Αν και η Ferrarina δεν βγήκε ποτέ από το εργοστάσιο της ιταλικής φίρμας έχει μείνει στην ιστορία ως η «μικρή» Ferrari.
H Ferrarina ήταν ένα κουπέ κόντρα στα μεγαθήρια της δεκαετίες του 1960 με τους V8 και V12 κινητήρες. Την κατασκευή της είχε αναλάβει η εταιρία ASA (Autocostruzioni Societa per Azioni) από το Μιλάνο και με την βοήθεια του Giugiaro που εκείνη την εποχή δούλευε στον οίκο Bertone προχώρησε στην παραγωγή της ASA 1000GT που ξεκίνησε το 1961 (πρακτικά τρία χρόνια μετά λόγω προβλημάτων στο εργοστάσιο) και ολοκληρώθηκε το 1969.
Η ιδέα της παραγωγής μιας Ferrarina κυοφορούσε αρκετά νωρίτερα με ένα πρότζεκτ που είχε ονομαστεί 854 και είχε ένα μοτέρ στα 854 κ.εκ. Τελικά, χρησιμοποιήθηκε ένας 1.000άρης τετρακύλινδρος από ένα Tipο με ισχύ κάπου στα 97 άλογα (στο αγωνιστικό έφτανε τα 105). Κάπως έτσι άλλαξε και η ονομασία σε ASA 1000GT για την Ferrarina που σχεδιαστικά παρέπεμπε ως ένα βαθμό στην 250 GT.
Η Ferrari δεν είχε κανένα πρόβλημα με την ιδέα της Ferrarina που την αντιμετώπιζε σαν ένα αναγνωρισμένο «μπάσταρδο» μιας και δεν ήθελε να παράγει αυτό το αυτοκίνητό της στο εργοστάσιο της. Άλλωστε δεν υπήρχε καν η δυνατότητα για μία μαζική παραγωγή στις 3.000 αυτοκίνητα. Για αυτό και ο Enzo Ferrari έδωσε τη έγκρισή του στο φίλο του Oronzio de που είχε την εταιρία ASA.
Έτσι, η Ferrarina ξεκίνησε με μεγάλες προσδοκίες βασισμένη πάνω σε ένα χωροδικτύωμα παρόμοιο με της 250 GTO. Το αμάξωμα είχε και αλουμίνιο ώστε το βάρος να μην ξεπερνά τα 800 κιλά, αλλά τα δισκόφρενα δεν κουραζόντουσαν και πολύ αφού οι επιδόσεις ήταν μέτριες (ενδεικτικά το 0-100 ήταν στα 14 δλ.).
Ωστόσο, ο ενθουσιασμός της ASA δεν μπόρεσε να γίνει πραγματικότητα. Τα αρχικά πλάνα ήταν για μια ετήσια παραγωγή στις 5.000 αυτοκίνητα με τιμή περίπου στις 3.000 δολάρια. Τελικά, η τιμή της Ferrarina στις ΗΠΑ ήταν διπλάσια όταν μια Corvette κόστιζε εκείνη την εποχή 4.500 δολάρια. Και είχε και V8 κινητήρα!
Τελικά η Ferrarina πήγε άπατη αφού όταν ξεκίνησε η παραγωγή της ίσα που έφτασε τον ρυθμό του ενός αυτοκινήτου την εβδομάδα! Και μετά από τρία χρόνια καθυστέρησης, από το 1964 μέχρι το 1967 (όπου έκλεισε η ASA) κατασκευάσθηκαν λιγότερα από 100 αυτοκίνητα (97 για την ακρίβεια), τα περισσότερα με κουπέ αμάξωμα.
Αξιοσημείωτο είναι πως τα τελευταία χρόνια έχει εκτοξευθεί η ζήτηση για μία Ferrarina φτάνοντας ακόμη και τις 200.000 ευρώ!
