Η αυτοκινητοβιομηχανία όμως που κυριολεκτικά έφερε την επανάσταση, αρχικά στους αγώνες και μετέπειτα στην παραγωγή, ήταν η Audi όπου η λέξη Quattro έμελλε να ταυτιστεί με την ιστορία της. Όλα ξεκίνησαν την άνοιξη του 1977 όταν στο project με την κωδική ονομασία 262, που είχαν αναλάβει τρεις νεαροί μηχανικοί, οι J.Bensinger, W.Treser και F.Piech, δόθηκε από το «πράσινο φως» για την έναρξή του. Ο τελευταίος, μάλιστα, της τριάδας διέθετε μοναδική εμπειρία σε τεχνικά θέματα μέρος της οποίας είχε αποκομίσει από τις σημειώσεις του παππού του, του αείμνηστου Ferdinand Porsche. Στόχος του προγράμματος ήταν η κατασκευή ενός αγωνιστικού τετρακίνητου μοντέλου που θα ξεπερνούσε τον ανταγωνισμό και θα μεσουρανούσε την Audi.
Η βάση για την εξέλιξη του συστήματος τετρακίνησης ήταν ένα κόκκινο Audi 80 Coupe εξοπλισμένο με πεντακύλινδρο turbo κινητήρα ισχύος 160 ίππων και ελαφρώς αυξημένο μεταξόνιο. Δεν υπήρχε κεντρικό διαφορικό καθώς το σύστημα τετρακίνησης προέρχονταν από το Iltis, ένα τζιπ που προορίζονταν για τον γερμανικό στρατό, και η εμπλοκή της κίνησης σε όλους τους τροχούς γινόνταν χειροκίνητα και παρουσίαστηκαν διάφορα προβλήματα δυσλειτουργίας. Στην συνέχεια όμως το πρόβλημα επιλύθηκε με την τοποθέτηση του εμπρός διαφορικού του Audi 80 μετά το κιβώτιο ταχυτήτων, την εγκατάσταση ενός άξονα που συνέδεε το κεντρικό διαφορικό και έναν ακόμή που μετέφερε την ροπή στον εμπρός άξονα. Το πρώτο αξιόλογο τετρακίνητο μοντέλο παραγωγής είχε κατασκευαστεί και το πρώτο original Quattro είχε εμφανισθεί τον Σεπτέμβριο του 1980 σε ανεπίσημο ραλί, στα χέρια του H.Mikola στην Πορτογαλία, και μετά από δύο μήνες στις εκθέσεις της Audi.
Ορόσημο στην τεχνολογία Quattro ήταν το φθινόπωρο του 1986 όταν στο ρόλο του κεντρικού διαφορικού χρησιμοποιήθηκε το μηχανικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης τύπου Torsen το οποίο επέτρεπε την κατανομή της ροπής ανάμεσα στους δύο άξονες σε αναλογία έως και 75% (στον ένα άξονα). Μερικά εκατοστά εμπρός από τον επιλογέα ταχυτήτων υπήρχε ένας διακόπτης ο οποίος αναλάμβανε την μηχανική εμπλοκή του κεντρικού με το πίσω διαφορικό. Αξίζει να σημειωθεί πως το Torsen (Torque Sensing) είχε επινοηθεί το 1958 από την αμερικανική εταιρεία Gleason Corporation αλλά δεν είχε εφαρμοστεί ως κεντρικό διαφορικό.
Δύο χρόνια αργότερα, το σύστημα τετρακίνησης αναβαθμίστηκε με την εισαγωγή του ηλεκτρονικά ελεγχόμενου διαφορικού (EDS ή Electronic Differential Lock) το οποίο απέτρεπε το σπινάρισμα των τροχών με την μικρότερη πρόσφυση.
Το Audi V8 ήταν το πρώτο Quattro που συνδυάστηκε με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων και με δύο διαφορικά περιορισμένης ολίσθησης, ένα ηλεκτρονικά ελεγχόμενο κεντρικό Torsen που συνδυάστηκε με συμπλέκτη και με ένα δεύτερο μηχανικό Torsen στον πίσω άξονα. Το 1994 η διάταξη με κεντρικό Torsen υιοθετήθηκε και στις εκδόσεις με μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων και συνδυάστηκε με τα δύο ηλεκτρονικά ελεγχόμενα διαφορικά σε κάθε άξονα. Στην επόμενη εξέλιξη του Quattro μπλέχθηκε μια σουηδική εταιρία η οποία κατασκεύασε τον γνωστό ηλεκτροϋδραυλικό συμπλέκτη Haldex που τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στο Audi TT και εν συνεχεία σε διάφορα μοντέλα του ομίλου· και όχι μόνο.
