To Citroen XM και οι Hydractive αναμνήσεις…

Το XM ήταν το πρώτο προσιτό αυτοκίνητο ευρείας παραγωγής με ηλεκτρονικά ελεγχόμενη ανάρτηση που αποτελούσε εξέλιξη της υδροπνευματικής…

Ήταν πριν από 25 χρόνια όταν σχεδιάστηκε από τον οίκο Bertone και έκανε την πρώτη του εμφάνιση στην έκθεση της Φρανκφούρτης το 1989. Για εκείνη την εποχή, το Citroen XM ήταν μια λιμουζίνα με όλα τα κομφόρ και για αυτό ψηφίστηκε ως «Car of the Year 1990». To πρωτοποριακό ήταν πως η υδροπνευματική ανάρτηση (η οποία εμφανίσθηκε για πρώτη φορά το 1953 στο Traction 15CV-6, μετά στα DS, GS, SM κ.α.) είχε πλέον αποκτήσει ηλεκτρονικό έλεγχο και ονομασία (Hydractive).

Στο νέο σασί υπήρχαν πέντε αισθητήρες (στο τιμόνι, στο γκάζι, στα φρένα, καθώς και δύο επιτάχυνσης κατά τον διαμήκη και εγκάρσιο άξονα) που μετέφεραν σε δέκατα του δευτερολέπτου δεδομένα ώστε να προσαρμόζεται ανάλογα η υδροπνευματική ανάρτηση. Η οποία πλέον είχε γίνει «υδροενεργητική» χάρη στην προσθήκη μίας τρίτης σφαίρας σε κάθε άξονα (συνολικά 6 και στους δύο άξονες). Την επιπλέον σφαίρα σε κάθε άξονα ρύθμιζε η ηλεκτρονική μονάδα που μπορούσε να μεταβάλλει τις πιέσεις σε κάθε σφαίρα/άκρο του τροχού για να διατηρείται το αμάξωμα «παράλληλα» με το έδαφος. Ο οδηγός μπορούσε να επιλέξει ανάμεσα στο νορμάλ και στο σπορ πρόγραμμα. Το 1989 η υδροπνευματική ανάρτηση τοποθετήθηκε στον πίσω άξονα του Peugeot 450 (ήταν το πρώτο και το τελευταίο μοντέλο πέρα από Citroen).

H υδροπνευματική ανάρτηση της Citroen έκανε ότι και μία ενεργητική μεταβάλλοντας τα χαρακτηριστικά της ανάλογα με την ποιότητα του οδοστρώματος και τις αλλαγές φορτίου (επιτάχυνση, επιβράδυνση, στροφές κ.α.). Όσον αφορά τη σκληρότητα των  ελατηρίων, η μεταβολή πραγματοποιείται από τον έλεγχο της ποσότητας αερίου που υπάρχει μέσα στις σφαίρες, ενώ ο βαθμός απόσβεσης εξαρτάται από τον αριθμό των διόδων από τις οποίες το υγρό προς το δίκτυο. Με άλλα λόγια, όσο περισσότερο αέριο υπάρχει στις σφαίρες και όσο περισσότερες οι δίοδοι από τις οποίες περνά το υγρό, τόσο πιο μαλακή είναι η ρύθμιση της ανάρτησης. Η λειτουργία του συστήματος/δικτύου ελέγχεται από μία ηλεκτρονική μονάδα που λαμβάνει δεδομένα από διάφορους αισθητήρες (γωνία ταχύτητας τιμονιού, φρένα, πεντάλ γκαζιού, ταλαντώσεις αμαξώματος κ.α.). Στην διάρκεια στροφής η ανάρτηση σκληραίνει καθώς οι σφαίρες ανάμεσα στις δύο πλευρές του αυτοκινήτου φράζουν με αποτέλεσμα να περιορίζονται οι κλίσεις του αμαξώματος.

Στο αποκορύφωμά της η Hydractive II συμπληρώθηκε με το σύστημα SC-CAR (Citroën Control System of Active Roll), στην έκδοση Activa της Citroen Xantia που λανσαρίστηκε πριν από δύο δεκαετίες (το 1995). Ουσιαστικά, αποτελούσε μία βελτίωση της υδροπνευματικής ανάρτησης (εδώ με 10 συνολικά σφαίρες) όπου οι αντιστρεπτικές ράβδοι ελεγχόντουσαν από υδραυλικούς κυλίνδρους μεταβάλλοντας την δυσκαμψία (των ράβδων) και «αλφαδιάζοντας» ακόμη περισσότερο το αμάξωμα. Το 2000 εμφανίζεται η Citroen C5 με ακόμη μεγαλύτερο ηλεκτρονικό έλεγχο (και την αυτόματη αυξομείωση ύψους ανάλογα με την ταχύτητα, προγράμματα ρύθμισης, με νέο συνθετικό υγρό που αντέχει για 5 χρόνια ή 200.000 χλμ. κ.α.), το 2006 η Citroen C6 έχει και τέταρτη σφαίρα προσφέροντας 400 μεταβολές ρύθμισης το δευτερόλεπτο και σε κάθε τροχό. Τα παρακάτω βίντεο και σχήματα μπορούν να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της πρωτότυπης ανάρτησης της Citroen.

SMS==> «80άρισε» το Citroen Traction Avant.