ΑΓΩΝΕΣ

Grand Prix Βραζιλίας – Ανάλυση αγώνα: Και στο τέλος κερδίζει η Mercedes…

Στον αγώνα του Ιντερλάγκος γίναμε για άλλη μια φορά μάρτυρες του βασικού μοτίβου που διατρέχει το φετινό πρωτάθλημα της Formula 1 από τον Μάρτιο…

Ο Lewis Hamilton και η Mercedes έκαναν τα προφανή στη διάρκεια του τριημέρου, εκμεταλλεύτηκαν όλα τους τα ατού χωρίς να πάρουν ποτέ κάποιο ιδιαίτερο ρίσκο και για όλα τα υπόλοιπα φρόντισαν οι αντίπαλοί τους αλλά και η «θεια πρόνοια». Η Ferrari είχε φροντίσει ήδη από το Q2 του Σαββάτου να θέσει τους Vettel-Raikkonen εκτός διεκδίκησης, ενώ και ο Esteban Ocon με το αχαρακτήριστο επεισόδιο που προκάλεσε στον 44ο γύρο του αγώνα, δώρισε την νίκη στον Lewis Hamilton. Έτσι, τελείωσε και μαθηματικά η υπόθεση του πρωταθλήματος κατασκευαστών με την ομάδα του Toto Wolff να θριαμβεύει για 5η συνεχόμενη χρονιά…

Πολλά είναι τα θέματα που προκύπτουν από τον χθεσινό αγώνα που χρήζουν συζήτησης. Κάποια από αυτά τα έχουμε δει να επαναλαμβάνονται αρκετές φορές ως τώρα στο πρωτάθλημα του 2018 και κάποια άλλα είναι κυριολεκτικά πρωτοφανή. Ας αρχίσουμε, λοιπόν, με εκείνα που δεν μας προξενούν, πλέον, κάποια εντύπωση και τα οποία αφορούν κυρίως στην ομάδα της Ferrari.

Στην Scuderia κατά τις προσομοιώσεις της Παρασκευής ο Vettel αντιμετώπισε έντονο graining στο μεγάλο, 19 γύρων stint με τη Supersoft γόμα. Αντιθέτως τα οι Soft και Medium γόμες αποδείχτηκαν πολύ πιο σταθερές αν και αργότερες, ως αναμενόταν. Αυτό ώθησε του Ιταλούς να πιστέψουν ότι τα κόκκινα Pirelli ήταν επίφοβα για τον αγώνα και ιδίως με μεγάλο φορτίο καυσίμου. Έτσι, στο Q2 οι Vettel-Raikkonen έκαναν τους ταχύτερους γύρους τους με την Soft γόμα, ώστε να ξεκινήσουν με αυτά την Κυριακή.

Η απόφαση αυτή, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε αμέσως πολλά ερωτηματικά. Μπορεί, όντως η φθορά στα Supersoft να ήταν έντονη στη Ferrari αλλά η γόμα αυτή παρέμενε η γρηγορότερη για το τριήμερο και η απόρριψή της στον αγώνα φάνταζε ως μία επιλογή που δεν έβγαζε πολύ νόημα. Ιδίως, εφόσον στην Scuderia είχαν αποφασίσει ότι το δεύτερο stint θα γινόταν με τα Medium έτσι κι αλλιώς, τα οποία αποδεδειγμένα είχαν εξαίρετη αντοχή και θα μπορούσαν να βγάλουν πάνω από 50 γύρους στο Ιντερλάγκος.

Υπήρχαν μόνο δύο περιπτώσεις στις οποίες θα είχε κάποια λογική η εκκίνηση των SF71H με τα κίτρινα Pirelli. Η πρώτη θα ήταν εάν οι Vettel-Raikkonen μπορούσαν στους επιπλέον γύρους που θα έμεναν στην πίστα κατά το πρώτο τους stint να πετύχουν το overcut στις Mercedes, πράγμα που δεν έχει συμβεί ποτέ στο Interlagos τα τελευταία χρόνια, ή εναλλακτικά πριν τη μοναδική τους στάση να σημειώνουν αντίστοιχους χρόνους με τις ευρισκόμενες σε φρέσκα Medium, W09 ώστε στα τελευταία στάδια του αγώνα τα κόκκινα μονοθέσια να επιτεθούν έχοντας περισσότερη ζωή στα δικά τους ελαστικά.

