Pirelli, το φετινό ημερολόγιο στη Νέα Υόρκη

Συνέντευξη του Mario Sorrenti από τον Glenn O’Brien

Είχατε ξαναδεί παλιότερα Ημερολόγια της Pirelli;

Mario Sorrenti: Είχα δει αρκετά βιβλία σχετικά με το Ημερολόγιο όλα αυτά τα χρόνια, τα οποία μου άρεσαν πραγματικά και τα έχω χρησιμοποιήσει σαν πηγές αλλά το ίδιο το Ημερολόγιο δεν το είχα δει ποτέ. Αμφιβάλλω αν το έχουν δει πολλοί.

Η έκδοση είναι limited με πολύ περιορισμένο αριθμό αντιτύπων. Εξεπλάγην όταν άκουσα ότι ήσασταν ο πρώτος Ιταλός φωτογράφος που αναλάμβανε το project αυτό του θρυλικού Ημερολογίου από μία Ιταλική εταιρία.

MS: – Το ίδιο κι εγώ. Και τώρα όλα ρωτάνε, ‘Γιατί δεν έκανες τη φωτογράφηση στην Ιταλία; Γιατί επέλεξες την Κορσική;»

Είναι σχεδόν Ιταλία, σωστά;

MS: – Είναι πολύ κοντά. Είναι Μεσόγειος.

Νομίζω ότι οι Γάλλοι θεωρούν τους Κορσικανούς κατά το ήμισυ Ιταλούς έτσι κι αλλιώς.

MS: – Είναι ένα Γαλλο-Ιταλικό κράμα. Αλλά έχουν τη δική τους πολιτισμική ταυτότητα. Έχουν τη δική τους νοοτροπία και ενέργεια. Λάτρεψα την Κορσική. Ήταν απίστευτη, πανέμορφη.

Η Κορσική ήταν δική σας επιλογή;

MS Βασικά ήταν θέμα αφαιρετικής, να βρεθεί ο σωστός καιρός για την εποχή, να εντοπιστούν όλα τα μορφολογικά στοιχεία που ψάχναμε, τα κατάλληλα δέντρα, οι βράχοι….

Τα δέντρα είναι εκπληκτικά.

MS: – Είναι πραγματικά όμορφα. Και οι σχηματισμοί των βράχων εκεί, απίστευτοι! Θα μπορούσα να έχω αφιερώσει περισσότερο χρόνο στις συνθέσεις των βράχων, είναι πραγματικά εκπληκτικοί.

Είχατε ξαναπάει στην Κορσική;

MS: – Ποτέ. Κάναμε πολύ ψάξιμο, φανταστήκαμε τις ανάλογες φωτογραφίες και αποφασίσαμε να πάμε εκεί. Είναι μοναδικό μέρος. Ευχαρίστως ξαναπήγαινα.

Στη σελίδα σας στη Wikipedia είναι γραμμένο κάτι μάλλον αστείο. Λέει, «ο Mario Sorrenti είναι γνωστός κυρίως για τη συλλογή γυμνών μοντέλων του».

MS: – Ναι

Πώς αποκτήσατε τη φήμη ότι κάνετε κυρίως γυμνά;  Δεν υπάρχει πολύ γυμνό πλέον στη μόδα.

MS: – Νομίζω ότι ‘βγήκε’ τελείως φυσικά επειδή ήταν κάτι που πραγματικά μου άρεσε. Ούτε καν το σκέφθηκα. Πάντα πίστευα ότι όταν απελευθερώνεσαι από τα ρούχα σου έρχεσαι πιο κοντά στον άλλον και επικοινωνείς με μεγαλύτερη ειλικρίνεια και αυθεντικότητα. Και αυτό έχει μια εξήγηση αφού ο πατέρας μου ήταν ζωγράφος και πάντα ζωγράφιζε γυμνά μοντέλα. Επομένως μεγάλωσα μ’ αυτό και θεωρώ ότι το ‘γυμνό’ είναι ο πλησιέστερος δρόμος για μία καλλιτεχνική φωτογραφία.

Επιπλέον, είχατε μεγάλη άνεση με το όλο θέμα.

MS: – Πραγματικά ήμουν άνετος, προσωπικά και σωματικά. Ήμουν απόλυτα εξοικειωμένος με το γυμνό έχοντας ο ίδιος προσωπική εμπειρία ως μοντέλο, από την εποχή που ποζάριζα για άλλους φωτογράφους. Εκείνη την εποχή λοιπόν, συνέδεσα το ‘γυμνό’ με την καλύτερη δυνατή προσέγγιση της καλλιτεχνικής έκφρασης. Δεν θέλησα να εκλογικεύσω τη φωτογραφία σαν μία μορφή τέχνης με ιδέες ούτε πίστευα ότι μπορείς να πετύχεις κάτι ξεχωριστό μέσα από διαφορετικές φιλοσοφίες. Για μένα ο προσφορότερος τρόπος για τη δημιουργία μιας καλλιτεχνικής φωτογραφίας ήταν το γυμνό. Και αυτό συνέχισα να κάνω.

