Αρχίζει και γίνεται θεσμός. Όπως και το 2017, στο Grand Prix του Μέξικο Σίτυ θριαμβευτής του αγώνα αναδεικνυόταν ο Max Verstappen την ίδια στιγμή που ο Lewis Hamilton κατακτούσε το παγκόσμιο πρωτάθλημα οδηγών…
Σε έναν από τους δυσκολότερους αγώνες της χρονιάς, το μεγάλο υψόμετρο, η ιδιαίτερη φύση της διαδρομής αλλά και η μεγάλη φθορά που παρουσίασαν οι γόμες της Pirelli, έφεραν πολλούς συνδυασμούς σε δύσκολη θέση κατά τη διάρκεια των 71 γύρων της Κυριακής. Τα δύο pit stops αποδείχτηκαν σχεδόν υποχρεωτικά για πρώτη φορά φέτος- αυτό που υποτίθεται ότι θα γινόταν δηλαδή σε κάθε αγώνα με τις μαλακότερες γόμες του 2018- ενώ η συμπεριφορά των Ultrasoft-Supersoft που χρησιμοποιήθηκαν κυρίως, διέφερε σημαντικά αναλόγως μονοθεσίου.
Ο μόνος που έμεινε απροβλημάτιστος από τα παραπάνω ήταν ο Max Verstappen, ο οποίος αφού κέρδισε την εκκίνηση, έλεγξε τον ρυθμό και κυριάρχησε πλήρως μέχρι την καρό σημαία. Πολύ πιο ανταγωνιστικές με ρυθμίσεις αγώνα παρουσιάστηκαν οι Ferrari με τους Vettel-Raikkonen να συμπληρώνουν τις θέσεις του πόντιουμ. Ο Γερμανός, ιδιαίτερα, έκανε μεγάλο αγώνα με πολλά προσπεράσματα, ενώ ο Kimi ήταν ένας από τους λίγους οδηγούς που έβγαλαν τον αγώνα με μία στάση. Η μέρα, όμως, ανήκε στον πεντάκις, πλέον, παγκόσμιο πρωταθλητή Lewis Hamilton.
Μετά τους πρώτους αγώνες της σεζόν, λίγοι μπορούσαν να φανταστούν ότι πιθανή κατάκτηση του πρωταθλήματος οδηγών από τον Hamilton θα ερχόταν πριν το Άμπου Ντάμπι. Σίγουρα, η εικόνα στο Άλμπερτ Παρκ μας προϊδέαζε για ανωτερότητα, μεγαλύτερη ίσως και από την αντίστοιχη περσινή, της W09 έναντι των SF71H και RB14 αλλά σύντομα κατέστη σαφές ότι τα πράγματα δεν θα ήταν τόσο απλά για τους Hamilton-Mercedes φέτος. Η Ferrari φάνηκε εξόχως ανταγωνιστική στα επόμενα τρία Grand Prix ενώ και ο Vettel έκανε πολλές μεγάλες εμφανίσεις μέχρι το Χόκενχάιμ για να βρεθεί στην κορυφή της βαθμολογίας.
Σε αυτό το διάστημα, βέβαια, υπήρξαν Grand Prix στα οποία η Mercedes και ο Hamilton παρουσιάστηκαν πανίσχυροι. Εκτός από την Αυστραλία, τα ασημένια βέλη είχαν κυριαρχήσει επίσης σε Ισπανία, Γαλλία και Αυστρία, ασχέτως του αν, για διάφορους λόγους, δεν μετουσίωσαν σε νίκες όλους τους παραπάνω αγώνες. Υπήρξαν και αρκετές περιπτώσεις, όμως, στις οποίες η W09 δεν μπόρεσε να βρει την κατάλληλη ισορροπία με τις γόμες της Pirelli κάτι που φάνηκε να είναι εγγενές μειονέκτημα του συνολικού πακέτου της Αγγλογερμανικής ομάδας και το οποίο έφερε πολλές φορές τον Lewis σε δύσκολη θέση.