Όλα αυτά, φυσικά, θα μπορούσαν να συμβούν μόνο σε περίπτωση που με κάποιο μαγικό τρόπο οι Vettel-Raikkonen έκαναν καλύτερες εκκινήσεις με την αργότερη γόμα από τις δύο Mercedes, ώστε να τις αναγκάσουν να φθείρουν περισσότερο τα Supersoft ή αν έστω παρέμεναν στις θέσεις τους κατά τους πρώτους γύρους και κρατούσαν επαφή με τα ασημένια βέλη μέχρι εκείνα να σταματήσουν για τις δικές τους αλλαγές.

Όπως ήταν αναμενόμενο, ο Vettel έχασε την εκκίνηση από τον Bottas υποχωρώντας στην 3η θέση μετά την πρώτη στροφή, ενώ ο αγώνας του Γερμανού υπονομεύτηκε περεταίρω από τις ενδείξεις που λάμβαναν στο pit wall από έναν αισθητήρα του μονοθεσίου (όχι εκείνον που έβαλε η FIA για να μειώσει την ιπποδύναμη της SF71H…) γεγονός που ανάγκασε τον Seb να χρησιμοποιεί διαφορετικές από τις βέλτιστες ρυθμίσεις στην PU του.

Έτσι, ήδη από το πρώτο stint η μόνη υγιής Ferrari ήταν εκείνη του Raikkonen, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα να δοθεί και η εντολή για αλλαγή θέσεων στους οδηγούς της δύο φορές κατά τη διάρκεια του αγώνα. Φυσικά, το race pace των Ferrari με τα Soft ήταν κατά πολύ αργότερο από εκείνο των Mercedes-Red Bull με τα Supersoft. Μέχρι την πρώτη του στάση, στον 19o γύρο, ο Hamilton είχε αποσπάσει διαφορά 9 δευτερολέπτων από τον τρίτο Raikkonen (ο Bottas είχε ήδη σταματήσει έναν γύρο νωρίτερα) ενώ οι δύο Ferrari είχαν μέχρι τον 5o γύρο υποσκελιστεί στην πίστα και από τον Verstappen ο οποίος πετούσε με τα Supersoft.

Κάπως έτσι, λοιπόν, χάθηκαν από νωρίς και οι όποιες μαθηματικές ελπίδες είχε η Scuderia για τον φετινό τίτλο των κατασκευαστών. Ο τρόπος, μάλιστα, με τον οποίον συνέβη αυτό έρχεται σε πλήρη συμφωνία με την εικόνα που μας έχει παρουσιάσει η Ferrari από την αρχή της σεζόν. Μία ομάδα η οποία μπορεί φέτος να δημιούργησε ένα εξαιρετικό μονοθέσιο αλλά ελέγχεται τόσο για τις λάθος επιλογές στην εξέλιξή του όσο και για τις πολλές αμφισβητούμενες αποφάσεις της κατά τη διάρκεια των αγωνιστικών τριημέρων, κυρίως έπειτα από τη μέση του πρωταθλήματος και μετά.

Για τον αγώνα του Ιντερλάγκος, ιδιαίτερα, πολλοί δικαιολόγησαν την απόφαση της Ferrari για τα Soft με επιχειρήματα του στιλ: «Πρέπει να κάνει κάτι διαφορετικό από τη Mercedes για να την κερδίσει». Τι σημαίνει αυτό δηλαδή; Και με τα Medium αν ξεκινούσαν οι Ferrari, πάλι θα είχαν κάνει κάτι διαφορετικό από τις Mercedes, θα ήταν και το σωστό; Άλλωστε, αρκετά πράγματα δεν έχει κάνει «διαφορετικά» φέτος η Ferrari από την Mercedes; Ας προσπαθήσει από του χρόνου να κάνει περισσότερα πράγματα που επιτάσσει η κοινή λογική. Ίσως της βγει σε καλό…

