKW θεωρούνταν ξεπερασμένα. Η κατάσταση άλλαξε όταν η Daimler-Benz AG, που τότε είχε την ιδιοκτησία της Auto Union, παρείχε έναν σύγχρονο τετράχρονο κινητήρα και έστειλε στο Ingolstadt τον μηχανικό Ludwig Kraus. Ο Kraus ανέλαβε την εξέλιξη του κινητήρα και την είσοδο του νέου μοντέλου στην παραγωγή.

Με τη νέα τεχνολογία ήρθε και η αλλαγή στην ονομασία. Το όνομα DKW, που συνδεόταν με τη δίχρονη εποχή, εγκαταλείφθηκε και το νέο αυτοκίνητο παρουσιάστηκε απλά ως Audi. Αν και επίσημα δεν υπήρχε αριθμητικός προσδιορισμός, έγινε γνωστό ως Audi 72 από την ισχύ του κινητήρα.

Ακολούθησαν σύντομα και άλλες εκδόσεις: το Audi 80 με 80 ίππους, το Audi Super 90 με 90 ίππους και πιο πλούσιο εξοπλισμό, το Audi 75 και το πιο προσιτό Audi 60. Από την άνοιξη του 1966, το μοντέλο διατέθηκε και σε station wagon έκδοση, την οποία η Volkswagen ονόμαζε Variant. Οι εκδόσεις sedan προσφέρονταν με δύο ή τέσσερις πόρτες και υπήρχε δυνατότητα για πιο πλούσιο εξοπλισμό (έκδοση L).

Το Audi Super 90 ξεχώριζε και οπτικά, χάρη στις χρωμιωμένες λωρίδες στα φτερά, και μπορούσε να ξεπεράσει τα 160 χλμ./ώρα. Το Audi 60 παρουσιάστηκε το 1968 και έγινε το πιο επιτυχημένο εμπορικά μοντέλο της σειράς, με περισσότερες από 216.000 μονάδες σε σύνολο 416.852.

Ο κινητήρας του αρχικού Audi είχε λόγο συμπίεσης 11,2:1 και χαρακτηριζόταν τότε ως «κινητήρας μέσης πίεσης», μια ένδειξη της ενδιάμεσης θέσης του μεταξύ βενζίνης και diesel. Το αμάξωμα βασιζόταν στο DKW F 102, αλλά είχε επιμηκυνθεί κατά 100 χιλιοστά, με το ψυγείο τοποθετημένο λοξά στα αριστερά του κινητήρα.

Η μάσκα έγινε πιο φαρδιά, με ορθογώνια φώτα και μαύρη γρίλια, αντί για τη χρωμιωμένη με στρογγυλά φανάρια του F 102. Το Audi είχε στάνταρ τετρατάχυτο κιβώτιο με λεβιέ στο τιμόνι – δεν προσφερόταν αυτόματο κιβώτιο.

Η σειρά F 103 εξελίχθηκε ελάχιστα κατά τη διάρκεια της παραγωγής της. Από το 1970 απέκτησε νέο πίνακα οργάνων και υαλοκαθαριστήρες παράλληλης λειτουργίας, ενώ προσφέρθηκε προαιρετικά και λεβιές ταχυτήτων στο τούνελ. Τοποθετήθηκε επίσης το στόμιο του ρεζερβουάρ στο πλαϊνό φτερό, όπως στο Audi 100, το οποίο είχε ήδη ξεκινήσει παραγωγή το 1968 και εγκαινίασε τη σειρά C της Audi.

Η παραγωγή του F 103 ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι του 1972, όταν το αντικατέστησε το εξ ολοκλήρου νέο Audi 80. Η μετάβαση από τη δίχρονη τεχνολογία στην τετράχρονη, η αναβίωση του ονόματος Audi και η επιτυχημένη εμπορική πορεία της σειράς αυτής ήταν τα στοιχεία που έβαλαν την Auto Union στον δρόμο της τεχνολογικής προόδου και της εμπορικής σταθερότητας.

Η συμβολή του πρώτου μεταπολεμικού Audi ήταν καθοριστική για τη μελλοντική ανεξαρτησία της μάρκας μέσα στον Όμιλο Volkswagen.