Το πρόβλημα, όπως έχουμε γράψει και σε προηγούμενα σημειώματα, μάλλον εντοπιζόταν στην μεγάλη διαφορά θερμοκρασίας ανάμεσα στα ελαστικά του εμπρός και του πίσω άξονα της W09 και κυρίως με τις μαλακότερες γόμες της Pirelli. Αυτό συνέβαινε πιθανώς λόγω του ότι το παράθυρο ιδανικής λειτουργίας των Hypersoft, Ultrasoft και Supersoft είναι μικρό- περί τους 20°C- ενώ και η μέγιστη απόλυτη τιμή θερμοκρασίας δεν ξεπερνά τους 110°C σε κάποια από τις τρεις αυτές γόμες. Από την άλλη τόσο η Soft (εύρος ιδανικής λειτουργίας 105°C- 135°C) όσο και η Medium γόμα (110°C-140°C-) αποδίδουν ιδανικά σε υψηλότερες θερμοκρασίες ενώ και το εύρος λειτουργίας τους είναι σημαντικά μεγαλύτερο. Έτσι το πιθανότερο είναι πώς το Αγγλογερμανικό μονοθέσιο είχε μια τάση να υπερθερμαίνει τα πίσω ελαστικά του- αυτό ίσως εξηγεί και το γιατί οι Hamilton-Bottas κάνουν αργότερους γύρους προετοιμασίας στα δοκιμαστικά σε σχέση με τους υπόλοιπους- ή αλλιώς όταν τα πίσω ελαστικά βρίσκονταν στο ιδανικό για εκείνα σημείο, τα εμπρός ήταν ακόμη κρύα.
Μέχρι οι τεχνικοί της ομάδας στο Μπράκλεϊ να προχωρήσουν στην γνωστή λύση των οπών στους αποστάτες των πίσω τροχών- αλλά και στον γενικότερο ανασχεδιασμό εκείνου του σημείου- οι Hamilton-Bottas είχαν να αντιμετωπίσουν σε αρκετές περιπτώσεις το εξής πρόβλημα στις rear-limited διαδρομές: Καθώς σε αυτές τις πίστες οι επιταχύνσεις από αργές στροφές είναι το Α και το Ω, έπρεπε αναγκαστικά το set-up του μονοθεσίου να επιλεγεί με γνώμονα την βέλτιστη λειτουργία των πίσω ελαστικών. Αυτομάτως, το πρόβλημα μετατοπιζόταν στα ελαστικά του εμπρός άξονα τα οποία σε μεγάλο βαθμό υπολειτουργούσαν και προσέφεραν χαμηλή πρόσφυση, ιδίως όποτε το οδόστρωμα ήταν λείο και οι γόμες που χρησιμοποιούνταν από την Supersoft και κάτω στο φάσμα της Pirelli. Έτσι εξηγούνται, πιθανώς, οι μέτριες εμφανίσεις του Hamilton σε Μπακού, Μόντρεαλ αλλά και τα λάθη του στα δοκιμαστικά του Χόκενχάιμ, καθώς ο Lewis είναι οδηγός που χρειάζεται πολύ καλή απόκριση από το εμπρός μέρος του μονοθεσίου στη φάση του turn-in. Αντιθέτως στις front-limited διαδρομές- με την εξαίρεση της Κίνας- όπου εξ ορισμού τα εμπρός ελαστικά πιέζονται περισσότερο, ο Hamilton τα κατάφερε πολύ καλύτερα.
Μπορεί, λοιπόν, σε κάποιους αγώνες ο Lewis να μην κατάφερε να εξάγει το 100% από το μονοθέσιό του, ενώ και για τη νίκη του στο Μπακού χρειάστηκε μεγάλη δόση τύχης. Επέδειξε ωστόσο άλλες αρετές οι οποίες τον κράτησαν πάρα πολύ κοντά στην κορυφή του πρωταθλήματος, μέχρι η Mercedes να λύσει τα προβλήματα με τα ελαστικά. Κατ’ αρχήν επέδειξε την γνωστή του υπεροχή στις κατατακτήριες δοκιμές κάτι που τον βοήθησε, όποτε η Mercedes ήταν ταχύτερη, να επικρατεί επί του team mate του και άρα να παγιωθεί από νωρίς ως ο νούμερο ένα εντός της ομάδας. Σίγουρα, ο Bottas είχε αρκετές ατυχίες στο πρώτο μισό της σεζόν. Αυτό δεν αναιρεί, όμως, το ότι ο Hamilton κατετάγη μπροστά από τον Φιλανδό σε όλους σχεδόν τους κρίσιμους αγώνες όπου η W09 υπερείχε. Επιπλέον, ακόμη και όταν τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά για τον Lewis, εκείνος δεν έχασε ποτέ την ψυχραιμία του, δεν κατέφυγε σε ακραίες κινήσεις υψηλού ρίσκου οι οποίες ενδεχομένως θα του στερούσαν πολύτιμους βαθμούς από την μάχη του τίτλου.
