Πώς είναι δυνατόν να μετρηθεί το μεγαλείο ενός προσώπου; Οι περισσότεροι θα απαντούσαν πως μόνο τα απτά αποτελέσματα της δουλειάς του θα μπορούσαν να μαρτυρήσουν κάτι τέτοιο.
Άλλοι θα διατείνονταν ότι αρκούν μερικές στιγμές μεγαλοφυΐας για να αποκαλυφτεί η πραγματική αξία κάποιου, ενώ λιγότεροι, ίσως, ισχυρίζονταν ότι μεγαλύτερη σημασία έχει το κατά πόσον εκείνος επηρέασε τους σύγχρονους του. Και έπειτα υπάρχει και ο Michael Schumacher. Ένας οδηγός ο οποίος έχει να μας παρουσιάσει μια καριέρα η οποία βρίθει όχι μόνο εκπληκτικών αποτελεσμάτων αλλά και σπάνιων επιδόσεων οι οποίες έμελλαν να θέσουν νέα στάνταρ στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.
Μέρος Α’
«Τηλεφώνησε στον Eddie και πες του ότι έχουμε ένα αστέρι!»
Τα γεγονότα που οδήγησαν στο αξέχαστο ντεμπούτο του Michael με την Jordan κατά το Βελγικό Grand Prix του 1991 είναι λίγο-πολύ γνωστά. Στο παρόν σημείωμα θα επικεντρωθούμε σε κάποια λιγότερο γνωστά περιστατικά από τους πρώτους αγώνες της καριέρας του Γερμανού:
Το πρώτο τεστ
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν περιορισμοί στις δοκιμές εξέλιξης των ομάδων κατά τη διάρκεια της σεζόν. Έτσι, λίγες ημέρες πριν τον πρώτο αγώνα του Michael, έλαβαν χώρα και οι πρώτες δοκιμές του Γερμανού με την Jordan 191 στο- τότε- νότιο σιρκουί του Σίλβερστοουν. Ουσιαστικά στην παρούσα διαδρομή ξεκινάμε από την ευθεία των pits και ακολουθούμε κανονικά την χάραξη μέχρι την είσοδο του Loop από όπου συνεχίζουμε ευθεία για να βγούμε λίγο πριν την Beckett’s, οπότε και επανερχόμαστε στην διαδρομή της πίστας που χρησιμοποιείται στα Grand Prix.
Τα αισθήματα θαυμασμού, όμως, συνοδεύονταν και από έντονη ανησυχία για το κατά πόσον ο Michael διατηρούσε τον απόλυτο έλεγχο ενός μονοθεσίου με το οποίο θα έπρεπε να τρέξει και στο Σπα, σε λίγες ημέρες. Μετά από τέσσερις γύρους, ο τότε team manager της ομάδας, Trevor Foster βγαίνει στην ενδοεπικοινωνία και λέει στον εμπορικό διευθυντή Ian Phillips : «Πρέπει να τον φωνάξω μέσα και να του πω να πάει πιο αργά. Πάρε τον Eddie στο τηλέφωνο και πες του ότι έχουμε ένα αστέρι!».
«Είμαι πάντα στο όριο αλλά ποτέ πέρα από αυτό»
Αν και το Σπα-Φρανκοσάν βρίσκεται μόλις 70 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της γενέτειρας του Michael και παρά το ότι ο Γερμανός μέχρι το 1991 είχε συμπληρώσει πάνω από δέκα χρόνια αγωνιστικής οδήγησης σε διάφορες κατηγορίες, εκείνη θα ήταν η πρώτη του επίσκεψη στο «ιερό τέμενος» του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Είχε προηγηθεί, βεβαίως, ένα μικρό ψέμα από τον μάνατζερ του Schumacher, Willi Weber, ο οποίος είχε διαβεβαιώσει τον Jordan ότι ο πελάτης του γνώριζε άριστα την χάραξη του Βελγικού σιρκουί.
Στην πραγματικότητα, ο Michael θα διέτρεχε για πρώτη φορά την διαδρομή την Πέμπτη πριν τον αγώνα πάνω σε ένα πτυσσόμενο ποδήλατο. Αυτό, όμως, ήταν αρκετό ώστε ο Schumi να παρατηρήσει όλες τις λεπτομέρειες της πίστας, τις υψομετρικές αυξομειώσεις, την κλίση του οδοστρώματος αλλά και το ποια από τα κερμπ προσφέρονταν για τους τροχούς ενός μονοθεσίου F1.