Ήταν εύκολο να κάνετε τους άλλους να νιώθουν άνετα σε τέτοιες συνθήκες; Φαντάζομαι υπήρχαν πολλές διαφορές από το ένα άτομο στο άλλο, αλλά …

MS: – Θυμάμαι ότι το θεωρούσα εύκολο επειδή προερχόμουν από το χώρο του modeling και νόμιζα ότι γνώριζα πώς ένιωθαν τα μοντέλα μπροστά από την κάμερα. Και πολλά από τα άτομα που φωτογράφιζα ήταν φίλοι μου ή μοντέλα που είχα συναντήσει μέσω του modeling και ούτω καθεξής. Πίστευα λοιπόν ότι κάποιοι φραγμοί είχαν καταργηθεί επειδή υπήρχε μία οικειότητα μεταξύ μας και καταλαβαίναμε ο ένας τον άλλον. Είναι πάντα δύσκολο για κάποιον να σταθεί εντελώς γυμνός μπροστά σου. Αλλά ανέκαθεν ήμουν από τους φωτογράφους που τους αρέσει να μοιράζονται τη δουλειά τους με άλλους και να τη δείχνουν και κυρίως στα πρόσωπα των φωτογραφιών τους. Πραγματικά μου αρέσει να τους δείχνω τί κάνω. Θέλω να το εκτιμούν και να το χαίρονται. Δεν θέλω να νιώθουν άβολα. Μου αρέσει η ιδέα να εμψυχώνω τους ανθρώπους που φωτογραφίζω μέσα από την εμπειρία.

Καταφέρατε να κάνετε ακριβώς αυτό που θέλατε με το project;

MS: Τα κατάφερα.

Τα κορίτσια αυτά ήταν δικής σας επιλογής;

MS: – Ήταν όλα επιλογή μου, αλλά ασφαλώς είχα τον περιορισμό του χρονοδιαγράμματος και υπήρχαν και πράγματα εκτός ελέγχου μας. Αλλά ήταν αποκλειστικά δική μου επιλογή. Συνεργάστηκα με την υπεύθυνη του casting με την έννοια ότι ανταλλάξαμε κάποιες απόψεις για τα κορίτσια.  Έλεγε ότι πολλά από τα κορίτσια είχαν φωτογραφηθεί για παλιότερες εκδόσεις του ημερολογίου, αλλά εμένα δεν με ένοιαζε. Αυτά τα κορίτσια μου αρέσουν και θέλω να τα φωτογραφίσω και πρέπει να είναι μέσα. Γιατί αυτά τα κορίτσια έχουν εμπειρία δέκα χρόνων, ή ακόμα περισσότερη, ίσως και είκοσι χρόνια. Επομένως έπρεπε αυτά να με αντιπροσωπεύσουν κατά μία έννοια. Αλλά έφερα και μερικά καινούργια κορίτσια, που θα ήταν το νέο αίμα και θα έδιναν μία νότα φρεσκάδας κατά τη γνώμη μου.

Πιστεύω ότι ένα από τα καλύτερα που πετύχατε εδώ είναι η μίξη των ηλικιών. Έχετε τη Mila και την Kate, και μετά τα νεότερα κορίτσια. Είναι ένα ενδιαφέρον μίγμα.

MS: – Ήθελα να είναι κάτι οικείο. Θεωρούσα ότι όσο πιο γνώριμο τόσο πιο προσωπικό θα ήταν και θα με εκπροσωπούσε περισσότερο.

Όταν φωτογραφίζετε γυμνά, πόσα άτομα είναι στο σετ? Προσπαθείτε ο αριθμός να είναι μειωμένος;

MS: Μείναμε μόνο εγώ και ο βοηθός μου, και έδιωξα όλους τους υπόλοιπους. Βασικά, ακολουθούσα ένα πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα για τη ροή της φωτογράφησης κάθε μέρα. Στην αρχή, περνούσα τις 2 -3 πρώτες ώρες μόνος μου με το μοντέλο, φωτογραφίζοντάς το και μαθαίνοντάς το αν δεν το ήξερα ήδη. Στη συνέχεια έφερνα το κινηματογραφικό συνεργείο που τραβούσε το βίντεο για τα παρασκήνια (behind-the-scenes). Δεν ήθελα να περισπάται η προσοχή των κοριτσιών. Επίσης πολλά από αυτά δεν ήθελαν να κινηματογραφηθούν γυμνά κι εγώ τα ήθελα τελείως γυμνά στις φωτογραφίες. Κατόπιν, για το βίντεο των παρασκηνίων, φοράγαμε κάποια ρούχα και επιτρέπαμε στο συνεργείο να έρθει και να κάνει τη δουλειά του. Αλλά μέχρι εκείνο το σημείο, είχα ήδη πετύχει αυτό που προσπαθούσα δηλαδή την απόλυτη οικειότητα. Ήταν αυτή η μοναδική αίσθηση οικειότητας που βίωνα παλιότερα στη δουλειά μου, κάτι πολύ ξεχωριστό.

