Σχετικοί και άσχετοι μιλούν για το τέλος των κινητήρων καύσης, αλλά θα πρέπει να περιμένουν δεκαετίες ακόμη για να γίνει κάτι τέτοιο.
Την μεγαλύτερη πίεση αυτή την περίοδο δέχεται το diesel. Χαρακτηριστική είναι η αναπροσαρμογή των εργοστασίων, όπως αυτό της Stellantis (PSA-FCA) στο Tremery της Γαλλίας, την μεγαλύτερη μονάδα παραγωγής πετρελαιοκινητήρων στον κόσμο. Πλέον, περίπου το 10% της δυναμικότητας του αφορά στην παραγωγή ηλεκτρικών μοτέρ με περίπου 180.000 μονάδες το χρόνο και έχοντας ως στόχο μέχρι το 2025 το νούμερο αυτό να αυξηθεί στις 900.000.
Ταυτόχρονα, μετά το σκάνδαλο του dieselgate ήρθε η δαιμονοποίηση του dieselgate και σε συνδυασμό με τα αυστηρά όρια της ΕΕ για το μέσο όρο του CO2. Τυχαίο ή ένα τέτοιο σκάνδαλο θα έκανες πιο εύκολη την μετάβαση στη εποχή της ηλεκτροκίνησης; Μικρή σημασία έχει κάτι τέτοιο αφού το πράμα προχωρά «αθόρυβα» με τους κατασκευαστές να βγάζουν συνεχώς νέα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και την αυτοκινητοβιομηχανία να μετασχηματίζεται.
Το πρόβλημα είναι πως τα ηλεκτρικά απαιτούν πολύ λιγότερα εξαρτήματα από τους diesel και αυτό συνεπάγεται σε περικοπές σε θέσεις εργασίας. Η Stellantis λέει πως δεν θα προχωρήσει σε περικοπές πάνω από 4%, δηλ. σε περίπου 15.000 θέσεις από τις συνολικά 400.000. Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού ο Joe Biden έχει ως στόχο να δημιουργήσει ένα εκατομμύριο θέσεις εργασίας και να επαναφέρει την αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία στην θέση που της αξίζει. Βέβαια, αυτό θέλει πολύ δουλειά σε μια χώρα με αχανείς εκτάσεις και ευθείες.
Τι μας περιμένει; Δίχως αμφιβολία τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα γίνονται όλο και πιο δημοφιλή. Μην περιμένετε να γιομίσει ο τόπος από δαύτα. Είναι ακόμη ακριβά και μπελαλίδικα. Είναι όμως ωραία για αυτούς που ζουν χαλαρά και σε lifestyle/ techstyle ρυθμούς. Και καλά όλα αυτά στα πρώτα χρόνια αλλά ας δούμε τι θα γίνει μετά από μια δεκαετία με την αντοχή των μπαταριών. Όσο για το τεράστιο booming που αναπαράγεται συνεχώς από τα μέσα ενημέρωσης, αυτά είναι μαζί τα ηλεκτρικά και τα plug-in υβριδικά αυτοκίνητα. Δίχως να έχω συγκεκριμένα στατιστικά με μια πρόχειρη εκτίμηση υπολογίζω ένα μέσο όρο αγοράς στα περίπου 40-50 χιλιάρικα ευρώ. Πόσοι Ευρωπαίοι έχουν αυτή την αγοραστική δύναμη;
Οι κινητήρες καύσης δεν πρόκειται να μας αφήσουν ακόμη και μετά το εξοντωτικό Euro 7. Υπάρχουν ακόμη περιθώρια βελτίωσης και δεν αναφέρομαι μόνο στον τεχνολογικό τομέα με κάποιας νέας μορφής καύσης ή διαχείρισης της. Το πολύ απλό είναι να αντικατασταθούν τα τωρινής σύστασης καύσιμα με νέου τύπου συνθετικά που θα παράγουν λιγότερους ρύπους. Ήδη τα μονοθέσια της Formula 1 από τη νέα σεζόν θα τρέχουν με πιο βαριού τύπου βιοκαύσιμα. Γιατί όχι αργότερα με συνθετικά καύσιμα;
Προς το παρόν και για τα επόμενα χρόνια οι κατασκευαστές βρίσκονται σε πανικό και τρέχουν να προλάβουν εξηλεκτρίζοντας τα αυτοκίνητα τους και λανσάροντας περισσότερα ηλεκτρικά. Αυτό πρέπει να κάνουν για να αποφύγουν ή να μετριάσουν τα πρόστιμα. Αργότερα που το νερό θα έχει μπει στο αυλάκι και θα επέλθει η ηρεμία θα δοθεί το ενδιαφέρον θα στραφεί ξανά στην βελτίωση των κινητήρων καύσης. Γιατί όχι και στους diesel που διατηρήσουν ένα ποσοστό περίπου στο 20% (το οποίο δεν είναι καθόλου μικρό).
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ και στις κυψέλες υδρογόνου (fuel cell) οι οποίες θα αρχίσουν να εξυπηρετούν τους στόλους οχημάτων βαρέως τύπου. Αυτά έχω να πω εν ολίγοις και για να δούμε τι θα γίνει τελικά σε μια πολύ ενδιαφέρουσα δεκαετία που ήδη διανύουμε…
-
-
-
-
-
-
