Η πιο προφανής απάντηση θα ήταν για λόγους μείωσης του κόστους. Παρόλα αυτά, ο πραγματικός λόγος κρύβεται αλλού.
Το ID.3 είναι ένα υπερσύγχρονο, ηλεκτρικό αυτοκίνητο, με τον ηλεκτροκινητήρα τοποθετημένο στον πίσω άξονα. Ως γνωστό, σε όλα τα ηλεκτρικά οχήματα, τα μοτέρ τους έχουν ένα διττό ρόλο. Όταν δεν καταναλώνουν ενέργεια για να κινήσουν τους τροχούς, λειτουργούν ως δυναμό, ώστε να φορτίσουν εκ νέου τον συσσωρευτή. Αυτό το σύστημα ανάκτησης ενέργειας λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό ως φρένο, επιβραδύνοντας το αυτοκίνητο.
Αφού λοιπόν μιλάμε για ένα μοντέλο με τον κινητήρα πίσω, όλη αυτή τη δύναμη πέδησης, την εισπράττει ο πίσω άξονας, με αποτέλεσμα να κάνει ευκολότερο το έργο των πίσω φρένων. Τα ταμπούρα μπορεί από τη φύση τους να μην είναι τόσο ανθεκτικά σε έντονη καταπόνηση, σε σχέση με τα δισκόφρενα, είναι όμως παραπάνω από επαρκή, στην προκειμένη περίπτωση, να κάνουν τη δουλειά τους.
Υπάρχει όμως και ένας ακόμα λόγος, εξ’ αιτίας του συστήματος ανάκτησης της ενέργειας. Οι μηχανικοί της φίρμας υπολόγισαν ότι εάν τοποθετούσαν δισκόφρενα στον πίσω άξονα του ID.3, η χρήση τους θα ήταν περιορισμένη. Ως εκ τούτου, σύντομα θα άρχιζαν να εμφανίζουν σημεία με σκουριά (κάτι που στα συμβατικά μοντέλα επίσης συμβαίνει αλλά τα υλικά τριβής συνεχώς την εξαφανίζουν). Πόσο όμορφο θα ήταν οπτικά ένα σύγχρονο ηλεκτρικό όχημα να σκουριάζει;
-
-
-
-
-
-