Και το αποτέλεσμα αποπνέει αυτή την αίσθηση καθώς παραπέμπει σε φωτογραφίες από τη δεκαετία του 1940 ή κάτι τέτοιο, όπου παρόντες ήταν μόνον ο φωτογράφος, το μοντέλο του και η φύση, ας θυμηθούμε τον Weston.

MS: – Αυτό προσπάθησα να πετύχω. Ήθελα να ξαναζωντανέψω τα παλιά χρόνια της φωτογραφίας, να σας ξαναφέρω στη εποχή του Edward Weston και του Bill Brandt (διάσημοι φωτογράφοι των αρχών του 20ού αιώνα)’ και να δούμε τη φωτογραφία μέσα από αυτό το πρίσμα. Ήταν καταπληκτικό επειδή με κάποιο τρόπο έχω ‘αναισθητοποιηθεί’ όλα αυτά τα χρόνια και τώρα, όταν δουλεύω, μπορώ να έχω 20 ανθρώπους γύρω μου και να μην ξέρω καν ότι βρίσκονται εκεί. Πιστεύω ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και με ένα μοντέλο μερικές φορές. Μπορεί να κοιτάζει μία ομάδα ανθρώπων και να μην ‘βλέπει’ κανέναν, Όταν ξεκίνησα να τραβώ φωτογραφίες, συνήθως έδιωχνα τους πάντες από το σετ. Επηρεαζόμουν τρομερά από όσους παρακολουθούσαν και τώρα ούτε καν το αισθάνομαι. Η επιστροφή σε όλα αυτά τελείως ξαφνικά ήταν φανταστική. Ήταν τόσο όμορφα. Μου θύμισε πόσο ξεχωριστό είναι όταν είσαι μόνο εσύ και το θέμα της φωτογραφίας σου, εσύ και το μοντέλο σου. Είναι η απόλυτη οικειότητα, μία εσωτερική επικοινωνία  που κανείς και τίποτα δεν μπορεί να διασπάσει, μία ανταλλαγή συναισθημάτων επειδή πραγματικά μοιράζεσαι αυτή την εμπειρία, τη διαδικασία.

Νομίζω ότι πολλοί δεν καταλαβαίνουν πώς λειτουργεί ένα πραγματικά σωστό μοντέλο. Δεν είναι απλά ένα αντικείμενο που το στήνεις σαν μία ωραία γλάστρα στο τραπέζι. Απαιτείται πολλή δουλειά, πολλή συγκέντρωση και ανταπόκριση.

MS: – Υπάρχει πολύ συναίσθημα, θα το έλεγα άφθονο συναισθηματικό ‘πάρε-δώσε’ μεταξύ του φωτογράφου και του μοντέλου. Τα καλύτερα μοντέλα είναι αυτά που ανταποκρίνονται σ’ αυτό το συναισθηματικό κάλεσμα και καθημερινά στο προσφέρουν. Μερικές φορές, φωτογραφίζεις κάποιον και επικοινωνείς χωρίς καν να πεις κουβέντα. Αρχίζεις να τον μιμείσαι και το ίδιο κι εκείνος, σε κοιτάζει στα μάτια και τελείως ξαφνικά επικοινωνείτε, και δεν ξέρεις καν πώς συμβαίνει. Υπάρχει μία όσμωση ή κάποιο ψυχικό φαινόμενο. Τα καλύτερα μοντέλα είναι αυτά που είναι ‘ανοιχτά’ σ’ αυτή την εσωτερική επικοινωνία. Τότε έχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα.

Όταν ξεκίνησες ήξερες ότι θα έκανες μίξη χρώματος και ασπρόμαυρου; Το ασπρόμαυρο είναι πολύ εντυπωσιακό.

MS: Είναι αστείο. Ο τρόπος που συνήθως δουλεύω, επαγγελματικά, σε ένα project είναι ότι κατά κανόνα πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει ομοιογένεια. Απαιτείται μία συνεπής, σταθερή ‘γλώσσα’.  Σ’ αυτό το project παρά την αδιαμφισβήτητη συνοχή της φωτογραφικής γλώσσας, δεν ήθελα το πλαίσιο και το ‘κόψιμο’ των εικόνων να είναι το ίδιο. Δεν ήθελα την ίδια απόχρωση άσπρου-μαύρου. Άλλες τις ήθελα πιο απαλές, σε κάποιες μεγαλύτερο κοντράστ και αλλού χρώμα. Δεν ήθελα να επιβάλω με τη βία κάποιο συγκεκριμένο στυλ απλά ήθελα η φωτογραφία να βρίσκεται και να υπάρχει με τους δικούς της όρους.

