Η αλλαγή στη θέση και τη λειτουργία των φωτιστικών σωμάτων δεν είναι τυχαία: είναι αποτέλεσμα σχεδιαστικής και τεχνολογικής εξέλιξης. Κάπως έτσι αυτό που ξεκίνησε ως τεχνική λύση, σήμερα αποτελεί βασικό στοιχείο αναγνωρισιμότητας.
Για δεκαετίες, το εμπρός μέρος ενός αυτοκινήτου ήταν απλό και αναγνωρίσιμο: δύο μεγάλα «φανάρια» στις άκρες, μια μάσκα στη μέση και ένα σήμα κάπου ανάμεσα. Σήμερα, η εικόνα αυτή έχει αλλάξει δραστικά.
Οι παραδοσιακοί προβολείς έχουν… διαχωριστεί στα δύο. Συνήθως, ψηλότερα βρίσκονται λεπτές λωρίδες LED, ενώ τα κύρια φώτα έχουν κατέβει χαμηλότερα, πολλές φορές μέσα στον προφυλακτήρα ή ακόμη και κρυμμένα πίσω από διακοσμητικά τμήματα του αμαξώματος.
Το νέο αυτό μοτίβο φωτισμού -με σήμα κατατεθέν τους split προβολείς- έχει αρχίσει να κυριαρχεί, όχι μόνο σε SUV αλλά και σε μικρότερα hatchback, σεντάν ή ακόμα και station wagon.
Το ανανεωμένο Hyundai Kona ή το μεγαλύτερο Santa Fe (το Tucson πάει το πράμα ακόμη πιο μακριά), το Audi Q3 ή το Tesla Model Y, αλλά και πιο εξωτικά μοντέλα όπως η Ferrari Purosangue είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα.
Καθεμία από αυτές τις περιπτώσεις αξιοποιεί τον φωτισμό όχι μόνο για πρακτικούς λόγους, αλλά και για να δημιουργήσει μια ξεχωριστή ταυτότητα.
Το κίνητρο αυτής της τάσης βρίσκεται στην τεχνολογική μετάβαση από τα συμβατικά φωτιστικά σώματα στα LED, τα οποία προσφέρουν περισσότερη ευελιξία στον σχεδιασμό, μικρότερο μέγεθος και χαμηλότερη κατανάλωση ενέργειας.
Ταυτόχρονα, οι νέοι κανονισμοί για τα φώτα ημέρας και η ανάγκη για διαφορετική «φωτεινή υπογραφή» σε κάθε μοντέλο ώθησαν τους σχεδιαστές να πειραματιστούν. Κάπως έτσι γεννήθηκε ο διαχωρισμός (split) μεταξύ φώτων ημέρας και κυρίων προβολέων.
Μάλιστα, τα φώτα ημέρας -συνήθως λεπτές, οριζόντιες ή κάθετες λωρίδες- τοποθετούνται ψηλά, κοντά στο καπό ή μέσα στη μάσκα, λειτουργώντας ως γραφικά στοιχεία και ταυτόχρονα ως «φρύδια» στο πρόσωπο του αυτοκινήτου. Η ακόμη και ως pixels, όπως στο νέο Fiat Grande Panda.
Τα κύρια φώτα, αντίθετα, βρίσκονται πιο χαμηλά, σχεδόν εξαφανισμένα όταν δεν είναι αναμμένα. Το αποτέλεσμα είναι ένα εμπρός μέρος πιο καθαρό, τεχνολογικά πιο σύγχρονο, αλλά και περισσότερο αναγνωρίσιμο.
Φυσικά, υπάρχουν και ωραία τρικ όπως στο C-HR που ναι μεν τα πάνω λειτουργούν ως LED ημέρας, αλλά ενώνονται στα άκρα με τους κύριους προβολείς.
Η Ferrari Purosangue ακολουθεί αυτή τη λογική με ακραίο τρόπο. Τα λεπτά φωτιστικά σώματα επάνω στις εισαγωγές αέρα λειτουργούν ως φώτα ημέρας, ενώ οι κανονικοί προβολείς είναι σχεδόν κρυφοί μέσα στον προφυλακτήρα.
Η Hyundai, με το Kona και το Tucson, έχει δημιουργήσει ολόκληρη σχεδιαστική ταυτότητα πάνω στο split φωτισμό, ενσωματώνοντας τα φώτα ημέρας μέσα στη μάσκα, σε σχήματα που θυμίζουν pixel ή μοτίβα.
