Καλοκαιράκι και δεν υπάρχει κάτι καλύτερο από μία σύντομη διαδρομή στην κοντινή Εύβοια παρέα με ένα από τα πιο στιλάτα premium SUV…
Με την τιμή της αμόλυβδης να κυμαίνεται κοντά στο 1,80€ (και να την ξεπερνά…) η καλύτερη επιλογή αν θες να διανύσεις πολλά χιλιόμετρα είναι ένα πετρελαιοκίνητο. Αν πρόκειται να βρεθείς και σε κακής ποιότητας οδοστρώματα, άντε και σε βατούς χωματόδρομους τότε τι καλύτερο από το πετρελαιοκίνητο XC60 με αυτονομία κοντα στα 900 km στην δίλιτρη προσθιοκίνητη έκδοση D4.
Μακριά από τη βαβούρα της Αττικής η Εύβοια είναι ένας από τους κοντινότερους προορισμούς. Αφήνοντας τη Χαλκίδα πορευόμαστε προς Νέα Αρτάκη, ανάμεσα στα Πολιτικά και στα Ψαχνά η διαδρομή συνεχίζει ευθεία για Βόρεια Εύβοια. Χιλιομετρικά η γεμάτη στροφές διαδρομή αυξάνει χρονικά την παραμονή στο αυτοκίνητο αλλά όταν βρίσκεσαι σε ένα λουσάτο και άνετο διάκοσμο όπως αυτός του Volvo η ώρα περνά πιο ευχάριστα.
Τοποθετείς στη θύρα USB το «στικάκι» και απολαμβάνεις το αγαπημένο σου ρεπερτόριο που αναπαράγει το υψηλής πιστότητας ηχοσύστημα. Ανηφορίζοντας στην σχετικά καλή ποιοτικά άσφαλτο με τις γλυκές στροφές το XC60 ξέρει να κρύβει τον όγκο του χάρη στο καλοστημένο σασί του. Οι κλίσεις είναι λογικές και το αυτόματο εξάρι κιβώτιο ομαλό και γρήγορο στις αλλαγές των σχέσεων κάνοντας τη ζωή του οδηγού πιο εύκολή. Η Χαλκίδα περνά στο παρασκήνιο και ο δρόμος προσφέρεται για γρήγορη οδήγηση.
Ο δίλιτρος ντίζελ μοιάζει γενναιόδωρος σε ότι αφορά την ροπάτη λειτουργία του ενώ είναι εντυπωσιακά ήσυχος· σε αυτό φυσικά παίζει ρόλο η πολύ καλή ηχομόνωση του αυτοκινήτου. Κάθε φορά που αναζητούσα δύναμη αυτό που ακούς είναι το διακριτικό σφύριγμα της τουρμπίνας συνοδευόμενο από το χαρακτηριστικό πεντακύλινδρο γουργουρητό. Όσο για την κατανάλωση τα 8 lt/100 km ξεπερνούν τα 10 πιέζοντας όλο και περισσότερο το πόδι στο πάτωμα.
Περνώντας διαδοχικά τα χωριά Καμαρίτσα, Άκραι, Άγιο και Νέο Παγώντα με σύντροφο από αριστερά το πανέμορφο πλατανοδάσος του ποταμού Κηρέα και από δεξιά τους αγρότες να καλλιεργούν το γόνιμο έδαφος αποφασίζω να χαλαρώσω και να απολαύσω τη φιδωτή καταπράσινη διαδρομή με κατεύθυνση το Προκόπι και από εκεί στο Μαντούδι, κοντά 60 km από τη Χαλκίδα και 70 min οδήγησης.