Στα πρώτα χρονομετρημένα δοκιμαστικά της Παρασκευής ο νεαρός Γερμανός κατατάσσεται 8ος με χρόνο 1:53.290, όντας ταχύτερος του πολύπειρου teammate του Andrea de Cesaris κατά εννέα δέκατα του δευτερολέπτου! Ο Michael παίρνει την Blanchimont με τέρμα γκάζι όντας συνεχώς μέσα στο top-3 του τελευταίου τομέα ενώ στην κορυφή της Raidillion, ο θρυλικός δημοσιογράφος Denis Jenkinson- ο οποίος είχε παρακολουθήσει όλα τα πρωταθλήματα από το 1950- χρονομετρεί τα σπριντ των οδηγών από την έξοδο της La Source μέχρις εκείνον. Ο Schumacher είναι αργότερος μόνο από τις πανίσχυρες McLaren και Williams. «Ο νεαρός είναι όλα τα λεφτά» θα εκμυστηρευόταν σε συναδέλφους του αργότερα.
Στο debrief του Σαββάτου ο de Cesaris αναφέρει τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε στην είσοδο της Blanchimont. Αισθανόταν το πίσω μέρος να αποσταθεροποιείται πάνω στα bumps και αυτό τον ανάγκαζε να σηκώνει το πόδι του από το γκάζι. «Συμβαίνει το ίδιο και με το δικό σου μονοθέσιο;» ρωτάει ο Foster τον Schumacher. «Στους πρώτους τρεις γύρους ναι, αλλά μετά άρχισα να κρατάω το γκάζι πατημένο και το μονοθέσιο σταθεροποιήθηκε» ήταν η απάντηση του Michael…
Στο warm-up της Κυριακής ο Schumacher είναι 4ος, πίσω μόνο από τους Patrese, Mansell και Senna, δείχνοντας ότι ένας τερματισμός στο βάθρο είναι μέσα στις δυνατότητές του! Κατά την εκκίνηση του αγώνα, όμως, η απειρία του θα φανεί με τον Γερμανό να ζητάει πάρα πολλά από τον συμπλέκτη της 191 – άλλοι ισχυρίζονται ότι ο συμπλέκτης είχε έτσι κι αλλιώς πρόβλημα και ο Schumacher είχε ζητήσει την αλλαγή του πριν την εκκίνηση- με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει λίγο πριν την ευθεία της Kemmel.
Άμεσος αντίκτυπος
«Θυμόμουν καλά τον Michael, από το Le Mans του 1991. Ήταν ο αντίπαλος που φοβόμασταν περισσότερο καθώς μπορούσε να είναι ταχύτατος, χωρίς παράλληλα να φθείρει τα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου ή τα ελαστικά. Μόλις ο Tom κι εγώ μάθαμε ότι έψαχνε για θέση στην F1, θέσαμε αμέσως το θέμα στον Flavio [Briatore], ο οποίος όμως δεν φάνηκε να ενθουσιάζεται αμέσως» θυμάται ο Brawn. Η αρχική απάθεια με την οποίαν ο Briatore (όπως και αρκετοί άλλοι παράγοντες του χώρου που δεν διέθεταν βαθειά γνώση των αγωνιστικών και τεχνικών θεμάτων) αντιμετώπισε το θέμα του Schumacher πριν το Σπα του 1991 δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει.
Ο Michael μέχρι εκείνο το σημείο θεωρούταν, όντως, από τους περισσότερους ως ένας εξαιρετικός οδηγός αλλά σε καμιά περίπτωση το τεράστιο ταλέντο που θα άλλαζε τον ρου της ιστορίας στην Formula 1. Οι Frentzen-Wendlinger ( ομόσταβλοι του Γερμανού στην Sauber Mercedes) αλλά και ο Hakkinen που διήγαγε την πρώτη του σεζόν στην F1 το 1991, θεωρούνταν όλοι μάλλον ανώτεροι του Michael.
