Μετά από επτά παγωμένα χρόνια σε ότι αφορά στην εξέλιξη των κινητήρων στην F1 το 2014 θα υπάρξει ριζική αλλαγή. Αναλύουμε τον κινητήρα της Renault F1 ως ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα…
- H ποσότητα καυσίμου στην διάρκεια του αγώνα έχει μειωθεί και η μέγιστη ποσότητα είναι 100 lt. Εδώ σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσουν τα συστήματα θερμικής διαχείρισης.
- Η ροή καυσίμου έχει μειωθεί. Η μέγιστη είναι 140 lt/h. Αυτό σημαίνει πως τα μονοθέσια πρέπει να είναι όσο ταχύτερα γίνεται με συγκεκριμένη δεδομένη ποσότητα καυσίμου.
- Η παραγόμενη ποσότητα ανακτώμενης ενέργειας σε κάθε γύρο είναι μικρότερη. Επίσης μειωμένη είναι η ποσότητα που αποθηκεύεται.
- Για να μειωθεί το κατασκευαστικό κόστος κάθε οδηγός μπορεί να χρησιμοποιήσει 5 κινητήρες το 2014 και 4 κινητήρες το 2015. Σήμερα το όριο είναι 8.
Αναβαθμισμένο είναι το σύστημα ανάκτησης ενέργειας (Energy Recovery System, ERS) κατά το φρενάρισμα χρησιμοποιώντας την κινητική ενέργεια (ERS-K) και την θερμότητα των καυσαερίων (ERS-H). Όσον αφορά στο ERS-K, ένας ηλεκτροκινητήρας/γεννήτρια βρίσκεται συνδεδεμένος με τον στροφαλοφόρο. Όταν λειτουργεί ως γεννήτρια μπορεί να παράγει μέχρι 2 MJ (Mega Joules) και ως ηλεκτροκινητήρας να δώσει 4 MJ ανά γύρο, κάτι που ισοδυναμεί με περίπου 34 sec χρήσης ανά γύρο ( σε σχέση με τα μόλις 6,5 sec του τωρινού KERS, σύμφωνα με την Renault F1). Από πλευράς ισχύος μπορεί να προσφέρει 120 kW (περισσότερους από 160 ίππους).
Πρόκειται για μια τεράστια απώλεια (energy loss) την οποία εκμεταλλεύεται και ανακτά ο ηλεκτροκινητήρας/γεννήτρια που βρίσκεται στο τούρμπο (δεν υπάρχουν περισσότερες λεπτομέρειες). Μία ακόμη πρόκληση είναι η υπερνίκηση της αδράνειας του τούρμπο (turbo lag) μετά από περίοδο επιβράδυνσης.