BLOGMUST_READNEAΝίκος Ι. ΜαρινόπουλοςΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Πότε θα έρθει το τέλος των μηχανών εσωτερικής καύσης; [blog]

Η απάντηση δεν μπορεί να είναι ξεκάθαρη, αν και μία διπλωματική θα ήταν «…για όσο υπάρχει πετρέλαιο».

Περισσότερες βαλβίδες για καλύτερη αναπνοή, έξυπνος χρονισμός και βύθιση, άμεσος ψεκασμός και common rail, υπερτροφοδότηση και επανακυκλοφορία καυσαερίων. Και άλλα πολλά που έχουν με τα χρόνια κάμει τους κινητήρες αποδοτικότερους. Μήπως όμως έχουμε τελικά φτάσει στο τέλος της εξέλιξης των μηχανών εσωτερικής καύσης; Και αν όχι, μήπως η ηλεκτροκίνηση σταθεί εμπόδιο για την εξέλιξή τους;

Τροφή για σκέψη δίνει ο VCR κινητήρας μεταβλητής συμπίεσης της Nissan. Ο περιβόητος VC-T που θα με την προηγμένη τεχνολογία του θα άλλαζε τον τρόπο κατασκευής των ΜΕΚ. Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Απ’ ότι φαίνεται και στη προκειμένη περίπτωση θα έλεγα πως το κόστος δεν συνάντησε ποτέ το όφελος.

Συγκεκριμένα, το R&D της Nissan παραδέχεται πως ασχολείται με την εξέλιξη αυτού του κινητήρα εδώ και περίπου δύο δεκαετίες. Σύμφωνοι, πρόκειται για ένα μηχανολογικό αριστούργημα υψηλής μεταβλητής σχέσης συμπίεσης στο οποίο αφιερώθηκαν δισεκατομμύρια δολάρια. Και στο δια ταύτα για ένα turbo μοτέρ (με 272 ίππους, 380 Nm, μέση τυποποιημένη κατανάλωση 8,7 λίτρα/100 χλμ., 187 γρ. CO2/χλμ.) που συγκρινόμενο με τον ανταγωνισμό αυτό που καταφέρνει είναι να είναι λίγο πιο οικονομικό σε κατανάλωση και ρύπους.

Ο VCR της Nissan ίσως να είναι το last big thing στις ΜΕΚ που πέρασε ίσως και αθόρυβα από τους περισσοτέρους. Προφανώς και έχουμε δει άλλα αρκετά ενδιαφέρονται κόνσεπτ, όπως τον ψεκασμό SPCCI της Mazda, και θα δούμε και άλλα να έρχονται. Αλλά εκτιμώ πως κανένα δεν θα κάνει την διαφορά και πως από οικονομοτεχνικής πλευράς ότι είχαν να δώσουν οι ΜΕΚ, το έδωσαν.

Και για αυτό πλέον τους βλέπουμε να υβριδοποιούνται και να εξηλεκτρίζονται, με τα ηλεκτρικά μοτεράκια να τους υποβαστάζουν και να τους ξεκουράζουν ώστε να καίνε λιγότερο και να εκπέμπουν και λιγότερους ρύπους. Αυτή θα είναι πια η εξέλιξη των ΜΕΚ, μέσω της ηλεκτρικής οδού. Άλλωστε, οι κατασκευαστές δεν έχουν προς το παρόν την διάθεση να επενδύσουν δισεκατομμύρια δολάρια σε κάτι τωρινό, αλλά σε κάτι μελλοντικό όπως η ηλεκτροκίνηση.

Ακόμη όμως και αν οι ΜΕΚ έχουν φτάσει πολύ κοντά στα όρια της εξέλιξής τους θα συνεχίσουν να είναι το κυρίαρχο είδος για δεκαετίες ακόμη. Για έναν πολύ απλό λόγο: είναι πολύ φτηνότερες και χρηστικές. Ακόμη και αν η τιμή των ηλεκτρικών αυτοκινήτων μειωθεί (με παράλληλη βελτίωση της αυτονομίας τους και του χρόνου φόρτισης), και πάλι η διαφορά θα είναι σημαντική. Εκτός και αν κάποια στιγμή γίνει κάτι μαγικό…

Χαρακτηριστική είναι η τωρινή διαφορά ενός απλού βενζινοκίνητου, ενός υβριδικού (που στοιχίζει, λέω τώρα, 300-600 ευρώ επιπλέον), ενός plug-in υβριδικού (έως 1.500 ευρώ, και λίγα λέω) και ενός καθαρά ηλεκτρικού (κοντά στο διπλάσιο). Ακόμη και με τις γενναίες κρατικές και εργοστασιακές πριμοδοτήσεις που κάποια στιγμή θα κοπούν. Βλέπετε, σε κανέναν δεν αρέσει να χάνει χρήματα…

Nίκος Ι. Mαρινόπουλος

Πρόκειται για τον δημιουργό και συντονιστή του καρότου με τις περισσότερες τεχνολογικές βιταμίνες σε όλον τον κόσμο!

ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΣ;

Ένα σχόλιο

  1. Το τέλος των εμβολοφόρων κινητήρων Εσωτερικής Καύσης δεν θα έλθει ποτέ, ή τουλάχιστον σύντομα στο άμεσο μέλλον. Οι εμβολοφόροι κινητήρες μετατρέπουν χημική ενέργεια σε κινητική μέσω θερμοδυναμικού κύκλου ο οποίος περιλαμβάνει αδιαβατική συμπίεση και εκτόνωση με σταθερή πίεση, πράγμα που απαιτεί εμβολισμούς, μέσω πραγματικών εμβόλων- κυλίνδρων, ή παρόμοιων μηχανισμών.
    Η σχεδιαστική εξέλιξη των εμβολοφόρων κινητήρων έχει ολοκληρωθεί και μάλιστα θεαματικά στην δεκαετία του 1940 και ενωρίτερα με τους εκπληκτικούς αεροπορικούς κινητήρες οι οποίοι επιχειρούσαν στα ανώτατα τμήματα της ατμόσφαιρας με πίεση αέρα πολύ χαμηλότερη από αυτήν της πίεσης του εδάφους. Η κατανάλωσή τους, και μάλιστα ή ειδική κατανάλωσή τους ((kg/h) /kW) ήταν ιδιαίτερα χαμηλή για την επίτευξη μεγάλων ακτίνων δράσης.
    Οι παραπάνω κινητήρες ακολουθούν συγκεκριμένους κανόνες κατασκευής, οι οποίοι δεν μπορούν να καταρριφθούν από κανέναν κατασκευαστή δήθεν “Βελτιωμένου σχεδιασμού” (Πως θα μας φαινόταν ο κινητήρας του οχήματος μας, με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής να μην είχε ΠΟΤΕ ανάγκη αλλαγής καδένας ή ιμάντα χρονισμού;)
    Οι παραπάνω κανόνες αποτελούν ανάλυση ολόκληρου άρθρου και δεν είναι δυνατόν να παρατεθούν εδώ.
    Οι κατασκευαστές κινητήρων και μάλιστα αυτοί της Ευρώπης τους ακολουθούν σε μικρό ποσοστό δίνοντας έμφαση σε αμφίβολης η και μηδενικής αξίας βελτιώσεις, αποσκοπώντας μόνον στην αύξηση τιμής του οχήματος.
    Η πραγματική εξέλιξη των εν λόγω κινητήρων έγκειται στην ανακάλυψη και εφαρμογή νέων υλικών και μάλιστα κεραμικών υπερυψηλής αντοχής.
    Στην Ρωσία έχουν κάνει ένα τεράστιο βήμα, άλμα θα το λέγαμε, προς αυτόν τον τομέα κατασκευάζοντας κινητήρα εξ ολοκλήρου από αλουμίνιο. Ναι, και ο στροφαλοφόρος και εκκεντροφόροι άξονες, και πιθανά οι βαλβίδες, είναι κατασκευασμένα από αλουμίνιο. Αυτός ο κινητήρας είναι κατά 40% ελαφρύτερος και περίπου 30 – 40% λιγότερης κατανάλωσης.
    Ο κινητήρας αυτός δοκιμάστηκε με επιτυχία σε αεροσκάφος!! με πολλές ώρες πτήσης.
    Ο άλλος τομέας, έμμεσος πλέον, είναι η δημιουργία νέου τύπου καυσίμων. Και σε αυτόν τον τομέα έχουν γίνει θεαματικά βήματα τα οποία δεν βλέπουν εύκολα το φώς της δημοσιότητας για ευνόητους λόγους. Η τελειοποίηση αυτών των καυσίμων θα επιφέρει την πλήρη απεξάρτηση από το πετρέλαιο.
    Και έπεται συνέχεια.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Back to top button