Πιστεύω ότι το φορμάτ του ημερολογίου είναι πραγματικά εκπληκτικό. Θέλετε να το σχολιάσετε;

MS: – Θεωρώ ότι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πράγματα του ημερολογίου είναι η σχεδίασή του. Η αλήθεια είναι ότι ο Karl Lagerfeld έκανε κάτι ανάλογο πέρσι και ήταν κάτι που ήθελα να συνεχίσω και να επεκτείνω.

Πιστεύω ότι το ημερολόγιο ήταν μία από τις καλύτερες δουλειές του ως φωτογράφου. Ίσως επειδή αγαπώ την Ελληνική μυθολογία….

MS: – Είναι πραγματικά αστείο. Δεν ξέρω πολλά για τις φωτογραφίες του Karl. Έχω δει κάποιες στους ‘τοίχους’ του και έχω βάλει ‘like’, με σχόλια όπως ‘Καταπληκτική. Εσύ την τράβηξες;’ Απλά πίστευα ότι ο τρόπος παρουσίασης ήταν εκπληκτικός. Έτσι, θέλησα και η δουλειά μου να συνεχίσει στην ίδια φιλοσοφία.

Είναι όμορφα σχεδιασμένο. Δική σας ιδέα ήταν να φτιάξετε το ημερολόγιο κάπως διαδραστικό, για να μπορείτε να αποφασίσετε ποια φωτογραφία θα μπαίνει σε πιο μήνα;

MS: – Αρχικά ήθελα μόνο 12 φωτογραφίες και δεν με ένοιαζε ποιο κορίτσι θα έμπαινε σε ποιο μήνα. Αναρωτηθήκαμε πώς μπορούσαμε να συνδυάσουμε ένα ημερολόγιο με ένα portfolio. Και ο δημιουργικός διευθυντής βρήκε λύση, μία διαδραστική ιδέα.

Τελικά το μαύρο ματ του δίνει την αίσθηση του κλασικού. Κάνει τις φωτογραφίες να ξεχωρίζουν.

MS: – Είναι πολύ κλασικό. Είναι για τις φωτογραφίες και οι φωτογραφίες μιλάνε από μόνες τους.

Pirelli

Η Pirelli & C Spa είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος κατασκευαστής ελαστικών στον κόσμο σε πωλήσεις. Σήμερα απαριθμεί 19 εργοστάσια σε τέσσερις ηπείρους, έχει παρουσία σε 160 και πλέον χώρες και απασχολεί πάνω από 30.000 άτομα σε όλο τον κόσμο. Στις ΗΠΑ, η Pirelli έχει εργοστάσιο και κεντρικά γραφεία στη Rome (Γεωργία) και γραφεία στη Νέα Υόρκη.

Στο πλαίσιο της διεθνούς στρατηγικής της επέκτασης, η εταιρία πρόσφατα ξεκίνησε την κατασκευή ενός νέου εργοστασίου στο Μεξικό, που θα εξυπηρετεί τις αγορές των χωρών NAFTA ενώ σε συνεργασία με μία ομάδα από τη Ρωσία θα αναπτύξει τη βιομηχανική  παρουσία της στη Ρωσική αγορά. Επίσης, έχει ανακοινώσει την κατασκευή ενός νέου εργοστασίου ελαστικών ράντιαλ για φορτηγά στην Αργεντική και μιας νέας μονάδας παραγωγής ελαστικών μοτοσικλετών στην Ινδονησία.

Η Pirelli είναι από τους παγκόσμιους ηγέτες στην κατηγορία “Premium” που επικεντρώνεται σε κορυφαία προϊόντα και παράγει ελαστικά για αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες και βιομηχανικά και γεωργικά οχήματα, πλαισιώνοντας την τεχνολογία της με μία στρατηγική “Green Performance”, που συνδυάζει επιδόσεις και ασφάλεια με μειωμένες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Στοχεύει να γίνει ο απόλυτος ηγέτης στην κατηγορία Premium μέχρι το 2015.

Η Pirelli είναι επίσης ο μοναδικός κατασκευαστής και προμηθευτής ελαστικών για αγώνες της F1. Έχει εμπλοκή στους αγώνες από το 1907 και τριετές συμβόλαιο σαν προμηθευτής ελαστικών της F1 για το διάστημα 2011-2013. Παράλληλα, η Pirelli είναι ο αποκλειστικός προμηθευτής ελαστικών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, FIA GP3 και GP2, Ferrari Challenge, Lamborghini Blancpain Super Trofeo και Maserati Trofeo.