Άλλη μία κρίσιμη επικράτηση του Hamilton ήρθε στα δοκιμαστικά του Χουνγκαρόρινγκ όπου και κατέκτησε την pole υπό βροχή. Η pole εκείνη του διασφάλισε σε μεγάλο βαθμό και τη νίκη σε μία πίστα όπου οι Ferrari είχαν το πλεονέκτημα, ενώ ταυτόχρονα ανακήρυξε και επίσημα τον Bottas σε wingman του Βρετανού. Με το πέρας του καλοκαιρινού διαλείμματος ήρθαν και οι πολυσυζητημένες αναβαθμίσεις της Mercedes οι οποίες σε συνδυασμό με την αγωνιστική πτώση της Ferrari και τις αστοχίες του Vettel έδωσαν στον Hamilton την ευκαιρία που περίμενε. Μπορεί να έχασε την πρώτη μάχη από τον Vettel στο Σπα, αλλά στη συνέχεια ήταν καταιγιστικός. Στην Μόντσα- με τη βοήθεια και του Bottas- κέρδισε τον Raikkonen και αφού είχε πρώτα φέρει σε δύσκολη θέση τον Vettel κατά τον πρώτο γύρο, οδηγώντας τον σε τετ-α-κε. Η επιλογή επιθετικής προσέγγισης την κατάλληλη στιγμή είναι άλλο ένα δείγμα της ωριμότητας που επέδειξε ο Hamilton κατά τη διάρκεια της σεζόν. Στην Σιγκαπούρη ήταν κυρίαρχος, όπως και στην Σουζούκα. Αυτές πιστεύουμε ότι ήταν και οι καλύτερες εμφανίσεις του στο φετινό πρωτάθλημα.
Από εκεί και έπειτα οι πάντες γνώριζαν- συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου- ότι η στέψη ήταν θέμα χρόνου. Απέφυγε τις κακοτοπιές χωρίς να ξεχάσει να μας χαρίσει, όμως, μερικές ακόμη μεγάλες παραστάσεις, όπως η pole στο Ώστιν. Στο Μεξικό, ο Lewis Hamilton έμελλε να χριστεί για πέμπτη φορά στην καριέρα του παγκόσμιος πρωταθλητής. Ένα τεράστιο επίτευγμα που γράφει το όνομα του Βρετανού δίπλα σε εκείνο του μεγάλου Fangio στα βιβλία της ιστορίας του σπορ. Μετά τους πανηγυρισμούς, ο Lewis θα πήγαινε να ευχαριστήσει έναν-έναν όλους τους ανθρώπους της ομάδας του. Όλους εκείνους οι οποίοι από το 2013 τον έχουν βοηθήσει να μετουσιώσει το σπάνιο ταλέντο του σε νίκες, πρωταθλήματα και ρεκόρ σε πολλές κατηγορίες. Οι Hamilton-Mercedes με την «στρατοσφαιρική» τροχιά που διαγράφουν τα τελευταία χρόνια έχουν θέσει πολύ ψηλά τον πήχη για παρόντες και μελλοντικούς επίδοξους πρωταθλητές. Και δεν φαίνονται διατεθειμένοι στο άμεσο μέλλον, να αλλάξουν κάτι στη μαγική τους συνταγή…
Σε ότι αφορά τον αγώνα που διεξήχθη στην πίστα του Μέξικο Σίτυ εκείνος είχε από πολλές απόψεις ενδιαφέρουσα εξέλιξη και ιδίως στο θέμα των ελαστικών. Όταν πριν την αρχή της χρονιάς είχαν γίνει γνωστές οι αλλαγές στα ελαστικά της Pirelli, τόσο εκείνη όσο και η πλειοψηφία των ειδικών, είχαν προβλέψει αγώνες με περισσότερα του ενός pit stop για κάθε συνδυασμό. Οι εκτιμήσεις αυτές, όμως, για διάφορους λόγους διαψεύστηκαν πανηγυρικά κατά τη διάρκεια της σεζόν. Δεν είδαμε μεγάλες στρατηγικές διαφοροποιήσεις ανάμεσα στις ομάδες, ενώ το βασικό μοτίβο κάθε αγώνα ήταν ένα: Να βγάλουμε την απόσταση πάση θυσία με μία στάση. Τι οδήγησε, όμως, τις ομάδες σε αυτήν την επιλογή και γιατί τα δεδομένα ανατράπηκαν στο Μεξικό;
