Στην πίστα με το Honda Civic Type-R [blog]

Μία μέρα στα Μέγαρα, με το ένα και μοναδικό CivicType-R στην Ελλάδα… Ακούγεται σαν εκδρομή και πράγματι, τέτοια ήταν, αφού στις εποχές αυτές, οι μικρές στιγμές χαράς σπανίζουν.

Κανονικά αυτό το άρθρο δεν θα έπρεπε να βρίσκεται στο blog. Πρόκειται για τη δοκιμή στην πίστα ενός κορυφαίου προσθιοκίνητου hothatch, που νιώθει τόσο άνετα εκεί μέσα όσο πιθανά κανένα άλλο του σιναφιού του. Επειδή όμως το caroto.gr έχει ήδη δοκιμάσει στο εξωτερικό το αυτοκίνητο -τόσο στο δρόμο, όσο και στην πίστα- είναι μάλλον περιττό να ξαναγράψω τα ίδια. Έτσι, για τα περί τεχνολογίας, επιδόσεων και οδικής συμπεριφοράς, μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Για μία ακόμα ιστορία αυτοκινητιστικής κουλτούρας, συνεχίζετε στο παρόν…

Ανέφερα αρχικά ότι το εν λόγω Civic Type-R που οδηγήσαμε, στα πλαίσια της δημοσιογραφικής παρουσίασης που οργάνωσε η Honda, ήταν το μόνο στην Ελλάδα. Και αυτό γιατί, λόγω κρίσης, το εν λόγω όχημα -με φορολογία 75% μεγαλύτερη από αυτή στη Γερμανία- βρίσκεται να κοστίζει σχεδόν 50.000 ευρώ, τιμή απαγορευτική για την εισαγωγή και διάθεσή του στην Ελληνική αγορά!

Παρόλα αυτά, στον όμιλο επιχειρήσεων του Σαρακάκη αποφάσισαν να φέρουν ένα από το εξωτερικό, να προμηθευτούν τα απαραίτητα σετ ελαστικών που σχεδίασε η Continental ειδικά για το συγκεκριμένο (διαστάσεων 235/35R19, με τετραψήφιο κόστος ανά σετ και μόλις 6.000 χλμ. ζωής, που στην περίπτωσή μας αντιστοιχούσαν σε κάτι λιγότερο από ώρα…) και να το πετάξουν στην πίστα των Μεγάρων, χαρίζοντας χαμόγελα στους ανθρώπους του ειδικού τύπου. Αυτά είναι αρκετά έξοδα για κάποιον που δεν πρόκειται να εισάγει επίσημα το προϊόν του, παρά μόνο να πουλήσει μερικά κομμάτια, σε όποιον το ζητήσει…

Μπορώ να δεχτώ ότι το συγκεκριμένο μάλλον πονάει, για μία εταιρία που στις καλές εποχές πούλαγε 27 Evo το μήνα! Όχι μόνο από οικονομικής απόψεως αλλά και συναισθηματικά… Είναι πραγματικά κρίμα να έχεις ένα τόσο καλό αυτοκίνητο, με τόσο “πισταδόρικο” χαρακτήρα και με ένα τέτοιο κινητήρα και να μην μπορείς να το χαρείς -να το διαθέσεις στο κοινό σου- απλά και μόνο γιατί αυτό πλέον έχει αποδεκατιστεί. Σε αντίθεση όμως με άλλες εταιρίες, οι άνθρωποι του Σαρακάκη, με επί κεφαλής το Γιώργο τον Παππά, έκαναν αυτό που θεώρησαν σωστό και τους το αναγνωρίζω. Παραμένουν “αυτοκινητάδες” και δεν έχουν μετατραπεί σε “λογιστές”, όπως άλλοι στο χώρο.

Σε αυτό ακριβώς το πείσμα χρωστάμε όλοι εμείς, οι συντάκτες του ειδικού τύπου, ένα ευχαριστώ για το όμορφο πρωινό στα Μέγαρα. Για μία μικρή στιγμή χαράς με ένα ομολογουμένως χαρισματικό αυτοκίνητο, που μπορεί να μη λύνει τα όποια, μεγάλα, προβλήματα της καθημερινότητας, σε κάνει όμως να ξεχνιέσαι για λίγο και να χαμογελάς για το επάγγελμα που διάλεξες να ακολουθήσεις.