Μεγάλος ντόρος γίνεται τώρα τελευταία με τα EV (Electric Vehicle), σίγουρα κάτι θα έχετε ψυλλιαστεί για τον λόγο που οι κατασκευαστές καλωσορίζουν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα σαν τον άσωτο υιό. Και αυτός δεν είναι άλλος από την μείωση Ηλεκτρικά παιχνίδια… που θα επιβάλλει η Κομισιόν από το 2012 σε κάθε εταιρικό στόλο.
Αλλού, ωστόσο, θέλω να καταλήξω. Σε σχέση με τα συμβατικά σημερινά αυτοκίνητα, τα ηλεκτρικά αποτελούνται από πολύ λιγότερα μέρη: χονδρικά έχουμε τον/τους ηλεκτροκινητήρες, καλωδιώσεις, μπαταρίες, φρένα, σύστημα διεύθυνσης και μερικά άλλα. Ξεχάστε το κιβώτιο ταχυτήτων, η τεράστια ροπή των σερβοκινητήρων από το «ρελαντί» δεν τα έχει ανάγκη (άντε κανά διβάθμιο μειωτήρα). Πάνε οι βαλβίδες, πάνε οι τρόμπες, πάνε οι εκκεντροφόροι, πάνε οι ιμάντες… Αρκεί να σκεφτείτε πως ένα συμβατικό αυτοκίνητο αποτελείται από περίπου 30.000 εξαρτήματα και ένα ηλεκτρικό χτίζεται με 1/10 λιγότερα. Από την μία, αυτό είναι καλό, λιγότερα εξαρτήματα, μικρότερη πολυπλοκότητα, λιγότερες βλάβες. Ωστόσο, λιγότερα εξαρτήματα και λιγότερες βλάβες σημαίνει λιγότεροι εργάτες στις γραμμές παραγωγής και λιγότεροι τεχνικοί στα συνεργεία. Μέχρι τότε, «έχουμε καιρό» θα πείτε, αλλά θα με θυμηθείτε…
H άλλη όψη του νομίσματος…
Οι συμφεροντολόγοι είχαν καθαρίσει με το EV και το στημένο παιχνίδι με την άνοδο του βαρελιού είχε ξεκινήσει. Ενδεικτικά αναφέρω πως την περίοδο 2003-2005 (το 2003 το EV της GM είχε κριθεί ένοχο από δικαστήριο) οι εταιρίες μαύρου χρυσού (ExxonMobil, Tecaco-Chevron, Conocco-Philips κ.α.) είχαν διπλασιάσει τα κέρδη τους από 33 σε 64 δισ. δολάρια. Τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει και το ηλεκτρικό αυτοκίνητο έχει την ευκαιρία του να πάρει την εκδίκησή του. Και όλα αυτά οφείλονται στον κύριο CO2 τον οποίο κανένας δεν επιθυμεί. Χάρη σε αυτόν οι κατασκευαστές είναι πλέον υποχρεωμένοι να στραφούν προς τα EV αν δεν θέλουν να λογοδοτούν στην Κομισιόν. Η βελτίωση των μπαταριών και κατ’ επέκταση η αυτονομία των EV είναι καθαρά θέμα χρόνου. Όπως και η εκδίκησή τους για τον άδικο παραμερισμό τους εδώ και δεκαετίες…
Πέραν των παραπάνω, το μακροβιότερο ίσως EV ήταν το Detroit Electric Car το οποίο κατάφερε να επιζήσει για 31 χρόνια (1911-1939). Το 1914 είχε ξεπεράσει τις 1.000 πωλήσεις αλλά στη συνέχεια η ζήτηση έπεφτε συνεχώς. Στο Dearborn, στο μουσείο Henry Ford υπάρχουν δύο μοντέλα (του 1914 και του 1922). Μάλιστα, αυτό του 1914 ανήκε στον ίδιο τον Ford για τον οποίο φήμες έλεγαν πως διατηρούσε μία φοβία με τα βενζινοκίνητα τότε οχήματα. Έτσι και αλλιώς είναι γνωστό πως ο Ford φαντάζονταν πως τα αυτοκίνητα δεν θα κινούνταν με βενζίνη ή πετρέλαιο αλλά «από βιοκαύσιμα όπως αλκοόλη προερχόμενη από κάνναβη» όπως είχε δηλώσει ο ίδιος το 1925. Και ο Rudolf Diesel είχε σχεδιάσει τον κινητήρα του να καίει φοινικέλαιο αλλά τα συμφέροντα επικράτησαν όπως συμβαίνει και σήμερα…
