Ηλεκτρικό” ήταν το μήνυμα της φετινής έκθεσης αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης στην οποία εμφανίστηκαν κάθε λογής EV…
Της… ηλεκτροκίνησης έγινε φέτος στην γερμανική έκθεση από την οποία δεν έλειψαν και αρκετά υβριδικά. Η Audi παρουσίασε την ηλεκτρική εκδοχή του R8, η Peugeot το δικό της… iMiEV, η Mercedes την υβριδική S 400, την plug-in S 500 και την ηλεκτροκίνητη SLS, η ΒΜW το υβριδικό Vision, η Renault τέσσερα EV concept, η smart το ηλεκτρικό fortwo, η Nissan το Leaf και πολλά άλλα πρωτότυπα και μη που προϊδεάζουν για το μέλλον της αυτοκίνησης. Πολλοί θα αναρωτιούνται; Πότε θα μπούν όλα αυτά στην παραγωγή; Πότε θα εμφανιστούν φτηνά και πρακτικά EV στους δρόμους; Θα έχουν ικανοποιητική αυτονομία; Τι γίνεται με την εξέλιξη τους; Προς τα πού πηγαίνει το… πράμα;
Στην καλύτερη περίπτωση οι σύγχρονες μπαταρίες λιθίου-ιόντων ζυγίζουν κάτι λιγότερο από 10 κιλά ανά kWh. Μερικά από τα πρώτα μικρά EV παραγωγής που θα δούμε στην παραγωγή έχουν τα σήματα της smart και της Mitsubishi και χωρητικότητα 16-20 kWh. Οι κατασκευαστές υποστηρίζουν πως η αυτονομία των μοντέλων τους ξεπερνά τα 100 χλμ. Μην ξεχνάτε, όμως, πως οι μετρήσεις είναι θεωρητικές και δεν ανταποκρίνονται σε κανονικές συνθήκες κίνησης (όπως συμβαίνει και με τα συμβατικά οχήματα). Η αλήθεια είναι πως όταν κινείσαι με σανιδωμένο το γκάζι οι μπαταρίες ξελιγώνονται πολύ γρήγορα. Οτιδήποτε αντλεί περισσότερη ενέργεια, τόσο πιο γρήγορα αδειάζουν οι μπαταρίες. Από ένα τρανζίστορ, έως ένα φακό, έως ένα τηλεκατευθυνόμενο, έως ένα EV…
Συνυπολογίστε το εξής. Σε ένα συμβατικό αυτοκίνητο οι ανάγκες του ηλεκτρικού κυκλώματος ικανοποιούνται πρωτίστως από την γεννήτρια. Σε ένα EV όλο το βάρος (σύστημα φωτισμού, σύστημα κλιματισμού) πέφτει εξ ολοκλήρου στις μπαταρίες. Σήμερα οι μπαταρίες λιθίου π.χ. χωρητικότητας 20 kWh κοστίζουν κάτι λιγότερο από 20.000 ευρώ. Όταν τα EV θα είναι έτοιμα να μπουν στην μαζική παραγωγή το κόστος των μπαταριών θα πρέπει να πέσει στο 1/3. Άρα υπάρχουν δύο ζητούμενα: οι μπαταρίες θα πρέπει όχι μόνο να τριπλασιάσουν την απόδοση τους αλλά και να υποπολλαπλασιάσουν το κόστος τους.
Μέχρι να γίνει κάτι τέτοιο προβλέπω πως έως το 2020 θα επικρατήσει η εξέλιξη του υβριδικού είδους. Ποια είναι αυτή; Η PHEV εκδοχή τους (Plug-in Hybrid Electric Vehicles ή PHEV)που θα δίνει τη δυνατότητα επαναφόρτισης του αυτοκινήτου από σπιτικό ρεύμα. Τα PHEV αποτελούν μία υπόθεση με νόημα και ακούγονται αποτελεσματικά. Και όσο βελτιώνεται η απόδοση των μπαταριών τόσο περισσότερο θα εξαπλώνονται. Για παράδειγμα βρίσκω καλή την ιδέα να οδηγώ ας πούμε ένα Toyota Auris, που ακόμη και όταν σανιδώνω το γκάζι, μπορώ να κινηθώ για περίπου 50 χλμ μόνο με ηλεκτρική ενέργεια. Όταν διανύω μεγάλες αποστάσεις και ξεμένω από ρεύμα τότε ας αναλάβει ο ΜΕΚ. Επιστρέφοντας σπίτι βάζω στην πρίζα την plug-in εκδοχή του Auris και το αφήνων να επαναφορτιστεί. Η Toyota δουλεύει πάνω στην PHEV εκδοχή του Prius ενώ μέχρι και η Mercedes-Benz παρουσίασε ανάλογη εκδοχή της S-Class, την S 500 PHEV που εξοπλίζεται με μπαταρίες λιθίου χωρητικότητας 10 kWh που επαναφορτίζουν σε 4,5 ώρες.
Γεωπολιτικά ζητήματα…
Οι εξελίξεις στην ηλεκτροκίνηση τρέχουν πολύ γρήγορα. Τόσο γρήγορα που ακόμη και η κυβέρνηση της Ισλανδίας ανακοίνωσε πως η επένδυση της στην παραγωγή ενέργειας από το υδρογόνο ήταν μάλλον ανώριμη. Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια το συμπέρασμα είναι πως οι Ισλανδοί κατέληξαν πως έκανα μεγάλη πατάτα (από εκείνες που αρέσουν στον καλοφαγά Bush που τα είχε κάνει πλακάκια με την Shell) με την πρόωρη επένδυση στο υδρογόνο. Πλέον, η Ισλανδία επενδύει ακόμη περισσότερο εκεί που όφειλε εξαρχής, στα τεράστια γεωθερμικά αποθέματα ενέργειας που κρύβει το υπέδαφος της χώρας τους. Από εκεί θα προέρχεται η ηλεκτρική ενέργεια που θα “ταΐζει” τα EV των Ισλανδών. Ήδη η Mitsubishi έχει στείλει για μερικές βόλτες το iMiEV. Ακόμη και ινδικά REVA τεστάρονται εκεί…