Η γκάμα ελαστικών Pirelli καλύπτει την κατηγορία καταναλωτών (αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες) και τα βιομηχανικά οχήματα (φορτηγά και γεωργικά μηχανήματα) και μοτοσικλέτες. Ανάμεσα στις  μεγαλύτερες επιτυχίες της Pirelli την τελευταία δεκαετία, είναι η οικογένεια Cinturato για αυτοκίνητα, τα ελαστικά Diablo για μοτοσικλέτες και τα ελαστικά φορτηγών Serie 01.

Η υψηλή προϊοντική ποιότητα, η φήμη του ημερολογίου Pirelli, το κύρος της F1 και η πρόσφατη επιστροφή του group στη μόδα με τη σειρά PZero έχουν συμβάλλει στην επιτυχία της Pirelli. Σήμερα, η μάρκα είναι από τις πιο γνωστές σε όλο τον κόσμο και η αξία της έχει υπολογιστεί από την Interbrand στα 2,27 δις ευρώ.

Mario Sorrenti, ο φωτογράφος

Ο Mario Sorrenti γεννήθηκε στη Νάπολη της Ιταλίας το 1971. Ενώ ήταν δέκα ετών, μετακόμισε οικογενειακώς στη Νέα Υόρκη η οποία προσέφερε μεγάλες ευκαιρίες για μια ασυνήθιστα δημιουργική οικογένεια. Ο πατέρες του Mario ήταν καλλιτέχνης και η μητέρα του εργαζόταν στη βιομηχανία της μόδας. Έφηβος ακόμα, ο Mario άρχισε να αποτυπώνει τη ζωή του μέσα από φωτογραφίες και λεπτομερή ημερολόγια, γεμάτα με δικές του εικόνες, ζωγραφιές, εμπνευσμένες φωτογραφίες και σημειώσεις. Ήδη από την εφηβική ηλικία, έβγαζε επαγγελματικές φωτογραφίες στο Λονδίνο για το The Face, και πολύ γρήγορα μπήκε στην αρένα των Elle και Harper’s Bazaar. Η δουλειά του προσέλκυσε την προσοχή του Calvin Klein και στην ηλικία των 21 ανέλαβε την παραγωγή της καμπάνιας για το άρωμα Obsession του Calvin Klein με πρωταγωνίστρια τη νεαρή Kate Moss, συμπεριλαμβανομένων και των τηλεοπτικών σποτ. Μετακομίζοντας στη Νέα Υόρκη, ο Sorrenti γρήγορα έγινε φωτογράφος των σταρ για εκδόσεις όπως Harper’s Bazaar, French Vogue, Italian Vogue, V Magazine, W Magazine, Vanity Fair, Self Service, Another Magazine, Arena Homme Plus και Vogue Hommes International.

Εκτός από τον Calvin Klein, ο Mario Sorrenti συνεργάστηκε επίσης με πολλούς κορυφαίους οίκους μόδας, πελάτες από το χώρο της ομορφιάς και των αρωμάτων όπως Giorgio Armani, Barney’s New York, Hugo Boss, Chloe, Dolce and Gabbana, Hermes, Kenzo, Lancome, Longchamp, Max Mara, Missoni, Yves Saint Laurent, Jil Sander, Shiseido, και Prada.

Ο Sorrenti έχει σκηνοθετήσει διαφημιστικά φιλμ και βίντεο για τους Calvin Klein, Emporio Armani, Dsquared, John Mayer και Usher. Έχει εκδώσει τα βιβλία The Machine, (Steidl/ editions Stromboli, 2001), μία φωτογραφική έρευνα του μικρότερου αδερφού του και το συναδέρφου του Davide ο οποίος πέθανε το 1997, και το Mario Sorrenti: Blood for Work (Steidl, 2011). Άλλα φωτογραφικές συλλογές του είναι Kate, (Pavilion Books Ltd., 1995), Fashion, (Scalo 1996), The Imperfect Beauty, (V&A Publications 2000), Tomo (in memory of Davide), (Sartorial Communicazione 2001), Archeology of Elegance, (Thames & Hudson and Shirmer/Mosel 2002), Water Culture, (Trolly Ltd., 2003), Fashioning Fiction: Photography since 1990, (The Museum of Modern Art, 2004), & Face of Fashion, (National Portrait Gallery, 2007).