Στη διασταύρωση αποφασίζω να μην τραβήξω αριστερά για Αγία Άννα αλλά να κατέβω στην παραλία του Κυμασίου. Ξανά προς τα πίσω, φτάνουμε στο Προκόπι και αριστερά στη διασταύρωση μέσα από το Προκοπιανό κάμπο με κατεύθυνση το Πήλυ (περίπου 15′ δρόμος) διασχίζοντας το νέο δρόμο χαραγμένο μέσα σε ένα δάσος από πεύκα και κουμαριές. Η παραλία του Πηλίου είναι ανοιχτή, όμορφη με τους ψαράδες να την συμπαθούν ιδιαίτερα ενώ μερικοί από αυτούς μας είπαν πως συχνά-πυκνά περνούν κοπάδια δελφινιών με θαλάσσιες χελώνες και φώκιες να βρίσκουν καταφύγιο στα πιο μικρά παράλια.
Η διαδρομή αποκτά μία πιο άγρια ομορφιά με κατεύθυνση προς τη Βλαχιά και το Σαρακήνικο. Για να αντιληφθείτε το χρονοβόρο της διαδρομής υπολογίστε πως από τη Χαλκίδα η Βλαχιά απέχει περίπου 70 km τα οποία διανύονται τουλάχιστον σε περίπου μιάμιση ώρα. Ωστόσο, ο όμορφος οικισμός της Βλαχιάς (περίπου 10 km μακριά από το Πήλι) που βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Πυξαριά με την πευκόφυτη διαδρομή σε ξεχρεώνουν. Τρία χιλιόμετρα κατηφορίζοντας υπάρχει η παραλία Μακρύγιαλος με τα όμορφα κρυστάλλινα πεντακάθαρα νερά. Καιρός για μια βουτιά…
Μετά τη παραλία της Βλαχιάς ακολουθεί το Σαρακήνικο και η παραλία με τα μαύρα βότσαλα και τη χοντρή μαύρη άμμο. Το δύσβατο της παραλίας αποτελεί κίνητρο για όσους θέλουν να πεζοπορήσουν και αντέχουν την μετέπειτα κουραστική ανηφόρα. Φεύγοντας από το Σαρακήνικο οι τροχοί του XC60 πατούν χωματόδρομο που μπορεί να διασχίσει κανείς δίχως να έχει απαραίτητα 4×4 αλλά θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεχτικός. Η διαδρομή προκαλεί δέος αφού το υψόμετρο των περίπου 100 m με θέα το μαγευτικό Αιγαίο δημιουργεί μία φανταστική εικόνα.
Χρειάζεται προσοχή στις άκρες του χωματόδρομου και μετά από περίπου 20 min, περνώντας από τους Μύλους, φτάνοντας στο δίχαλο του Λημνιώνα το XC60 έχει αποδείξει πως τα καταφέρνει περίφημα και στο βατό χωματόδρομο έστω και αν η συγκεκριμένη έκδοση δεν διαθέτει τετρακίνηση. Προσωπικά αυτή η κάπως τολμηρή διαδρομή ήταν το αποκορύφωμα του οδοιπορικού με το Αιγαίο να απλώνεται κάτω από τα πόδια σου αναδεικνύοντας το μεγαλείο της πανέμορφης χώρας μας.
Στο Λιμνιώνα, ακολουθώντας την ακτογραμμή κατευθύνεσαι στην Χιλιαδού. Η ώρα έχει όμως περάσει, ο χιλιομετρητής δείχνει κοντά στα 280 km και με οικονομική οδήγηση η κατανάλωση έχει πέσει στα 8,5 lt/100 km, τιμή εντυπωσιακή για ένα SUV με αυτόματο κιβώτιο και το κλιματισμό συνεχώς ενεργοποιημένο. Αποφασίζω να τραβήξω τον δρόμο της επιστροφής τραβώντας προς δεξιά προς την Αγία Σοφία διατρέχοντας βορειοδυτικά τις γοητευτικά ξερακιανές πλαγιές του όρους Δίρφυς. Κατεύθυνση το κεφαλοχώρι Σταυρός, κοντά στα μεταλλεία της ΛΑΡΚΟ, και από εκεί ο δρόμος της ανοίγει αφήνοντας πίσω μου μία όμορφη μέρα που με βεβαιότητα είμαι πρόθυμος να επαναλάβω ξανά. Εσείς;
