Με 14 μάρκες στο χαρτοφυλάκιό της αλλά άνισες επιδόσεις στην αγορά, η Stellantis καλείται να αποφασίσει ποιες αξίζουν να παραμείνουν στον «αστρικό» της χάρτη και ποιες όχι.
Η Stellantis συνηθίζει να παρουσιάζει τις 14 μάρκες της ως έναν «αστερισμό» από ιστορικά ονόματα, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα της αυτοκίνησης, από πολυτελή μοντέλα μέχρι προσιτά αυτοκίνητα πόλης και pick-up για την αμερικανική αγορά. Όμως πίσω από τη ρητορική, τα νούμερα δείχνουν μια πολύ πιο σύνθετη πραγματικότητα.
Οι DS Automobiles, Lancia και Maserati σημειώνουν πτωτική πορεία στην Ευρώπη, με τις δύο πρώτες να καταγράφουν σημαντικές απώλειες στις ταξινομήσεις. Αντίθετα, μάρκες όπως οι Peugeot, Citroën και Opel/ Vauxhall παραμένουν σταθερές, στηρίζοντας τις ευρωπαϊκές επιδόσεις του ομίλου. Στις ΗΠΑ, η Jeep παραμένει το πιο δυνατό χαρτί, όμως η Dodge και η Chrysler δείχνουν σημάδια κόπωσης, ενώ η Ram αντιμετωπίζει τον έντονο ανταγωνισμό της Ford και της GM.
Ο Carlos Tavares είχε αποφασίσει, όταν δημιουργήθηκε η Stellantis, να διατηρήσει και τις 14 μάρκες, υποστηρίζοντας ότι καθεμία μπορεί να βρει τον ρόλο της. Ο νέος CEO, Antonio Filosa, φαίνεται να υιοθετεί μια πιο ρεαλιστική προσέγγιση. Όπως αποκαλύπτει το Reuters, επανεξετάζεται η βιωσιμότητα όλων των μαρκών, χωρίς να θεωρείται καμία εξασφαλισμένη.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Stellantis δεν αντιμετωπίζει μόνο το πρόβλημα των πωλήσεων. Η αλληλοεπικάλυψη μοντέλων και η έλλειψη διαφοροποίησης μεταξύ ορισμένων brands προκαλούν σύγχυση και εμποδίζουν τη δημιουργία ξεκάθαρης ταυτότητας στην αγορά.
Σε μια περίοδο όπου η βιομηχανία πιέζεται από το κόστος της ηλεκτροκίνησης, την επιβράδυνση της ζήτησης και τις αυξανόμενες απαιτήσεις σε λογισμικό και τεχνολογία, οι πόροι δεν επαρκούν για να στηρίξουν ταυτόχρονα 14 διαφορετικές στρατηγικές.
Ο Filosa δίνει πλέον βάρος στον όγκο, στα πιο προσιτά μοντέλα και σε ρεαλιστικούς στόχους εξηλεκτρισμού. Αυτό σημαίνει πως μάρκες που δεν συνεισφέρουν επαρκώς στον συνολικό κύκλο εργασιών ή που δεν έχουν ξεκάθαρο ρόλο στο μέλλον, ίσως τεθούν εκτός παιχνιδιού.
Προς το παρόν, τίποτα δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα. Όμως είναι φανερό ότι ο «αστερισμός» των 14 μαρκών έχει φτάσει σε ένα σταυροδρόμι. Και κάθε απόφαση που θα παρθεί από εδώ και πέρα θα κρίνει αν πρόκειται για στρατηγική ευκαιρία ή για αναπόφευκτη συρρίκνωση.
