Σε μια εποχή όπου η ηλεκτροκίνηση κυριαρχεί, υπάρχουν ακόμη μερικά εξωτικά hypercars που βασίζονται αποκλειστικά στη μηχανική ισχύ των βενζινοκινητήρων, φτάνοντας σε επίπεδα από 1.500 έως και πάνω από 2.200 ίππους.
Μέχρι πριν μερικά χρόνια, οι 1.000 ίπποι θεωρούνταν ένα όριο που δύσκολα ξεπερνιόταν. Το 2005, η Bugatti παρουσίασε την Veyron 16.4 με 1.001 ίππους, πυροδοτώντας μια νέα εποχή για τα supercars. Πλέον όμως, με την εξάπλωση των υβριδικών και αμιγώς ηλεκτρικών μοντέλων, η ισχύς των 2.000 ίππων δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Ωστόσο, το παρόν αφιέρωμα αφορά αποκλειστικά τα αυτοκίνητα που βασίζονται αποκλειστικά στη βενζίνη, χωρίς καμία μορφή εξηλεκτρισμού.
Η λίστα ξεκινά με την Bugatti Chiron, η οποία φορά τον γνωστό 8λιτρο W16 με τέσσερα τούρμπο και απόδοση 1.500 ίππων και 1.600 Nm. Παρότι πλέον θεωρείται «παλιός», εξακολουθεί να αποτελεί ορόσημο στην κατηγορία των hypercars.
Ακολουθεί η Bugatti Bolide, η οποία δεν είναι νόμιμη για κυκλοφορία στον δρόμο. Στο πρωτότυπο ανακοινώθηκε με 1.850 ίππους, όμως στην έκδοση παραγωγής αποδίδει 1.600 ίππους με 98άρα βενζίνη. Με βελτιώσεις στην εισαγωγή, εξαγωγή και στους τέσσερις υπερσυμπιεστές, η Bolide αξιοποιεί στο έπακρο τον W16 της μάρκας.
Στην πέμπτη θέση βρίσκουμε την Koenigsegg Jesko, με 5λιτρο flat-plane V8 που αποδίδει 1.622 ίππους και 1.500 Nm όταν λειτουργεί με καύσιμο E85. Το μοτέρ γυρίζει έως τις 8.500 σ.α.λ. και συνδυάζεται με ένα πρωτοποριακό 9άρι κιβώτιο με έξι συμπλέκτες. Η έκδοση Jesko Absolut αναμένεται να επιχειρήσει να ξεπεράσει τα 500 χλμ./ώρα.
Το Hennessey Venom F5, ένα αμερικανικό hypercar περιορισμένης παραγωγής, φορά έναν V8 twin-turbo 6,6 λίτρων με την ονομασία «Fury». Η ισχύς του φτάνει τους 1.842 ίππους και τα 1.617 Nm, ενώ η εταιρεία δηλώνει ότι η τελική ταχύτητα ξεπερνά τα 480 χλμ./ώρα.
Η βελτιωμένη εκδοχή Venom F5 Evolution, με τεχνική υποστήριξη από την Ilmor (γνωστή από τη Formula 1), αποδίδει 2.059 ίππους και 1.959 Nm, παραμένοντας V8 6,6 λίτρων με δύο τούρμπο. Η αύξηση της ισχύος προήλθε από μεγαλύτερους υπερσυμπιεστές, νέους ελαφρύτερους μηχανισμούς και μεγαλύτερους ψεκαστήρες.
Στη δεύτερη θέση βρίσκεται ένας εξαιρετικά φιλόδοξος νεοφερμένος: η Giamaro Automobili από την Ιταλία, η οποία ετοιμάζει τα μοντέλα Katla και Albor με έναν V12 7 λίτρων, τοποθετημένο στο κέντρο, με τέσσερα τούρμπο. Το μοτέρ αποδίδει 2.157 ίππους και 2.008 Nm. Αναμένεται να τεθεί σε παραγωγή από το 2027.
Την κορυφή της λίστας καταλαμβάνει η SSC Tuatara Aggressor από τις ΗΠΑ. Η έκδοση αυτή αποδίδει 2.231 ίππους από έναν V8 twin-turbo 5,9 λίτρων, μόνο όταν λειτουργεί με μεθανόλη. Η Aggressor δεν διαθέτει έγκριση για χρήση στον δρόμο, καθώς είναι σχεδιασμένη αποκλειστικά για χρήση σε πίστα. Δεν έχουν ανακοινωθεί επισήμως οι επιδόσεις, αλλά πρόκειται για μία από τις ισχυρότερες βενζινοκίνητες κατασκευές που έχουν παρουσιαστεί.
Αξιοσημείωτη είναι και η περίπτωση του κινητήρα SME/Devel V16 από την αμερικανική Steve Morris Engines. Το θηριώδες αυτό μοτέρ V16 με τέσσερα τούρμπο και 12,3 λίτρα αποδίδει αρχικά 3.048 ίππους και υπό συνθήκες αγώνα μπορεί να φτάσει τους 5.077 ίππους και σχεδόν 4.800 Nm ροπής. Ωστόσο, προς το παρόν δεν υπάρχει εμπορικά διαθέσιμο αυτοκίνητο που να το χρησιμοποιεί. Το φιλόδοξο project Devel Sixteen παραμένει στάσιμο, χωρίς σημάδια επικείμενης παραγωγής.
Σε μια εποχή που η αυτοκίνηση περνά οριστικά στην ηλεκτρική εποχή, αυτά τα hypercars αποδεικνύουν ότι οι κινητήρες εσωτερικής καύσης –όταν εξελίσσονται χωρίς περιορισμούς– μπορούν ακόμη να εντυπωσιάσουν και να αγγίξουν επίπεδα ισχύος που πριν λίγα χρόνια θεωρούνταν αδιανόητα.
-
-
-
-
-
-
