Οι BYD, Chery (με τις Omoda & Jaecoo), Geely, Leapmotor, MG Motor κ.α. ενισχύουν την τοπική παραγωγή, ενώ οι παραδοσιακοί όμιλοι αναπροσαρμόζουν τη στρατηγική τους για τις ευρωπαϊκές εγκαταστάσεις.
Η ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο, με σταθερή ανάκαμψη σε επίπεδο παραγωγής αλλά και σημαντικές αλλαγές στην κατανομή των παικτών που δραστηριοποιούνται εντός των συνόρων της.
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Jefferies (Οκτώβριος 2025), οι κινεζικές μάρκες προβλέπεται να αποκτήσουν σημαντικό μερίδιο στην τοπική παραγωγή, φτάνοντας έως το 6% του συνόλου μέχρι το 2028, ποσοστό που αντιστοιχεί σε περίπου 860.000 μονάδες τον χρόνο.
Ενίσχυση της τοπικής παραγωγής από κινεζικές εταιρείες
Οι κινήσεις των BYD και Chery είναι οι πιο καθοριστικές στην παρούσα φάση. Η BYD κατασκευάζει δύο εργοστάσια, σε Ουγγαρία και Τουρκία, με συνολική δυναμικότητα 340.000 αυτοκινήτων τον χρόνο, ενώ η Chery έχει ήδη αναλάβει τη λειτουργία του πρώην εργοστασίου της Nissan στη Βαρκελώνη μέσω του κοινοπρακτικού σχήματος Ebro. Η δυναμικότητα της Chery εκτιμάται στις 209.000 μονάδες ετησίως.
Ακολουθούν εταιρείες όπως η Leapmotor, η οποία θα χρησιμοποιήσει υφιστάμενες ευρωπαϊκές υποδομές μέσω συνεργασιών – μεταξύ άλλων και με τη Stellantis στην Ισπανία. Η MG (SAIC) και η Geely επίσης σχεδιάζουν την επέκταση της παραγωγής τους στην περιοχή, με πιθανή αξιοποίηση των εργοστασίων της Volvo για την Geely.
Πτώση στην ευρωπαϊκή παραγωγή μετά το 2017
Η δυναμική αυτή δεν εξελίσσεται σε κενό. Η συνολική ετήσια παραγωγή στην Ευρώπη έχει μειωθεί κατά περίπου 4 εκατομμύρια μονάδες σε σχέση με το 2017, όταν είχε φτάσει τα 21 εκατομμύρια.
Το ποσοστό της πτώσης ανέρχεται περίπου στο 23%, γεγονός που αφήνει χώρο για νέες επενδύσεις και επαναπροσδιορισμό του βιομηχανικού χάρτη.
Η έκθεση της Jefferies δεν περιλαμβάνει την Ρωσία, ωστόσο συνυπολογίζει την παραγωγή στην Τουρκία, λόγω των σημαντικών εξαγωγών της προς ευρωπαϊκές αγορές.
Πόσο αξιοποιούνται σήμερα τα ευρωπαϊκά εργοστάσια
Παρά τις προκλήσεις των τελευταίων ετών (πανδημία, εφοδιαστική αλυσίδα, ενεργειακό κόστος), η μέση αξιοποίηση εργοστασίων στην Ευρώπη παραμένει σε σχετικά ικανοποιητικό επίπεδο: 84% κατά την τελευταία πενταετία, σύμφωνα με τη Jefferies.
Ο υπολογισμός βασίζεται στη μέγιστη παραγωγή κάθε εργοστασίου την τελευταία πενταετία, προσαρμοσμένη για τυχόν μειώσεις, και συγκρίνεται με τις προβλέψεις της S&P Global. Αναλυτικά, η αξιοποίηση εργοστασίων για τις κυριότερες αυτοκινητοβιομηχανίες διαμορφώνεται ως εξής:
📊 Πίνακας αξιοποίησης εργοστασίων στην Ευρώπη (Jefferies)
| Κατασκευαστής | Μέσο ποσοστό χρήσης (5ετία) | Μέσο ποσοστό χρήσης (7ετία) |
|---|---|---|
| Renault | 90% | 76% |
| Volkswagen | 89% | 82% |
| Hyundai | 88% | 88% |
| BMW | 88% | 85% |
| Toyota | 87% | 83% |
| Mercedes-Benz | 81% | 71% |
| Volvo | 81% | 81% |
| Stellantis | 78% | 66% |
| Nissan | 77% | 65% |
| Ford | 72% | 58% |
Στην κορυφή βρίσκονται οι Renault και Volkswagen, με ποσοστά κοντά στο 90%, ενώ οι Hyundai, BMW και Toyota διατηρούν επίσης σταθερά υψηλές επιδόσεις.
Άλλοι μεγάλοι όμιλοι εμφανίζουν περιθώριο βελτιστοποίησης, το οποίο μπορεί να οφείλεται σε μείωση της ζήτησης για συγκεκριμένα μοντέλα, αναδιαρθρώσεις ή αλλαγές στην κατεύθυνση της παραγωγής (π.χ. μετάβαση από θερμικά σε ηλεκτρικά μοντέλα).
Μειώσεις δυναμικότητας και αλλαγές χρήσης
Στο διάστημα από το 2018 έως το 2025, τρία μεγάλα εργοστάσια στην Ευρώπη έκλεισαν ή μετέβαλαν ριζικά τον ρόλο τους:
- Το εργοστάσιο της Stellantis στο Luton (Αγγλία)
- Η μονάδα της Renault στο Flins (Γαλλία)
- Το εργοστάσιο της Audi στις Βρυξέλλες, όπου είχε ξεκινήσει η παραγωγή ηλεκτρικών
Σημειώνεται ότι με βάση την ανάλυση της Jefferies, η Stellantis εμφανίζει πλεονάζουσα δυναμικότητα που υπολογίζεται από 850.000 έως 1,45 εκατομμύρια μονάδες – ποσοστό που φτάνει το 30% της συνολικής πλεονάζουσας παραγωγικής δυναμικότητας της περιοχής.
Το μέλλον της παραγωγής στην Ευρώπη
Η αυξανόμενη παρουσία κινεζικών brand αλλά και η γενικότερη μετάβαση σε νέες τεχνολογίες προδιαγράφει σημαντικές αλλαγές στο βιομηχανικό τοπίο της Ευρώπης. Το πλεονέκτημα όσων επενδύουν σε τοπικές μονάδες είναι η μείωση του κόστους μεταφοράς, η ευκολότερη συμμόρφωση με τις ευρωπαϊκές ρυθμίσεις, και η δυνατότητα για ταχύτερη ανταπόκριση στη ζήτηση.
Την ίδια στιγμή, ευρωπαϊκοί και διεθνείς όμιλοι επαναξιολογούν το μοντέλο λειτουργίας τους, με έμφαση στην εξισορρόπηση κόστους-απόδοσης και στην εστίαση σε στρατηγικά προϊόντα. Η αξιοποίηση της υπάρχουσας υποδομής, η ευελιξία των εργοστασίων και η σωστή πρόβλεψη της ζήτησης θα αποτελέσουν κρίσιμους παράγοντες για τη βιώσιμη ανάπτυξη τα επόμενα χρόνια.
Η Ευρώπη διατηρεί τεχνογνωσία και δυναμική, όμως η αγορά γίνεται ολοένα και πιο ανταγωνιστική – και τα όρια μεταξύ παραδοσιακών και ανερχόμενων κατασκευαστών συνεχίζουν να θολώνουν.