Και ερχόμαστε στην ομάδα που έκλεψε τις εντυπώσεις στην Βραζιλία και η οποία δεν ήταν άλλη από την Red Bull. Οι δύο RB14 μπορεί να υστερούσαν σε απόλυτο ρυθμό qualifying αλλά ταυτόχρονα μπορούσαν και να διαχειριστούν καλύτερα από κάθε άλλο μονοθέσιο τα ελαστικά της Pirelli στα μεγάλα stints. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, το ότι η Αυστριακή ομάδα ήταν η μόνη που κατάφερε να κάνει την στρατηγική SS/S να δουλέψει και με τα δύο μονοθέσια. Οι Verstappen-Ricciardo κατάφεραν να βγάλουν 35 και 39 γύρους αντίστοιχα με την Supersoft, απόσταση διπλάσια, σχεδόν, από εκείνη που έβγαλαν οι Mercedes και μεγαλύτερη από εκείνη που άντεξαν τα Soft στις Ferrari. Ξαφνικά, η PU της Renault δεν έδειχνε και τόσο αδύναμη στις RB14 οι οποίες προσπερνούσαν κατά βούληση τους οδηγούς των Mercedes-Ferrari. Ένα ακόμη στοιχείο που δείχνει ότι η τελική επίδοση στην πίστα είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων και όχι κάτι που οφείλεται σε «λίγα περισσότερα άλογα» όπως προσπαθούσαν να μας πείσουν οι Horner-Verstappen από την αρχή της χρονιάς.

Σε ότι αφορά τους οδηγούς της Red Bull, το τελικό αποτέλεσμα φαντάζει φτωχό για τα όσα μας έδειξαν στην πίστα. Ο Ricciardo είχε ένα εξαιρετικό τριήμερο όντας μόλις δύο χιλιοστά του δευτερολέπτου αργότερος του Verstappen στις κατατακτήριες, αλλά για ακόμη μία φορά ήταν ιδιαίτερα άτυχος. Στον προηγούμενο αγώνα, ένας κριτής είχε προξενήσει ζημιά στο turbo της RB14 και κατά συνέπεια ο Daniel έπρεπε να χρησιμοποιήσει καινούργιο για τον αγώνα του Ιντερλάγκος. Η ποινή πέντε θέσεων στην εκκίνηση έριξε τον Ricciardo στην 11η θέση πριν το σβήσιμο των κόκκινων φώτων. Με δυναμικό αγώνα, όμως, ο οποίος περιείχε και πολλά ωραία προσπεράσματα κατάφερε να τερματίσει εύκολα στην τέταρτη θέση. Σίγουρα, χωρίς την ποινή ο Daniel θα μπορούσε να διεκδικήσει με αξιώσεις την τρίτη του φετινή νίκη.

Όσο για τον Verstappen, εκείνος δικαιολογημένα πήρε τον άτυπο τίτλο του οδηγού της ημέρας καθώς στην Βραζιλία έκανε ένα υπέροχο αγώνα. Προσπέρασε εντυπωσιακά τους Raikkonen-Vettel-Bottas στο πρώτο του stint και στη συνέχεια κρατήθηκε σε απόσταση ασφαλείας από τον Hamilton περιμένοντας το pit stop του Βρετανού. Όταν βρέθηκε στην κορυφή οι χρόνοι που σημείωνε είχαν μετρονομική ακρίβεια, δείχνοντας ότι ο Max είχε τον απόλυτο έλεγχο όχι μόνο του μονοθεσίου του αλλά και του Grand Prix. Μετά και την δική του στάση, έκλεισε αμέσως την διαφορά από τον Hamilton, προσπερνώντας τον εύκολα πριν τα φρένα της πρώτης στροφής στον 40o γύρο. Όλα θα πήγαιναν στράφι, όμως, τέσσερις γύρους αργότερα….

Καθώς ο Verstappen έριχνε γύρο στην RPFI του Ocon, ο Γάλλος όντας σε Supersoft και με DRS προσπάθησε να ξαναπεράσει την Red Bull από την εξωτερική της πρώτης στροφής. Ο Max κράτησε σωστά την εσωτερική και στη συνέχεια πήρε την αγωνιστική γραμμή για την 2, χωρίς να μπορεί να φανταστεί ότι ο Ocon θα κρατούσε το μονοθέσιό του βλακωδώς δίπλα στην RB14 κατά την είσοδο της στροφής. Η επαφή του εμπρός αριστερού τροχού της RPFI με τον πίσω δεξιό της Red Bull θα έστελνε τα δύο μονοθέσια σε τετ-α-κε προξενώντας ζημιά στο πάτωμα της RB14 και επιφέροντας ποινή stop-go 10 δευτερολέπτων για τον Ocon.

