Αν ανήκεις στην ομάδα των οδηγών που θεωρούν βαρετή και ανιαρή την οδήγηση τότε καλύτερα να μην χάσεις το χρόνο σου να διαβάσεις το συγκεκριμένο άρθρο.
Τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι πολύ γρήγορα. Εμπειρία από σπορ ηλεκτρικό δεν έχω αλλά από όσα έχω οδηγήσει (Jaguar i-Pace, Mercedes EQC, Tesla Model S, BMW i3 κ.α.) μπορώ να υποθέσω πως ένα τέτοιο αυτοκίνητο θα σε κολλά στο κάθισμα. Ο λόγος είναι πολύ απλός: η σχεδόν ακαριαία απόδοση της ροπής ενός ηλεκτροκινητήρα παντρεμένος με σούπερ ηλεκτρονικά ισχύος. Ωστοσο, ακόμη και ένα… τζετ είναι πολύ γρήγορο. Και τι πάει να πει αυτό; Μπορεί να προσφέρει κάποια άλλη ξεχωριστή εμπειρία πέρα από το να πετάς στα σύννεφα άνετα και ξεκούραστα για να φτάσεις σε χρόνο dt στον προορισμό σου;
Η ταχύτητα δεν αποτελεί το μόνο βασικό συστατικό της οδηγικής απόλαυσης. Μίας μαγικής εμπειρίας που αποτελείται από πολλαπλές συνιστώσες για να ανεβάσει την αδρεναλίνη στα ύψη…
Η απόκριση του γκαζιού είναι κάτι που αισθάνεσαι πολύ πιο ζωντανά σε σχέση με το ψυχρό τράβηγμα του ηλεκτροκινητήρα. Ο ήχος είναι ένα από τα βασικά της απολαυστικής σπορ οδήγησης, εκεί ψηλά μέχρι τον κόφτη. Ταυτόχρονα, ο ήχος βοηθά τον οδηγό να διατηρεί τον ρυθμό του και να γνωρίζει το τέμπο του μοτέρ. Και τον ήχο που βγάζει μία μηχανή εσωτερικής καύσης δεν πρόκειται να την αναπαράγει ποτέ κανένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το πρόσφατο ρεκόρ της Taycan (ακούστε… το βίντεο).
…και ας λέει ότι θέλει ο Nico Rosberg που θεωρεί πως η Formula E έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από την Formula 1. Όπως και πολλοί άλλοι που συντάσσονται υπέρ της νέας εποχής των ηλεκτρικών σπορ αυτοκινήτων…
Η συμμετοχικότητα του οδηγού είναι μία ακόμη συνιστώσα. Σε ένα σπορ ηλεκτρικό αυτοκίνητο δεν υπάρχει καμία έννοια της αλλαγής σχέσεων αφού δεν υπάρχει κανένα κιβώτιο ταχυτήτων. Μπορεί τα manual κιβώτια να ακούγονται μπελαλίδικα αλλά εκεί φαίνεται η ικανότητα του οδηγού να αφουγκράζεται το μοτέρ του, το σασί ολάκερο. Ακόμη και στα αυτόματα χρειάζεται μια ικανότητα να ξέρεις πότε θα «αφήσεις» και πότε να «πατήσεις».
Για αυτό δεν θα αντάλλαζα με κανένα ηλεκτρικό την εμπειρία που προσφέρει ένα ταπεινό Ford Fiesta ST, ένα Honda Civic Type R, ένα Ford Focus RS μία BMW M2 ή μια Porsche 911!
Γενικότερα στα συμβατικά αυτοκίνητα υπάρχει πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον με πολύ μεγαλύτερη συμμετοχικότητα του οδηγού. Σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο η εμπειρία είναι πολύ διαφορετική και με μικρότερη εμπλοκή του οδηγου. Πιο ευέλικτη αλλά περισσότερο τεχνητή. Πιο μοντέρνα, αλλά και πιο αποστειρωμένη. Έτσι και αλλιώς μιλάμε για δύο εκ διαμέτρου διαφορετικούς τύπου κινητήρα.
Συγκρίνετε το άλλοτε και το τώρα. Ακόμη και αν ο ο οδηγός στην Ruf CTR δεν κυνηγά κάποιο ρεκόρ, σίγουρα θα το διασκεδάζει περισσότερο απ’ ότι σε μία τετρακίνητη Taycan. Εσείς τι θα επιλέγατε σαν σπορ αυτοκίνητο; Εγώ την Ruf και ας μην έχω τα “χέρια” να την πάω ούτε στο 50%!
Ο πιο μηχανικός σε μερικά χρόνια θα ακούγεται στη νέα γενιά σαν σκουπιδοφάγος που θα βγάζει μόνο βρωμιές. Ο ηλεκτρικός θεωρείται ήδη πεντακάθαρος (πόσο ισχύει κάτι τέτοιο;) ειδικά στην περίπτωση που το ρεύμα του προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ακόμη και έτσι όμως το σπορ στοιχείο θα είναι συνυφασμένο για δεκαετίες ακόμη με τις μηχανές εσωτερικής καύσης που δεν θα μας αφήσουν τόσο σύντομα όσο θέλουν (και) τα τμήματα μάρκετινγκ. Αυτά τουλάχιστον για την σπορ οδήγηση…
Αργότερα και όταν ξεπεραστούν τα γνωστά μειονεκτήματα (τιμή πώλησης, φόρτιση, αυτονομία, ίσως με τις solid state μπαταρίες), δεν βλέπω κάποιο λόγο να μην επέλεγα για τις καθημερινές μου μετακινήσεις ένα γρήγορο, καθαρό και ήσυχο αυτοκίνητο. Εσείς τι λέτε;
-
-
-
-
-
-