Η απάντηση για το πρώτο σκέλος της ερώτησης βρίσκεται στην ίδια τη φύση- ή μάλλον στην χημεία- των ελαστικών της Ιταλικής εταιρίας. Όλες οι γόμες της Pirelli, παρά τις μεταξύ τους διαφορές σε θερμοκρασίες και εύρος λειτουργίας έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Δεν μπορούν να αντέξουν πολλούς συνεχόμενους γύρους στο όριο και σίγουρα δεν μπορούν να πιεστούν στο 100% από την αρχή ενός stint. Τρανή απόδειξη αυτού ήταν η συμπεριφορά των Soft στην Mercedes του Hamilton αλλά και στην Ferrari του Raikkonen σε Αυστρία και Ιταλία αντίστοιχα. Έτσι οι οδηγοί είναι αναγκασμένοι να ανεβάζουν σταδιακά τον ρυθμό τους όντας πολύ προσεκτικοί στην αρχή ενώ ο αριθμός των γύρων στους οποίους θα μπορέσουν να πιέσουν οριακά δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλος καθώς τα ελαστικά σύντομα θα αρχίσουν να φθείρονται σημαντικά. Αυτό μειώνει τον αριθμό των «ωφέλιμων γύρων» κατά τους οποίους το ταχύτερο ελαστικό θα μπορέσει να δώσει την διαφορά που υπόσχεται ο κατασκευαστής.
Χωρίς να μπούμε σε περισσότερες τεχνικές λεπτομέρειες, το αποτέλεσμα είναι μία διαφορά της τάξεως το πολύ των 5 δευτερολέπτων/stint με το ταχύτερο ελαστικό και την επιπλέον στάση. Αν σε αυτά συνυπολογιστεί το ότι τα μονοθέσια δεν κινούνται παράλληλα στην πίστα αλλά συναντούν κίνηση από αργότερους ή ισότιμους συνδυασμούς- ενώ προσπαθούν να κάνουν συνεχόμενους γύρους qualifying- αντιλαμβανόμαστε το ρίσκο που ενέχει μία τέτοια επιλογή. Προσθέστε σε αυτά και ένα πιθανό λάθος στα pits από τους μηχανικούς ή τον οδηγό και θα έχετε την εξήγηση του γιατί η θέση στην πίστα ήταν η νούμερο ένα προτεραιότητα των υπευθύνων στρατηγικής. Κακά τα ψέματα. Εάν δεν επανέλθουν οι ανεφοδιασμοί καυσίμου ή δεν καταργηθεί το καθεστώς parc ferme από τα δοκιμαστικά στον αγώνα, δύσκολα θα επιλέξει κάποιος να κάνει παραπάνω στάση στα pits. Άλλωστε, φέτος οι Ricciardo και Vettel που κέρδισαν με παραπάνω στάση σε Κίνα και Μεγάλη Βρετανία αντίστοιχα, έκαναν το δεύτερο pit stop υπό καθεστώς VSC και όχι σε κανονική ροή αγώνα.
Και τότε τι συνέβη στο Μεξικό; Γιατί τα δύο pit stops έγιναν λίγο-πολύ μονόδρομος για τους περισσότερους συνδυασμούς. Αυτό πιστεύουμε ότι οφείλεται αφενός στον τρίτο τομέα της πίστας ο οποίος απαρτίζεται από στροφές τύπου Μονακό καταπονώντας ιδιαίτερα τα ελαστικά και αφετέρου στο ότι η Soft γόμα δεν ήταν διαθέσιμη για αυτό το τριήμερο. Ουσιαστικά, δηλαδή, οι ομάδες είχαν στη διάθεσή τους το φάσμα που χρησιμοποιήθηκε σε Μονακό και Μόντρεαλ. Μόνο που η πίστα του Μέξικο Σίτυ έχει πιο τραχύ οδόστρωμα αλλά και πιο μεγάλες πλευρικές καταπονήσεις ελαστικών από τις δύο προαναφερθείσες. Η ανυπαρξία της Soft γόμας σήμαινε και ότι το πιο ανθεκτικό ελαστικό αγώνα θα ήταν τα Supersoft. Και πιο μονοθέσιο έχει όλη τη χρονιά αλλεργία στα κόκκινα Pirelli; Καλά το μαντέψατε, η W09. Συνεπώς δεν θα έπρεπε να μας εκπλήσσει η άσχημη εμφάνιση των ασημένιων βελών. Μπορεί με τα Hypersoft οι W09 να αποδείχτηκαν ταχύτερες από τις Ferrari στα δοκιμαστικά, αλλά στον αγώνα τα κόκκινα μονοθέσια είχαν το πάνω χέρι καθώς μπορούσαν να εκμεταλλευτούν καλύτερα σε μεγάλα stints τόσο τα Ultrasoft όσο και τα Supersoft. Παράλληλα, η Αγγλογερμανική ομάδα αποφάσισε να μην χρησιμοποιήσει τις αναβαθμίσεις του Σπα, παρά το ότι οι αγωνοδίκες από την Πέμπτη της είχαν δώσει το πράσινο φως. «Το πρόβλημα σήμερα ήταν στο εμπρός αριστερά ελαστικό, όχι στα πίσω» θα επέμενε ο Wolff μετά τον αγώνα.