Ο Ιταλός μπορεί να μην ήξερε πολλά από τους αγώνες, αλλά ήταν ένας εξαίρετος επιχειρηματίας. Και ως τέτοιος αναγνώρισε αμέσως την ικανότητα του Γερμανού να αποδίδει άριστα υπό πίεση ενώ αντιλήφθηκε την σημαντική επιρροή που θα μπορούσε να ασκήσει ένας τόσο ταλαντούχος οδηγός στην εξέλιξη της ομάδας του. Προτού πέσει η καρό σημαία στο Σπα-Φρανκοσάν του 1991, ο δαιμόνιος Briatore έχει ήδη αποφασίσει για την επόμενη κίνησή του.
Παιχνίδια παρασκηνίου Α’
Ωστόσο, μετά την εμφάνιση του Schumacher στο Βέλγιο το παιχνίδι είχε αλλάξει. Ο Γερμανός και ο μάνατζερ του ήθελαν να ολοκληρώσουν την σεζόν με την Jordan αλλά χωρίς κάποια περεταίρω δέσμευση, διαισθανόμενοι ότι σύντομα θα «έρρεαν» προτάσεις από πολύ μεγαλύτερους οργανισμούς. Επιπλέον, με την Jordan να αφήνει μετά το τέλος του 1991 τους κινητήρες της Ford για εκείνους της Yamaha, το βραχυπρόθεσμο μέλλον στο Ιρλανδικό στρατόπεδο δεν προοιωνιζόταν ρόδινο. Ο Eddie, από την άλλη, ήθελε να υπογράψει συμβόλαιο ακόμη μεγαλύτερης διάρκειας (ως το τέλος του 1995) με τον Schumacher, με πιο ευνοϊκές ρήτρες υπέρ της ομάδας του.
Παιχνίδια παρασκηνίου Β’
Έτσι, ο Weber θα είχε μία δεύτερη μυστική συνάντηση με τον Briatore στο Λονδίνο, όπου οι δύο άντρες αποφάσισαν ότι έπρεπε να κινηθούν άμεσα. Η δήλωση πρόθεσης που είχε στα χέρια του ο Jordan δεν θα μπορούσε να σταθεί σε δικαστήριο και έτσι ο Γερμανός υπογράφει λίγες μέρες πριν το Ιταλικό Grand Prix του 1991, πολυετές συμβόλαιο με την Benetton το οποίο θα ίσχυε από τον επόμενο αγώνα μέχρι και το τέλος του 1995. Ο νούμερο 2 της ομάδας, Roberto Moreno ήταν παράπλευρη απώλεια. Η Benetton θα έδειχνε στον προστατευόμενο του Piquet την πόρτα της εξόδου, έχοντας του πληρώσει προηγουμένως το υπόλοιπο του συμβολαίου του και ευελπιστώντας ότι ο Βραζιλιάνος δεν θα της δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα.
Ο Flavio Briatore θυμάται: «Ο Michael αμέσως διέλυσε το ρεκόρ γύρου! Αντιληφθήκαμε τότε, ότι το μονοθέσιό μας ήταν σχεδόν ένα δευτερόλεπτο ανά γύρο ταχύτερο από όσο νομίζαμε. Συμβαίνει πολλές φορές στις ομάδες το ένα τμήμα να κατηγορεί το άλλο για την έλλειψη αποτελεσμάτων. Οι αεροδυναμιστές κατηγορούν τους υπεύθυνους κινητήρα ή αντιστρόφως, ενώ κάποιες φορές κατηγορούνται οι οδηγοί από τους τεχνικούς. Με τον Michael όλα αυτά θα άλλαζαν. Φώναξα όλους τους επικεφαλής και τους τόνισα ότι από εδώ και πέραδεν θέλω να ακούσω τίποτε και περιμένω από όλους σκληρή δουλειά. Το βιβλίο των δικαιολογιών είχε κλείσει». Ωστόσο, για κάποιους άλλους η υπόθεση Schumacher παρέμενε ανοιχτή…
Επιπλοκές
Την επόμενη μέρα ο Eddie Jordan θα λάμβανε ένα φαξ με το οποίο ο Michael Schumacher τον ενημέρωνε ότι δεν θα οδηγούσε ξανά για την ομάδα του. Ο Ιρλανδός δεν αργεί να καταλάβει τι έχει συμβεί και αποφασίζει να παίξει σκληρό παιχνίδι. Αρχικά δηλώνει τον Schumacher ως οδηγό της Jordan για το Ιταλικό Grand Prix και στη συνέχεια, την Πέμπτη πριν τον αγώνα, καταθέτει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στο Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου κατά της συμφωνίας των Schumacher-Benetton, παρουσιάζοντας την δήλωση πρόθεσης που του είχε αποστείλει ο Γερμανός πριν δύο εβδομάδες. Όπως αναμενόταν το δικαστήριο απορρίπτει το αίτημα της Jordan.