Η Citroen ήταν από τις πρώτες που πειραματίστηκαν με την ιδέα, αρχικά με το πρωτότυπο C-Xperience του 2016 και αργότερα με το C5.
Το ίδιο μονοπάτι ακολουθεί πλέον και η νέα Lancia Ypsilon, που ενσωματώνει τα φώτα ημέρας ψηλά, δίπλα στο σήμα, σχηματίζοντας το χαρακτηριστικό «ποτήρι» της φίρμας. Από κάτω, μέσα στον προφυλακτήρα, κρύβονται τα κύρια φωτιστικά σώματα.
Πέρα από τον διαχωρισμό των φώτων, βλέπουμε και την τάση των ενιαίων LED λωρίδων που διατρέχουν όλο το εμπρός μέρος.
Μοντέλα όπως το Volkswagen ID.4, το Cupra Tavascan, τα νέα Mercedes ή Smart, χρησιμοποιούν οριζόντιες φωτεινές υπογραφές που συνδέουν τα αριστερά και δεξιά φώτα. Κάποιες φορές αυτό ενισχύει την αίσθηση πλάτους, άλλες φορές λειτουργεί ως αναγνωριστικό στοιχείο μάρκας.
Το Skoda Enyaq και το Peugeot 308 ανεβάζουν τον πήχη με «φωτεινές μάσκες» που δημιουργούν τρισδιάστατα εφέ, ενώ το Audi Q6 e-tron και η BMW i7 προτείνουν εξαιρετικά λεπτές μονάδες φωτισμού, σχεδιασμένες σαν «σπασμένα» κοσμήματα, ικανές να εκτελούν δυναμικά σενάρια φωτισμού κατά την εκκίνηση ή το φρενάρισμα.
Η πιο ριζοσπαστική πρόταση έρχεται, όπως αναμενόταν, από την Tesla. Το Cybertruck διαθέτει μία ενιαία LED λωρίδα στην κορυφή του καπό, χωρίς καθόλου ορατά φανάρια.
Τα πραγματικά φώτα είναι δύο κατακόρυφες μονάδες καλά κρυμμένες μέσα στον προφυλακτήρα – σχεδόν αόρατες, μέχρι να ενεργοποιηθούν. Κάτι παρόμοιο ισχύει για το νέο Model Y.
Σε πιο παραδοσιακές γραμμές κινείται η νέα Ferrari 849 Testarossa, η οποία χρησιμοποιεί μια λεπτή φωτεινή γραμμή για να «ενώσει» οπτικά τα δύο φανάρια, χωρίς όμως να τα συγχωνεύει, όπως επιβάλλει η νομοθεσία.
Το αποτέλεσμα παραμένει ενιαίο και κομψό, χωρίς να επηρεάζεται η αναγνωρισιμότητα της φίρμας ή η αεροδυναμική απόδοση.
Πέρα όμως από την αισθητική, όλα αυτά αντανακλούν μια ευρύτερη αλλαγή στον τρόπο που αντιμετωπίζεται το εμπρός μέρος των αυτοκινήτων.
Με την εξηλεκτρισμένη μετάβαση να καταργεί σταδιακά τις μάσκες και τα ψυγεία, η μάσκα του αυτοκινήτου δεν είναι πια εργαλείο λειτουργίας, είναι μέσο έκφρασης.
Τα φώτα μετατρέπονται σε σύμβολα, σε σήματα κατατεθέν και σε τρόπο επικοινωνίας. Όπως στην περίπτωση της νέας Mercedes CLA και ότι άλλο έπεται από τη γερμανική φίρμα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, κάποιες κατασκευάστριες -όπως η BMW με το πρωτότυπο i Vision Dee – εξελίσσουν φωτεινά πάνελ που λειτουργούν όχι απλώς ως φώτα, αλλά ως ψηφιακές επιφάνειες που μπορούν να αλλάξουν εμφάνιση.
Αντίστοιχες προσπάθειες έρχονται από την Κίνα, με μάρκες όπως η HiPhi, η Xpeng, η Changan, η BYD κ.α. να πειραματίζονται με φώτα που αλλάζουν σχήμα, χρώμα ή λειτουργία ανάλογα με το περιβάλλον.
Τα φανάρια, όπως τα γνωρίζαμε, μοιάζουν να δίνουν τη θέση τους σε έναν νέο ρόλο: όχι μόνο για να βλέπουμε μπροστά, αλλά για να δίνουν το στίγμα το τι οδηγούμε.
-
-
-
-
-
-