The third member of a very special #F1 club 👀
An incredible achievement by @LewisHamilton 👏#MexicoGP pic.twitter.com/3SfNI9FW5f
— Formula 1 (@F1) October 29, 2018
Αυτά σε ότι αφορά τη μάχη για τα τελευταία σκαλιά του πόντιουμ καθώς οι δύο Red Bull είχαν καταστήσει σαφές από την αρχή του τριημέρου πώς αυτός θα ήταν ο δικός τους αγώνας. Όλος ο προγραμματισμός της ομάδας και οι ποινές που είχαν πάρει οι Ricciardo-Verstappen μετά το καλοκαιρινό διάλειμμα, είχαν έναν κοινό παρονομαστή. Να βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή θέση όταν το «τσίρκο» θα επισκεπτόταν την «χώρα της γης που τρέμει». Το race pace των δύο RB14 ήταν ανώτερο από των αντιπάλων τους με το καλημέρα, ενώ και η Hypersoft γόμα μπορούσε να βγάλει ολόκληρο γύρο δοκιμαστικών στο όριο μόνο στα Αυστριακά μονοθέσια. Παρά την απρόσμενη επικράτηση Ricciardo το Σάββατο, ο Verstappen φαινόταν ιδιαίτερα απειλητικός και αποφασισμένος από την δεύτερη θέση εκκίνησης. Η μόνη πραγματική απειλή για τα μονοθέσια του Christian Horner ήταν κάποια μεταξύ τους επαφή κατά την πάντα επικίνδυνη εκκίνηση στην πίστα «Hermanos Rodriguez».
Ο κίνδυνος αυτός, όμως, εξαφανίστηκε με το σβήσιμο των κόκκινων φώτων. Η εκκίνηση του Ricciardo ήταν κάκιστη και ο Verstappen βρέθηκε αμέσως μπροστά από τον team mate του. Ακόμη καλύτερη εκκίνηση είχε κάνει ο Hamilton ο οποίος κατάφερε να βρεθεί και στην κορυφή λίγο πριν το φρενάρισμα για την πρώτη στροφή. Ο Max, όμως, είχε κρατήσει έξυπνα την εσωτερική και θα έμπαινε πρωτοπόρος, με τον Hamilton να κρατιέται ασφαλής στην δεύτερη θέση. Πιο πίσω, ο Vettel που είχε παγιδευτεί στιγμιαία πίσω από τον Max στην μεγάλη ευθεία αναγκαζόταν να δώσει προτεραιότητα στον Bottas για την στροφή 1. Ο Φιλανδός διεκδίκησε προς στιγμήν και την 3η θέση από τον Ricciardo αλλά ο Daniel κρατήθηκε στην εσωτερική της 3 για να βγει μπροστά του στην δεύτερη ευθεία. Στο ίδιο σημείο ο Sainz που είχε κάνει εξαιρετική εκκίνηση θα υποσκέλιζε και τον Raikkonen για την 6η θέση, με τον Hulkenberg να ακολουθεί τον Kimi κατά πόδας.
