Το νέο τεχνικό πλαίσιο κινητήρων για το 2026 έχει προκαλέσει ρήγμα μεταξύ ομάδων και κατασκευαστών. Με το 45% της ισχύος να προέρχεται από την μπαταρία, αυξάνονται οι ανησυχίες πως το θέαμα θα υποβαθμιστεί και οι αγώνες θα καταλήξουν σε ενεργειακή διαχείριση αντί για μάχη στην πίστα.
Το επερχόμενο τεχνικό καθεστώς για τους κινητήρες της Formula 1 το 2026 προοριζόταν ως βήμα προς την εξηλεκτρισμένη εποχή, αλλά όσο πλησιάζει η εφαρμογή του, τόσο πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν αλλαγές. Η πρόβλεψη για κινητήρια συστήματα που θα αντλούν σχεδόν τη μισή τους ισχύ από την ηλεκτρική ενέργεια φανερώνει ήδη τα πρώτα της προβλήματα – πριν καν γυρίσει ο πρώτος τροχός.
Η κεντρική δυσκολία εντοπίζεται στη φόρτιση της μπαταρίας κατά τη διάρκεια του αγώνα. Η ανάκτηση ενέργειας από τον εμπρός άξονα έχει απορριφθεί, με αποτέλεσμα οι ομάδες να αναγκάζονται να φορτίζουν την μπαταρία μέσω του θερμικού κινητήρα, καταναλώνοντας έως και 30% του καυσίμου μόνο για αυτόν τον σκοπό. Σε συνδυασμό με τη χρήση ενεργής αεροδυναμικής, ώστε τα μονοθέσια να «γλιστρούν» στις ευθείες και να εξοικονομούν ενέργεια, το αγωνιστικό προφίλ αλλοιώνεται σημαντικά.
Ο Christian Horner προειδοποιεί για αγώνες γεμάτους «lift-and-coast» – δηλαδή οδήγηση με συνεχείς άρσεις του γκαζιού για εξοικονόμηση ενέργειας – και για μονοθέσια που βρίσκονται συνεχώς σε συνθήκες αντίστοιχες του DRS, αφαιρώντας κάθε πραγματική ευκαιρία για μάχη. Η πρόταση για μείωση της ισχύος της ηλεκτρικής μονάδας κατά τη διάρκεια του αγώνα από τα 350 στα 200 kW κερδίζει υποστηρικτές, με το επιχείρημα ότι η διαφορά σε χρόνους ανά γύρο είναι μικρή (0,6 δλ.), αλλά η διαφορά στο θέαμα μπορεί να είναι τεράστια.
Οι αντίπαλοι της αλλαγής, όπως η Mercedes, η Honda και η Audi, προειδοποιούν ότι κάτι τέτοιο θα απαιτούσε ανασχεδιασμό στη δομή της μπαταρίας και άρα νέο κύκλο δαπανών, κόντρα στο πνεύμα του κόστους-ορίου. Προσθέτουν πως το να λειτουργούν οι μονάδες ισχύος με διαφορετικές αποδόσεις μεταξύ δοκιμών, κατατακτήριων και αγώνα θα περιπλέξει περαιτέρω ένα ήδη περίπλοκο τεχνικό κανονιστικό πλαίσιο.
Ο Toto Wolff υπενθυμίζει πως το νέο σύστημα εγκρίθηκε με στόχο να προσελκύσει κατασκευαστές που επενδύουν στην ηλεκτροκίνηση – όπως η Audi και η Honda – και η αλλαγή των κανόνων πριν καν δοκιμαστούν θα ήταν άδικη. Παρ’ όλα αυτά, παραμένει ανοικτός σε διορθώσεις, αν αποδειχθούν αναγκαίες στην πράξη.
Ένα ακόμη σημείο τριβής αφορά το βιώσιμο καύσιμο, το οποίο θα πρέπει να παράγεται με περιβαλλοντικά ουδέτερο τρόπο και να είναι «drop-in» – δηλαδή κατάλληλο και για χρήση σε αυτοκίνητα δρόμου. Ο στόχος είναι σωστός, αλλά το κόστος προς το παρόν υπερβαίνει τα 100 ευρώ ανά λίτρο, επιβαρύνοντας κυρίως τις πελατειακές ομάδες που δεν κατασκευάζουν μόνες τους καύσιμα. Οι εταιρείες που εμπλέκονται (Shell, ExxonMobil, Aramco κ.ά.) μετακυλούν το κόστος ανάπτυξης, τις διαφημιστικές χορηγίες και τις απαιτήσεις παραγωγής στους πελάτες τους.
Το 2026 δεν έχει έρθει ακόμη, αλλά η Formula 1 δείχνει ήδη σημάδια ότι μπορεί να χρειαστεί διόρθωση πορείας. Είτε πρόκειται για την ισχύ των μπαταριών, είτε για το κόστος των καυσίμων, είτε για τη γενικότερη ισορροπία ανάμεσα στην τεχνολογική πρόοδο και το αγωνιστικό θέαμα, το ζητούμενο είναι ένα: να μη χαθεί ο πυρήνας του σπορ μέσα σε πολύπλοκες εξισώσεις ενεργειακής απόδοσης.
