Από τις παρυφές του Βορείου Πόλου στη Λαπωνία, μέσα από τα καταπράσινα δάση, τις χίλιες λίμνες και μέχρι το Ελσίνκι κάθε Φιλανδός που έρχεται στον κόσμο θα μυηθεί από νωρίς σε μια λέξη που δεν μπορεί να μεταφραστεί σε κάποια άλλη γλώσσα και περικλείει όλες εκείνες τις αρετές που ανέπτυξαν οι πρόγονοί τους ανά τους αιώνες:
Στωικότητα, ανθεκτικότητα, αποφασιστικότητα, τσαγανό και θάρρος. Μια λέξη που συνοψίζει την προσέγγιση των Φιλανδών στη ζωή, το Sisu. Ο Valtteri Bottas στον αγώνα του Σότσι αντιπαραθέτοντας, ωμή ταχύτητα, τόλμη όποτε το απαιτούσε η στιγμή αλλά και απίστευτη αντοχή στην πίεση της Ferrari αποδείχθηκε άξιο τέκνο της μεγάλης Φιλανδικής σχολής κατορθώνοντας να μπει σε ένα κλειστό κλαμπ που μέχρι χθες αριθμούσε μόλις 106 μέλη. Αυτό των νικητών Grand Prix.
Ήταν 1998 όταν ο Mika Hakkinen με τη McLaren-Mercedes γινόταν ο δεύτερος Φιλανδός παγκόσμιος πρωταθλητής F1 μετά τον Keke Rosberg, εμπνέοντας τον 9χρονο τότε Valtteri από τη Νάστολα να ακολουθήσει τα χνάρια του. Είκοσι χρόνια αργότερα βρισκόταν με μια κορυφαία ομάδα στην τρίτη θέση εκκίνησης του Ρωσικού Grand Prix, έχοντας μπροστά του στη δεύτερη θέση τον τρίτο συμπατριώτη του που κέρδισε το παγκόσμιο πρωτάθλημα και στην πρώτη κάποιον που το είχε κερδίσει τέσσερεις. Πίσω του ο teammate του, ήδη τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής. Ναι, είχε φτάσει σε μια θέση αξιοζήλευτη για κάθε οδηγό. Να μάχεται με τους κορυφαίους.
Το πρωτάθλημα πλέον φαινόταν ως κάτι το απτό, κάτι το οποίο είχε μετατραπεί από παιδικό όνειρο σε ρεαλιστική πιθανή εξέλιξη. Μέσα του πάντα είχε πίστη στον εαυτό του. Δεν τον ενδιέφερε που οι περισσότεροι θεώρησαν από την αρχή ότι θα ήταν τo δεύτερο βιολί στην ομάδα. Δεν τον κατέβαλλε το σοκαριστικό λάθος του όταν βγήκε το Safety car στη Σαγκάη. Ούτε και το ότι του ζητήθηκε μόλις στον τρίτο αγώνα της σεζόν να παραχωρήσει δύο φορές τη θέση του στον Lewis. Για τους εξωτερικούς παρατηρητές τα παραπάνω απλά επιβεβαίωναν την αρχική τους εντύπωση. Ο ίδιος όμως αισθανόταν ότι δυνάμωνε σε κάθε αγώνα και πίστευε όσο ποτέ άλλοτε ότι μπορούσε να πετύχει τον στόχο που είχε θέσει από παιδί. Για να τον πετύχει όμως θα έπρεπε πρώτα να κερδίσει Grand Prix κάτι που δεν είχε καταφέρει ποτέ μέχρι σήμερα.
Αυτήν τη φορά όμως (και παρά την εικόνα των κατατακτήριων δοκιμών) στο 81ο του Grand Prix είχε τη μεγάλη του ευκαιρία. Η απρόσμενη κυριαρχία της Ferrari σε ένα σιρκουί που πάντοτε ευνοούσε τη Mercedes δεν τον αποθάρρυνε στο ελάχιστο. Θα ήταν όμως δύσκολο. Ήξερε ότι θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί στο έπακρο και την παραμικρή ευκαιρία που θα του δινόταν. Κοιτώντας, λοιπόν, την μεγάλη ευθεία πριν την εκκίνηση ήξερε ότι οι πρώτες στιγμές του Grand Prix θα ήταν καθοριστικές. Ο άνεμος είχε φορά αντίθετη με αυτήν της κίνησης των μονοθεσίων και αυτό θα του έδινε μεγάλο πλεονέκτημα μόλις θα έσβηναν τα πέντε κόκκινα φώτα. Έπρεπε να κάνει την τέλεια εκκίνηση και έπειτα θα χρησιμοποιούσε τις δύο Ferrari ως ασπίδα στον άνεμο εκμεταλλευόμενος το slipstream που θα του παρείχαν ώστε να τις προσπεράσει πριν την στροφή 2.
Τα φώτα έσβησαν και η Mercedes με το νούμερο 77 ξεχύθηκε μπροστά. Ο Kimi χάθηκε αμέσως από το οπτικό του πεδίο και το μόνο που φαινόταν ήταν το diffuser της SF70H του Sebastian. Μόλις πέρασαν την πρώτη καμπή είδε τον Seb να κινείται δεξιά προσπαθώντας να καλύψει την εσωτερική της δεύτερης στροφής. Κανένα πρόβλημα. Πήρε την εξωτερική και πριν ακόμη φτάσουν στη ζώνη φρεναρίσματος βρισκόταν καθαρά εμπρός από τον Seb. Κινήθηκε αμέσως στη μέση της πίστας ώστε να καταλάβουν όλοι ότι δε θα έστριβε κανένας πριν από αυτόν. Κατά την επανεκκίνηση μετά το safety-car άφησε αμέσως πίσω του εκτός DRS τις Ferrari. O ρυθμός του κατά το πρώτο stint δεν βρήκε απάντηση από κανέναν. Σύντομά είχε διαφορά ασφαλείας ώστε να καθορίζει εκείνος την στρατηγική που ήθελε. Ακόμη και στους τελευταίους γύρους του αγώνα αντιμετώπισε με επιτυχία την αντεπίθεση του Vettel επιδεικνύοντας τόλμη στα ντουμπλαρίσματα αλλά και ευφυΐα στην επιλογή των σημείων του γύρου που πίεζε.
Στις δηλώσεις του μετά τον αγώνα ήταν ο γνωστός Valtteri. Χαμηλών τόνων, χαμογελαστός, ευγενικός και ολιγόλογος. Βλέποντας τον δύσκολα θα φανταζόταν κανείς ότι μόλις είχε δώσει μια τιτανομαχία με μέση ωριαία ταχύτητα άνω των 200 χλμ/ώρα. Ήταν μια μεγαλειώδης εμφάνιση ενός Φιλανδού που μόλις είχε κάνει το Sisu πράξη…