Πίσω από τον Γερμανό της Renault θα είχαμε την πρώτη επαφή στον αγώνα. Ο Esteban Ocon έκανε λάθος καθώς προσέγγιζε την 3η στροφή και ακούμπησε με την εμπρός του πτέρυγα το πίσω αριστερά ελαστικό του Hulkenberg. Κομμάτια της πτέρυγας αποκολλήθηκαν και κατευθύνθηκαν προς την εξωτερική όπου είχε καταφύγει, για κακή του τύχη, ο Fernando Alonso ώστε να διασφαλιστεί έναντι κάποιας επαφής. Τα κομμάτια της RPFI βρήκαν την McLaren του Ισπανού και μπήκαν στα ψυγεία του μονοθεσίου. «Εξαιρετικά ατυχές. Ούτε μία στο εκατομμύριο να συμβεί κάτι τέτοιο και σε ένα ατύχημα στο οποίο δεν είχαμε καν εμπλακεί» θα δήλωνε αργότερα ο Ισπανός έχοντας προκαλέσει το VSC με την αναπόφευκτη εγκατάλειψή του στον 5ο γύρο.
Λίγο πιο πριν, στον πρώτο γύρο ακόμη, ο Vettel θα κατάφερνε να προσπεράσει τον Bottas στην έξοδο της 5 με τα δύο μονοθέσια να ακουμπούν τους τροχούς τους. Για μία φορά φέτος, εκείνο του Vettel δεν γύρισε. Με την επιβολή του VSC η κατάταξη ήταν: Verstappen, Hamilton, Ricciardo, Vettel, Bottas, Raikkonen, Sainz, Hulkenberg, Leclerc, Ericsson, Perez, Stroll, Magnussen, Vandoorne, Sirotkin, Grosjean, Gasly, Hartley (το μονοθέσιό του υπέστη κι εκείνο ζημιά στις πρώτες στροφές) και Ocon με τους δύο τελευταίους να έχουν μπει για το πρώτο τους αναγκαστικό pit stop. Με την επανεκκίνηση ο Verstappen άρχισε και πάλι να χτίζει αργά αλλά σταθερά διαφορά από τον δεύτερο Hamilton, τη στιγμή που ο Ricciardo πλησίαζε τον Βρετανό.
Βρισκόμαστε στον 10ο γύρο και τα Ultrasoft στην W09 του Hamilton αρχίζουν να φθείρονται. Ο Ricciardo ενημερώνεται σχετικά από τον μηχανικό του και αμέσως κλείνει τη διαφορά μπαίνοντας στο DRS της Mercedes. Η πίεση που του ασκεί είναι μεγάλη και με τα Pirelli να τον εγκαταλείπουν, ο Βρετανός μπαίνει για το πρώτο του pit stop με τον Bottas να τον ακολουθεί. Και οι δύο θα περάσουν στα Supersoft και από το σημείο αυτό και μετά ο αγώνας τους θα ακολουθήσει καθοδική πορεία. Στον 13ο γύρο ο Ricciardo αλλάζει και εκείνος ελαστικά και στον επόμενο γύρο θα ακολουθήσει και ο Verstappen που μέχρι εκείνο το σημείο βρίσκεται 9 δευτερόλεπτα μπροστά από τον 2ο Vettel.
Οι Ferrari αποδείχτηκαν πολύ πιο ανταγωνιστικές με ρυθμίσεις αγώνα και ο Vettel, ειδικά, διαχειρίστηκε άψογα το πρώτο του σετ μέχρι τον 18ο γύρο, οπότε και θα περνούσε στα Supersoft. Οι επιπλέον αυτοί γύροι ήταν κρίσιμοι για τον αγώνα του Γερμανού, καθώς σε συνδυασμό με το μεγάλο δεύτερο stint του θα του έδιναν την δυνατότητα να φορέσει τα Ultrasoft στο τελευταίο μέρος του αγώνα. Από του πρωτοπόρους, μόνο εκείνος και ο Ricciardo είχαν στη διάθεσή τους φρέσκα Ultrasoft για τον αγώνα. Ο Raikkonen από την άλλη θα έκανε μόνο μία στάση στον αγώνα και θα έβγαζε 54 (!) γύρους με τα κόκκινα Pirelli, υστερώντας, ωστόσο, σε ρυθμό του Seb κατά το πρώτο κρίσιμο stint με τα Ultrasoft.