Ο Mario Sorrenti έχει παρουσιάσει δικές του εκθέσεις στη Gallery 213, Παρίσι, Οκτώβριος 1997, Ferrini & Biondi (φωτογραφίες και ημερολόγια) Los Angeles, Νοέμβριος 2002 και Draw Blood, Roth Horowitz, New York City, Μάιος 2004. Μεταξύ των σημαντικών ομαδικών εκθέσεων είναι οι “Festival de la Mode”, Μονακό, 1995, “The Imperfect Beauty (η δημιουργία σύγχρονων φωτογραφιών μόδας)” στο Victoria & Albert Museum, Λονδίνο, Σεπτέμβριος 2000, “Attitude, a story of posing,” στο Victoria & Albert Museum Λονδίνο, Σεπτέμβριος 2000 “Copy,” Roth Horowitz, New York City, Μάιος 2002 “Archeology of Elegance”, Παρίσι 2002, “Chasing its Tale”, Sara Meltzer Gallery, Νέα Υόρκη, Απρίλιος 2004 και “Face of Fashion,” National Portrait Gallery, Λονδίνο, Φεβρουάριος 2007. Τον Ιούλιο του 2008, ο Sorrenti επιλέχθηκε σαν μέλος της διεθνούς ομάδας “Fashion in Motion,” ως παραλήπτης του Βραβείου “2008 Martell Artist of the Year”. Η έκθεση ταξίδεψε από το Γκουαντόνγκ στη Σαγκάη, και κατέληξε στο Πεκίνο, στο Today Museum.

Έργα του Mario Sorrenti κοσμούν πολλές σημαντικές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, σε ιδρύματα όπως: The Victoria & Albert Museum, The New York Public Library, και The National Portrait Gallery, London. Ο Mario Sorrenti ζει στη Νέα Υόρκη με την οικογένειά του.

Το Ημερολόγιο της Pirelli για το 2012: οι πρωταγωνίστριες

• Guinevere Van Seenus

Χώρα Καταγωγής: ΗΠΑ

Φωτογράφοι: Steven Meisel, Craig McDean, Nick Knight, Steven Klein, David Sims, Terry Richardson, Mario Sorrenti, Mert & Marcus, Inez Van Lamsweerde & Vinoodh Matadin, Paolo Roversi, Richard Avedon

Καμπάνιες: Jil Sander, Versace, Dolce & Gabbana, Chanel, Belstaff, Yohji Yamamoto, Dries Van Noten, DKNY, Tse, Moschino, Kenzo, Jimmy Choo, the Gap, Swarovski, Armani Cosmetics, και Shiseido. Άρωμα του Marc Jacob Blush, Άρωμα του Alexander McQueen MyQueen, άρωμα του John Galliano

Έντυπα: Vogue (Ιταλική, Γαλλική, Αμερικανική, Βρετανική, Ιαπωνική), LOVE, Interview, W, Numero, i-D, Another & V magazine. Επιπλέον έχει περπατήσει στις απανταχού πασαρέλες από τη Νέα Υόρκη μέχρι το Λονδίνο και το Παρίσι, στις πιο διάσημες επιδείξεις μόδας, πρόσφατα και της Prada.

• Malgosia

Χώρα Καταγωγής: Πολωνία

Φωτογράφοι: Steven Meisel, Inez & Vinoodh, Mark Segal, Paolo Roversi, Mario Sorrenti, Mert & Marcus, Tim Walker, Camilla Akrans, Cedric Buchet, Solve Sundsbo, Terry Tsiolis, Josh Olins, Alasdair McLellan, Greg Kadel, Paolo Roversi, Mario Sorrenti, Peter Lindberg, Willy Vanderperre, Emma Summerton, David Sims, Glen Luchford, Kataj Rahlwes

Καμπάνιες: Gianfranco Ferre, Malo, Chanel Beauty, Jill Sander, Aquascutum, BGN, H&M, Chloe, Max Mara, Club Monaco, Pucci, Givenchy, Roberto Cavalli, Stella McCartney, Iceberg, Nina Ricci, DSquared2, Theory, Rock & Republic, Ermanno Scervino

Έντυπα: Vogue Paris, Vogue Italia, British Vogue, Vogue Espana, Vogue Japan, i-D, Self Service, V Magazine, Acne, Purple, Numero, Interview, Muse

Επιδείξεις Μόδας: Givenchy, Michael Kors, Anna Sui, Jill Stuart, Donna Karan, MaxMara, Moschino, Jil Sander, Fendi, Balmain, YSL, louis, Vuitton, Dior, Chloe, Lanvin, Celine, Balenciaga, Christian Lacroix, Calvin klein, Prada, Alberta Ferretti, Ann Demeulemeester, Marc Jacobs, Carolina Herrera, Oscar De La renta, Ralph Lauren, Giles, John Galliano, Jean Paul Gaultier

Ταινία: Bez Tajemnic (2011), Prawdziwa historia (2009), Chrystusami (2006, aka We’re All Christs), Un Papa rimasto uomo (2006, aka Karol – The Pope, the Man), Ono (2004, aka Stranger)

• Edita Vilkeviciute

Χώρα Καταγωγής: Λιθουανία

Φωτογράφοι: Steven Meisel, Mario Testino, Steven Klein, Solve, Sundsbo, Patrick Demarchelier and Terry Richardson

Καμπάνιες: Calvin Klein White Label and Calvin Klein Jeans, Karl Lagerfeld, Emporio Armani, D&G, Pringle of Scotland Blumarine, YSL Beauty, Versace Perfume και Christian Dior Escale a’ Portofino.