Μπορεί να έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στην υπερβολικά επιθετική οδήγηση του Max φέτος, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά τον Ocon. Δεν καταλάβαμε ποιο ήταν, ακριβώς, το σκεπτικό του Esteban σε εκείνο το σημείο. Μαχόταν για θέση με κάποιο άλλο μονοθέσιο και τον καθυστερούσε ο Verstappen; Υπήρχε περίπτωση εφόσον προσπερνούσε την RB14, ο Γάλλος να χανόταν στον ορίζοντα μετά; Είδε κάποιο πρόβλημα στην Red Bull και θεώρησε ότι τον έπαιρνε να προσπεράσει τον πρωτοπόρο του αγώνα; Δεν θα μπούμε σε θεωρίες συνομωσίας και θα αρκεστούμε στον προηγούμενο χαρακτηρισμό της ενέργειας του Ocon. Μετά τον αγώνα, ο Verstappen ήταν εξοργισμένος και στο parc ferme και θα είχε έντονο διάλογο με τον οδηγό της RPFI, απωθώντας τον επανειλημμένα. Οι άνθρωποι της FIA επενέβησαν αποτρέποντας τα χειρότερα.

Πολλοί είπαν- ο Hamilton εις εξ αυτών- ότι ο Ocon είχε δικαίωμα να κάνει ότι έκανε και πώς ο Verstappen πρέπει να διαλέγει πιο προσεκτικά τους αντιπάλους του, ότι έπρεπε να τον αφήσει να περάσει και άλλα παρόμοια. Άλλοι θυμήθηκαν το περιστατικό του Senna με τον Schlesser στην Μόντσα του ’88 ή εκείνο του Schumacher με τον Coulthard στο Σπα του ’98.  Εμείς πιστεύουμε, απλώς, ότι το σκεπτικό αυτό είναι ίσως ότι πιο ηλίθιο έχουμε ακούσει φέτος και συγκρίνεται μόνο με την ιστορία του σένσορα της FIA στις Ferrari. Ο Verstappen δεν ρίσκαρε προσπαθώντας να ρίξει γύρο σε κάποιον, είχε ΉΔΗ ρίξει γύρο και ο Ocon δεν είχε καμία δουλειά να κρατηθεί κοντά του. Δεν θα ξεχάσουμε και τα βασικά, επειδή κάποιοι αρέσκονται σε πόλεμο εντυπώσεων…

GP Βραζιλίας: Πιάστηκαν στα χέρια οι Verstappen-Ocon! [vid]

Μετά από το δώρο του Ocon, ο Hamilton κληρονόμησε την πρωτοπορία την οποίαν θα κρατούσε μέχρι τέλους, παίρνοντας πρώτος την καρό σημαία για 10η φορά φέτος. Αυτό, σφράγισε και το πρωτάθλημα κατασκευαστών για την Mercedes η οποία θριάμβευσε πλήρως σε μία σεζόν η οποία εξελίχτηκε, τελικά, πολύ πιο εύκολα για εκείνην από ότι θα φανταζόταν και ο πιο αισιόδοξος οπαδός της. Ο Verstappen τερμάτισε δεύτερος με τον Raikkonen να συμπληρώνει το βάθρο καταφέρνοντας να αμυνθεί του ταχύτερου Ricciardo. Ο άχρωμος για άλλον έναν αγώνα φέτος Bottas θα σημείωνε τον ταχύτερο γύρο του αγώνα με επιπλέον στάση, τερματίζοντας 5ος, με τον Vettel- επίσης με δύο pit stops- να ακολουθεί και τους Leclerc, Grosjean, Magnussen και Perez να συμπληρώνουν την βαθμολογούμενη δεκάδα.

@ Δείτε το πρόγραμμα και την βαθμολογία στην #F1

@ Δείτε το πρόγραμμα και την βαθμολογία στo #WRC

Κωνσταντίνος Ελευθεριάδης

Φανατικός οπαδός της Formula 1 από το 1996. Αγνοεί την έκφραση: Βαρετό Grand Prix!

ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΣ;

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button
Close

Σας αρέσει το caroto;

Η διαφήμιση μας επιτρέπει να συνεχίσουμε να καλλιεργούμε το caroto που διαβάζετε καθημερινά.

Μία μικρή υποστήριξη θα ήταν να απενεργοποιήσετε το πρόγραμμα αποκλεισμού διαφημίσεων AdBlock.

Το caroto team σας ευχαριστεί!