12 seasons
227 starts
71 wins
81 poles
132 podiums
12,828 laps raced5 WORLD TITLES#F1 @LewisHamilton pic.twitter.com/lwsawOvbaH
— Formula 1 (@F1) October 29, 2018
Με τους πρωτοπόρους να βρίσκονται όλοι στη Supersoft, ο Verstappen ήταν άνετα επικεφαλής, πάνω από 7 δευτερόλεπτα μακριά από τον Hamilton, με τον Βρετανό να μην αισθάνεται καθόλου άνετα με το καινούργιο του σετ. Πίσω του οι Ricciardo-Vettel τον πλησίαζαν με τον Γερμανό να πλησιάζει ακόμη πιο γρήγορα την Red Bull του Αυστραλού. Αυτή θα ήταν μία μάχη που θα κρατούσε αρκετούς γύρους καθώς ο Seb έπρεπε να βρει τον σωστό ρυθμό προσέγγισης ώστε να μην υπονομευτεί η διάρκεια του stint από υπερβολική φθορά. Η επίθεση του θα γινόταν μετά το δεύτερο VSC που προκλήθηκε από την εγκατάλειψη του Sainz στο στάδιο κατά τον 30ο γύρο.
Στους δύο γύρους που διήρκεσε, ο τοπικός ήρωας Perez έκανε τον μοναδικό του ανεφοδιασμό για να περάσει στα Ultrasoft αποκτώντας μεγάλο πλεονέκτημα στη μάχη του μέσου της κατάταξης. Εις μάτην όμως. Θα εγκατέλειπε οκτώ γύρους αργότερα με πρόβλημα στα φρένα της RPFI. Με τη λήξη του VSC ο Vettel άρχισε να ασκεί μεγάλη πίεση στην Red Bull. Καθώς οι δυο τους θα προσέγγιζαν τους Perez-Leclerc στον 34ο γύρο, ο Seb βρήκε την ευκαιρία και βούτηξε στην εσωτερική του Daniel πριν την πρώτη στροφή, παίρνοντας της 3η θέση. «Οι τύποι είναι αστείοι» θα σχολίαζε στο team radio ο Ricciardo για τους Perez-Leclerc θεωρώντας ότι τον καθυστέρησαν ενώ ήταν έτοιμος να τους ρίξει γύρο.
Ο Vettel επιδόθηκε, πλέον, στο κυνήγι του Hamilton. Μέχρι τον 38ο γύρο είχε μπει στο DRS της Mercedes και στον επόμενο θα προσπερνούσε τον Lewis στο ίδιο σημείο που είχε περάσει τον Daniel. Ήταν πλέον δεύτερος αλλά ο Verstappen ήταν ήδη 15 δευτερόλεπτα μπροστά. Ήταν η σειρά του Ricciardo να ασκήσει πίεση στον Hamilton ο οποίος δεν ήταν καθόλου χαρούμενος με τα Supersoft. «Πρέπει να μου δώσατε τα λάθος λάστιχα» ήταν το ακατανόητο μήνυμα του Βρετανού στο team radio. Μέχρι τον 46ο γύρο η δεύτερη RB14 βρισκόταν στη σκιά του και στον επόμενο γύρο, ο Lewis θα έχανε τα φρένα για την πρώτη στροφή προσπαθώντας να αμυνθεί από τον Daniel. Η W09 ζητούσε επειγόντως αλλαγή ελαστικών όπως επιβεβαίωσε και το πανομοιότυπο μπλοκάρισμα του Bottas στον 48ο γύρο κατά την μάχη του με τον Raikkonen.
Μέχρι τον 50ο γύρο όλοι οι πρωτοπόροι είχαν ολοκληρώσει τους δεύτερους ανεφοδιασμούς τους εκτός από τους Ricciardo-Raikkonen οι οποίοι θα πήγαιναν μέχρι τέλους με τα Supersoft. Η πρώτη δεκάδα σε εκείνο το σημείο ήταν: Verstappen, Ricciardo, Vettel, Raikkonen, Hamilton, Bottas, Hulkenberg, Leclerc και Ericsson. Οι Mercedes είχαν φορέσει χρησιμοποιημένα Ultrasoft, ενώ ο Vettel φρέσκα και πλησίαζε ταχύτατα τον δεύτερο Ricciardo. Η δεύτερη μεταξύ τους μάχη αναμενόταν συγκλονιστική αλλά ο συμπλέκτης της RB14 είχε διαφορετική άποψη. Στον 62ο γύρο, άλλος ένας αγώνας του Daniel θα τελείωνε πρόωρα. Η απογοήτευση στις μετέπειτα δηλώσεις του εμφανής: «Δεν βλέπω τον λόγο να κάνω τους επόμενους δύο αγώνες. Αισθάνομαι αβοήθητος. Δεν πιστεύω σε προλήψεις και τέτοιες σαχλαμάρες αλλά αυτό το αυτοκίνητο είναι καταραμένο. Θα αφήσω τον Gasly να το οδηγήσει πια, τελείωσα μαζί του».