Τον Ιρλανδό, όμως, είχε επισκεφτεί και ο Roberto Moreno ζητώντας του να οδηγήσει την δεύτερη Jordan μέχρι το τέλος της χρονιάς. Ο Eddie αντιλαμβάνεται τον κρίσιμο ρόλο που μπορεί να παίξει ο Βραζιλιάνος και τον συμβουλεύει να καταθέσει εκείνος αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στα Ιταλικά δικαστήρια πριν τον αγώνα, για την θέση του στην Benetton. Ελπίζει, ότι αυτό θα αναγκάσει τον Schumacher να επιστρέψει στην ομάδα του. Ο Roberto συμφωνεί και το απόγευμα της Πέμπτης το δικαστήριο του Μιλάνου αποδέχεται το αίτημα του Moreno. Έτσι, λίγες ώρες πριν την έναρξη του τριημέρου της Μόντσα, ο Schumacher έχει δηλωθεί ως οδηγός δύο ομάδων, αλλά δεν μπορεί να οδηγήσει για καμία από τις δύο ακόμη. Επιπλέον, τόσο η Benetton όσο και η Jordan έχουν από ένα μονοθέσιο χωρίς οδηγό!
Το μόνο που μένει στον Eddie είναι να πάρει κι εκείνος ένα κομμάτι από τα επιπλέον χρήματα και συμφωνεί να προσλάβει τον Moreno ως οδηγό για τους εναπομείναντες αγώνες του 1991, έναντι 65.000 δολαρίων ανά Grand Prix. Ενώ ξημερώνει η Παρασκευή του αγωνιστικού τριημέρου ο Michael Schumacher είναι και επίσημα οδηγός της Benetton για τα επόμενα 4 χρόνια, έναντι 2,5 εκατομμυρίων δολαρίων ανά έτος.
Όμως αντιδράσεις υπάρχουν και εντός της ίδιας της Benetton. Ο Piquet είναι εξαιρετικά δυσαρεστημένος με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα και διατηρώντας ακόμη σημαντικά ερείσματα στην ομάδα, διαμαρτύρεται στον Luciano Benetton. Ο ισχυρός άνδρας του οργανισμού είναι επίσης ενοχλημένος από την αρνητική δημοσιότητα που έχει πάρει το θέμα και τηλεφωνεί στον Briatore:
– LB: Τι είναι όλη αυτή η ιστορία που έχεις κάνει με τον Schumacher; Κοντεύει να εξελιχθεί σε σκάνδαλο. Και τέτοιο συμβόλαιο σε έναν τόσο άπειρο οδηγό;
– FB: Luciano, εμπιστεύσου με, αυτός ο νεαρός θα μας φέρει το παγκόσμιο πρωτάθλημα!
– LB: Πρωτάθλημα; Ίσως μερικές νίκες…
– FB: Όχι! Το παγκόσμιο πρωτάθλημα…
Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση
Κάπως έτσι, λοιπόν, ο Michael Schumacher ανέβηκε στο τρένο της Benetton. Η κίνηση αυτή ίσως θεωρήθηκε τότε ακόμη και τυχοδιωκτική από ορισμένους αλλά η ιστορία θα αποδείκνυε πως μόνο τέτοια δεν ήταν. Η ομάδα του Luciano Benetton, μπορεί εκ πρώτης όψεως να έμοιαζε με μία φανταχτερή lifestyle παρέα ενώ σε καμία περίπτωση δεν διέθετε την αγωνιστική παράδοση άλλων οργανισμών του χώρου, όπως οι Ferrari, McLaren και Williams. Πίσω, όμως, από τις πολύχρωμες εμφανίσεις των μονοθεσίων της και τα διάφορα events που διοργάνωνε στα πλαίσια των Grand Prix, κρυβόταν μία ολιγομελής αλλά εξαιρετικά αποτελεσματική ομάδα ανθρώπων η οποία ήταν αποφασισμένη να κατακτήσει την κορυφή του σπορ.