Έντυπα: American Vogue, Vogue Paris, Vogue Italia, German Vogue, W, Numero, V , i.D, Harper’s Bazaar και Interview.

Επιδείξεις Μόδας: Chanel, Valentino, Givenchy, Lanvin, Yves Saint Laurent, και Hermes, καθώς και Balenciaga, Burberry Prorsum, Michael Kors, και Mui Mui.

Ταινία: Karl Lagerfeld’s “Chanel-The Silent Film”.

• Isabeli Fontana

Χώρα Καταγωγής: Βραζιλία

Φωτογράφοι: Steven Meisel, Mario Sorrenti, David Sims, Mario Testino, Mert Alas and Marcus Piggott, Inez Van Lamsweerde and Vinoodh Matadin, Mikael Jansson, Sølve Sundsbø, Peter Lindbergh, Alasdair McLellan, and Patrick Demarchelier, και Bert Stern

Καμπάνιες: Roberto Cavalli, Balenciaga, Versace, Chanel, Louis Vuitton, Valentino, Hermes, Missoni, Moschino, Hussein Chalayan, Armani Jeans, Oscar de la Renta, MaxMara, Roberto Cavalli, Nicole Farhi, Donna Karan, Flowerbomb by Viktor & Rolf fragrance campaign, Estee Lauder Sensuous Nude Fragrance, Bottega Veneta, Escada, Mango & Dolce & Gabbana και Hermes

Έντυπα: Vogue (American, French, Japanese, German, Turkish and Brazilian), Self Service, Numero (French and Japanese), V, i-D, W Korea, W Jewelry, Muse, Doingbird, Rebel και Time

• Natasha Poly

Χώρα Καταγωγής: Ρωσία

Φωτογράφοι: Steven Meisel, Inez Van Lamsweerde & Vinoodh Matadin, Mario Sorrenti, David Sims, Mert Alas + Marcus Piggott, Mario Testino, Craig McDean, Peter Lindbergh και Helmut Newton

Καμπάνιες: Gucci, Louis Vuitton, Givenchy, Ralph Lauren, MaxMara, Roberto Cavalli, Lanvin, Jimmy Choo and Balmain

Έντυπα: French Vogue, American Vogue, V Magazine, i-D Magazine, Japanese Vogue, Russian Vogue, Chinese Vogue, German Vogue, Japanese Numero & Korean W Magazine, Spanish Vogue Επιδείξεις Μόδας: Prada, Miu Miu, Balenciaga, Anna Sui, Calvin Klein, Alexander Wang και Gucci

• Lara Stone

Χώρα Καταγωγής: Ολλανδία

Φωτογράφοι: Steven Meisel, Mert & Marcus, Mario Testino, Inez Van Lamsweerde & Vinoodh Matidan, Davis Sims, Craig McDean, Mario Sorrenti και Terry Richardson

Καμπάνιες: Calvin Klein, Givenchy, Jil Sander, Louis Vuitton, Hugo Boss, Max Mara, Jean Paul Gaultier, Nicole Farhi, Versace, καλλυντικά Calvin Klein, και Prada, DKNY και αρώματα Tom Ford Έντυπα: Vogue, French Vogue, Italian Vogue, British Vogue, W, Japanese Vogue, Interview, Self Service, V, Numero, και I-D.

Επιδείξεις Μόδας: Chanel, Lanvin, Givenchy, Louis Vuitton, Miu Miu, Balmain, Marc Jacobs, Missoni, Hermes, Karl Lagerfeld, Jean Paul Gaultier, Christian Dior και Prada.

• Rinko Kikuchi

Χώρα Καταγωγής: Ιαπωνία

Καμπάνιες: Chanel, Yves San Laurent, Tom Ford

Έντυπα: Vogue, T Magazine, Harper’s Bazaar και άλλα

Ταινία: Ikitai (To Live), Hole In The Sky (2002) και The Taste of Tea (2004), Babel (2006), The Brothers Bloom (2008), Map of the Sounds of Tokyo (2009) και Norwegian Wood (2010)

• Milla Jovovich

Χώρα Καταγωγής: Ουκρανία

Καμπάνιες: Banana Republic, Chanel, Dior, DKNY, Donna Karan, Donna Karan Cashmere Mist, Escada, Etro, Gap, Isabel Marant, Mercedes Benz, Tiffany & Co, Tommy Hilfiger, Versace και L’Oreal Paris

Ταινία: Night Train to Kathmandu, Two Moon Junction, Return to the Blue Lagoon, Kuffs, Chaplin, Dazed and Confused, The Fifth Element, He Got Game, The Messenger: The Story of Joan of

Arc, The Million Dollar Hotel, The Claim, Zoolander, No Good Deed, Ultraviolet και η σειρά Resident Evil.