Η τρίτη εγκατάλειψη αυτοκινήτου με κινητήρα Renault είχε θορυβήσει τους ανθρώπους της Red Bull αλλά και τον Verstappen, ο οποίος θα επαναλάμβανε κατά τους τελευταίους γύρους: «Ελέγξτε τον κινητήρα μου και αν πρέπει να τον χαμηλώσετε να το κάνετε». Ο μηχανικός του θα το επιβεβαίωνε 3 γύρους πριν το τέλος και αφού είχε συγκρατήσει τον Max ο οποίος έγραφε ταχύτερους τομείς ενώ υποτίθεται ότι είχε κόψει ρυθμό! Ο νεαρός Ολλανδός θα έπαιρνε πρώτος την καρό σημαία για 5η φορά στην καριέρα του. Η βαθμολογούμενη δεκάδα συμπληρώθηκε από τους Vettel, Raikkonen, Hamilton, Bottas, Hulkenberg, Leclerc, Vandoorne, Ericsson και Gasly.
For the second week running – it’s Max! 👊🇳🇱#MexicoGP 🇲🇽 #F1 pic.twitter.com/UyStddORof
— Formula 1 (@F1) October 28, 2018
Οδηγός του αγώνα δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον επιβλητικό Max Verstappen. Εξαιρετικές ήταν και οι εμφανίσεις των Vettel, Vandoorne και Gasly, ενώ τον ταχύτερο γύρο έγραψε ο Valtteri Bottas με 1:18.741 έχοντας κάνει και τρίτο pit stop για Hypersoft. «Μετά τα δοκιμαστικά του Σαββάτου μου είπε ότι κοιμήθηκε μόλις τρεις ώρες» θα δήλωνε ο Horner για τον Max μετά τον αγώνα. Ήταν αναμφίβολα μία μεγάλη εμφάνιση του Ολλανδού, ο οποίος έχει όλα τα φόντα να κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια εάν συγκρατήσει την πολλές φορές υπέρμετρη επιθετικότητά του. Κάτι που έχει καταφέρει να πετύχει με το πέρασμα του χρόνου ο σημερινός πεντάκις παγκόσμιος πρωταθλητής, Lewis Hamilton. Ο τελευταίος λόγος ανήκει, δικαιωματικά, σε εκείνον: «Φυσικά ήταν κάτι που πάντα ονειρευόμουν αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ ότι θα γινόταν πραγματικότητα. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι με βοήθησαν να το πετύχω. Όπως λέω πάντα κερδίζουμε και χάνουμε μαζί».
Δείτε εδώ την βαθμολογία στο πρωτάθλημα και ενώ απομένουν δύο ακόμη Grand Prix. Επόμενο στην Βραζιλία (11 Νοεμβρίου, ώρα 20:10). Παρακάτω η κατάταξη του GP Μεξικού και τα σχόλια των πρωταγωνιστών στο tweeter.
🏆🏆🏆🏆🏆@LewisHamilton is a FIVE-time world champion!#F1 #MexicoGP pic.twitter.com/lRx0tVl1zA
— Formula 1 (@F1) October 28, 2018
VERSTAPPEN: “The start was the key. I didn’t sleep very well last night. Amazing job by the team, the car worked really well. It was a shame to lose Daniel” #MexicoGP 🇲🇽 #F1 pic.twitter.com/6l8ugBhHyX
— Formula 1 (@F1) October 28, 2018
VETTEL: “Not an easy day, congrats to [Lewis] and his team, they did a superb job. I would have loved to hang in there a bit longer, but obviously it wasn’t the case” #MexicoGP 🇲🇽 #F1 pic.twitter.com/WSolZKlQyq
— Formula 1 (@F1) October 28, 2018
HAMILTON: “It’s a very strange feeling… It wasn’t won here, it was won with hard work through a lot of races. Fangio did it with Mercedes, so it’s incredible!” #MexicoGP 🇲🇽 #F1 pic.twitter.com/m21Jf7RJ0r
— Formula 1 (@F1) October 28, 2018
RAIKKONEN: “That was the best position we could [hope for]. It’s good, we always want more. We have two more races to go and we’ll try to do better” #MexicoGP 🇲🇽 #F1 pic.twitter.com/1mvb5rUPsi
— Formula 1 (@F1) October 28, 2018