Επέλεξε, ορθώς, να προσελκύσει έμπειρους και επιτυχημένους ανθρώπους σε κρίσιμα πόστα ώστε η Benetton να μάθει να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις του πρωταθλητισμού. Σε αυτήν την κατηγορία εντάσσονται τόσο ο αρχισχεδιαστής John Barnard, όσο και ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Nelson Piquet. Τέλος, προσεταιρίστηκε εγκαίρως νεαρότερα στελέχη, τα οποία είχαν αποδείξει την αξία τους σε άλλες μορφές αγώνων και στα οποία διέκρινε το είδος της φιλοδοξίας που διακατείχε και τον ίδιο. Τέτοιοι ήταν οι Tom Walkinshaw, Ross Brawn και, φυσικά, ο Michael Schumacher.
Στον αγώνα, δε, θα φτάσει να μάχεται σε μικτές συνθήκες με τα… ιερά τέρατα του χώρου για την 3η θέση ώσπου να κάνει λάθος στη μονομαχία του με τον Berger για να τερματίσει 6ος. Ο μεγάλος Βραζιλιάνος είχε αρχίσει να αντιλαμβάνεται πώς ο Γερμανός βρισκόταν σε διαφορετικό επίπεδο από ότι είχε συναντήσει μέχρι τότε και αυτό θα επέσπευδε την οριστική αποχώρησή του από το σπορ. «Ήταν απλά πολύ γρήγορος για εμένα. Δεν είχα απάντηση» θα σημείωνε μετά από καιρό ο Nelson.
Η πρόσκρουση ήταν σφοδρή- σε ιατρικές εξετάσεις πριν υπογράψει για τη Ferrari θα ανακάλυπταν επουλωμένα τραύματα σε σπονδύλους, ενθύμια αυτού του περιστατικού- και ο Michael θα επισκεπτόταν τον Sid Watkins στο ιατρικό κέντρο της πίστας. «Αν καταφέρεις να επιβιώσεις θα γίνεις παγκόσμιος πρωταθλητής» φέρεται να του είπε ο φλεγματικός Βρετανός. Ο μελλοντικός team mate του στην Benetton, Martin Brundle σχολιάζει: «Τον παρατηρούσα, μετά το ατύχημα και σκεφτόμουν: Τώρα θα δούμε αν θα συνεχίσεις να οδηγείς έτσι. Όταν επέστρεψε στην πίστα ήταν και πάλι flat όπου μπορούσε, σαν να μην είχε συμβεί τίποτε». Φυσικά, ήταν και πάλι ταχύτερος του Piquet.
Ο Schumacher, ακόμη και στα πρώτα στάδια της καριέρας του δεν άφηνε τίποτε στην τύχη. Κάθε λάθος ήταν μία ευκαιρία για βελτίωση, κάθε αντίπαλος είχε κάποια χαρίσματα που άξιζαν προσοχής και ίσως αντιγραφής. Ακόμη και εκτός πίστας, ο Michael Schumacher εργαζόταν συνειδητά και υποσυνείδητα ώστε να γίνει ο καλύτερος σε αυτό που έκανε. Η φιλοσοφία του αυτή ταίριαζε γάντι με την φιλοσοφία της Benetton. Ήταν ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση και στις επόμενες σεζόν ο κόσμος της Formula 1 θα ένιωθε την ισχύ αυτού του συνδυασμού.
Πάνω απ’ όλα, όμως, ο Michael διέθετε πρωτοφανή ταχύτητα ακόμη και για τα τότε δεδομένα της Formula 1. Με το συγκεκριμένο χάρισμα του μεγάλου Γερμανού, όπως και με τις δύο επόμενες σεζόν του στην Benetton θα ασχοληθούμε στο επόμενο μέρος του αφιερώματός μας…