• Kate Moss

Χώρα Καταγωγής: Βρετανία

Καμπάνιες: Gucci, Dolce & Gabbana, Calvin Klein, Chanel, Rimmel, Bulgari, Rimmel Κύριο Άρθροs: Vogue UK, US, France, Another Man, Vanity Fair, the Face, W.

Φωτογράφοι: Mario Testino, Mario Sorrenti, Steven Klein, Juergen Teller, Peter Lindbergh, Agent Provocateur, Calvin Klein Jeans και Burberry.

Πορτρέτα: Lucien Freud, Chuck Close

Margareth Made’

Χώρα Καταγωγής: Ιταλία

Ταινία/TV: Baaña, La mia casa è piena di specchi, Buoi, Una donna per la vita, Donna sotto le stelle, La Kore (2002),

Έντυπα: Corriere Magazine, io Donna, Grazia, Gioia, Ladies, Cosmopolitan, Max

• Joan Smalls

Χώρα Καταγωγής: Πουέρτο Ρίκο

Φωτογράφοι: Steven Meisel, Mert Alas & Marcus Piggott, Terry Richardson, Craig McDean και Peter Lindbergh, Mario Sorrenti

Καμπάνιες: Gucci, David Yurman, H&M, Givenchy, Roberto Cavalli, Stella McCartney, Gap, και Estée Lauder

Έντυπα: V Magazine, New York Times, Vogue, Elle UK, W, i-D, Last Magazine

Επιδείξεις Μόδας: Marc Jacobs, Chanel, Prada, Gucci, Jil Sander, Givenchy και Louis Vuitton. Επιβεβαιώνοντας την ευελιξία και τις πολυάριθμες δυνατότητές της, η Joan έκανε ντεμπούτο στην επίδειξη μόδας της Victoria’s Secret φέτος το φθινόπωρο

Ημερολόγιο Pirelli: φωτογράφοι και τοποθεσίες

1964    Robert Freeman στη Μαγιόρκα

1965    Brian Duffy στη Νότια Γαλλία

1966    Peter Knapp στο Al Hoceima, Μαρόκο

1967    Δεν Εκδόθηκε

1968    Harry Peccinotti στην Τυνησία

1969    Harry Peccinotti στο Big Sur, Καλιφόρνια

1970    Francis Giacobetti στο Paradise Island, Μπαχάμες

1971    Francis Giacobetti στη Τζαμάικα

1972    Sarah Moon στο Villa Les Tilleuls, Παρίσι

1973    Allen Jones στο Λονδίνο

1974    Hans Feurer στις Σεϋχέλλες

1975-1983 Δεν Εκδόθηκε

1984    Uwe Ommer στις Μπαχάμες

1985    Norman Parkinson στο Εδιμβούργο, Σκοτία

1986    Bert Stern στο Cotswolds, Αγγλία

1987    Terence Donovan στο Bath, Αγγλία

1988    Barry Lategan στο Λονδίνο

1989    Joyce Tennyson στα Polaroid studios, Νέα Υόρκη

1990    Arthur Elgort στη Σεβίλλη, Ισπανία

1991    Clive Arrowsmith στη Γαλλία

1992    Clive Arrowsmith στην Αλμερία, Ισπανία

1993    John Claridge στις Σεϋχέλλες

1994    Herb Ritts στο Paradise Island, Μπαχάμες

1995    Richard Avedon στη Νέα Υόρκη

1996    Peter Lindberg στο El Mirage, Καλιφόρνια

1997    Richard Avedon στη Νέα Υόρκη

1998    Bruce Weber στο Μαϊάμι

1999    Herb Ritts στο Λος Άντζελες

2000    Annie Leibovitz στο Rhinebeck, Νέα Υόρκη

2001    Mario Testino στη Νάπολη, Ιταλία

2002    Peter Lindbergh στο Λος Άντζελες

2003    Bruce Weber στη Νότια Ιταλία

2004    Nick Knight στο Λονδίνο

2005    Patrick Demarchelier στο Ρίο ντε Τζανέιρο

2006    Mert and Marcus στο Cap d’ Antibes, Γαλλία

2007    Inez and Vinoodh στην Καλιφόρνια

2008    Patrick Demarchelier στη Σαγκάη, Κίνα

2009    Peter Beard στο Abu Camp/Jack’s Camp Μποτσουάνα

2010    Terry Richardson στη Βραζιλία

2011    Karl Lagerfeld στο Παρίσι

2012    Mario Sorrenti στο Murtoli, Κορσική