Ο έβδομος γύρος του Παγκοσμίου πρωταθλήματος διεξάγεται σε έναν από τους ομορφότερους προορισμούς του καλεντάρι…
Στην πίστα Gilles Villeneuve του Μόντρεαλ. Αγαπημένο σιρκουί οδηγών αλλά και θεατών, προσφέρει κάθε χρόνο πολλά από τα highlights της σεζόν. Η εξέλιξή του αγώνα είναι συνήθως απρόβλεπτη ακόμη και λίγους γύρους πριν την καρό σημαία, ενώ στα 37 χρόνια που ο αγώνας διεξάγεται εκεί η pole position έχει κερδίσει λιγότερες από τις μισές φορές. Με τις διαφορές ανάμεσα σε Ferrari και Mercedes να είναι ελάχιστες μέχρι στιγμής το Grand Prix του 2017 προοιωνίζεται κλασσικό.
Χαρακτηριστικά σιρκουί
Θέατρο αξέχαστων στιγμών στην ιστορία της Formula 1, το Καναδικό σιρκουί χάρη στη μοναδική του χάραξη που συνδυάζει τις υψηλές ταχύτητες με μικρό χώρο διαφυγής απαιτεί από τους οδηγούς ακρίβεια επιπέδου Μονακό και τέχνη στο φρενάρισμα ανάλογη της Μόντσα. Τα 4,361 χιλιόμετρά του αποτελούνται ως επί το πλείστον από αρκετά μεγάλες ευθείες που οδηγούν σε σικέιν κάτι που δοκιμάζει τη μηχανική και την αεροδυναμική ευστάθεια των μονοθεσίων κατά το φρενάρισμα. Καλύτερη ευκαιρία για προσπέρασμα προσφέρει η πίσω ευθεία πριν το σημείο κατατεθέν της πίστας που δεν είναι άλλο από το τελευταίο σικέιν πριν τον «τοίχο των πρωταθλητών». Το οδόστρωμα της πίστας αρκετά λείο και ομαλό, με την Pirelli να φέρνει τις ίδιες γόμες με το Μονακό (ultra soft, super soft και soft) και με ιδανική στρατηγική μάλλον το ένα pit stop. Ωστόσο σημαντικό ρόλο θα παίξουν και τα σημεία του αγώνα στα οποία θα βγει τον αυτοκίνητο ασφαλείας, κάτι που είναι σύνηθες για τον Καναδικό αγώνα.
Τεχνική σύνοψη
Στη Mercedes αισιοδοξούν ότι θα αντιστρέψουν την κατάσταση λόγω και της φύσης του σιρκουί. Η W08 είχε πάει πολύ καλά στο Άλμπερτ Παρκ αλλά και στους πρώτους 2 τομείς του Σότσι που μοιάζουν τόσο σε χάραξη όσο και σε οδόστρωμα με το Μόντρεαλ. Με ενδιαφέρον αναμένεται και η μάχη ανάμεσα σε Hamilton και Bottas καθώς μπορεί ο Βρετανός να έχει τις περισσότερες νίκες εκεί από τους οδηγούς του παρόντος grid αλλά και ο Φιλανδός έχει κάνει εκπληκτικές εμφανίσεις το 2013 και το 2016.
Στη Red Bull δηλώνουν ότι τόσο στο Μόντρεαλ όσο και στο Μπακού θα προσπαθήσουν να ελαχιστοποιήσουν τη ζημιά καθώς θεωρούν ότι υστερούν τόσο σε ισχύ όσο και σε μηχανική πρόσφυση. Στη McLaren η αποτυχία της Honda να φέρει τις προγραμματισμένες αναβαθμίσεις στον Καναδά οδήγησε τον Zak Brown στην πρώτη (πλην Alonso) επικριτική δημόσια δήλωση κατά του Ιάπωνα κατασκευαστή.
Καθώς οδεύουμε στην ολοκλήρωση του ενός τρίτου της διάρκειας του πρωταθλήματος θα άξιζε να ρίξουμε μια ματιά στα μέρη των μονάδων ισχύος που έχουν χρησιμοποιηθεί από τις κυριότερες ομάδες μέχρι στιγμής. Εξετάζουμε τις Mercedes, Red Bull, Ferrari καθώς και τις Force India, Toro Rosso και Hass. Η πρώτη στήλη (IC) αναφέρεται στον κινητήρα εσωτερικής καύσης, η δεύτερη (TC) στον υπερτροφοδότη, η τρίτη και η τέταρτη (MGU-H και MGU-K στους δύο ηλεκτροκινητήρες) και η πέμπτη στην μπαταρία αποθήκευσης (ES).
Υπενθυμίζουμε ότι σύμφωνα με τους φετινούς κανονισμούς κάθε οδηγός μπορεί να χρησιμοποιήσει μέχρι 4 κομμάτια σε κάθε μέρος του κινητήρα. Για το 5ο κομμάτι που θα χρησιμοποιηθεί επιβάλλεται grid-penalty 10 θέσεων ενώ για κάθε επόμενο 5 θέσεων. Επίσης η Ferrari κάνει rotation σε κάποια κομμάτια των κινητήρων της (κυρίως στον υπερτροφοδότη) κάτι που σημαίνει ότι ο μεγάλος αριθμός που έχει χρησιμοποιήσει ο Vettel δεν είναι καθαρά για λόγους αξιοπιστίας. Η αρνητική συνέπεια αυτού είναι ότι αν θελήσει μέσα στη χρονιά να αναβαθμίσει κάποιο από αυτά τα μέρη του κινητήρα θα πρέπει να χάσει θέσεις στην εκκίνηση κάποιου Grand Prix.
Ιστορικό σημείωμα
Το καναδικό Grand Prix διεξήχθη για πρώτη φορά το 1967 (ως επίσημος αγώνας του πρωταθλήματος) στο Μόσπορ Παρκ με νικητή τον Jack Brabham. Για ένα διάστημα εναλλασσόταν με το Μον-Τρεμπλάν ώσπου το 1978 βρήκε τη μόνιμη στέγη του στο εκπληκτικό σιρκουί του Μόντρεαλ. Πήρε την παρούσα του μορφή ύστερα από 4 συνολικά μετατροπές ενώ το 1982 μετονομάστηκε σε Gilles Villeneuve μετά το θάνατο του θρυλικού Καναδού οδηγού που είχε κερδίσει με Ferrari στον πρώτο αγώνα που έλαβε χώρα στη συγκεκριμένη πίστα.
Πολλές οι μεγάλες στιγμές που μας έχει χαρίσει όπως η τελευταία νίκη του Piquet το 1991, όταν ο Mansell έμεινε στον τελευταίο γύρο, η μοναδική νίκη του Jean Alesi το 1995, το έπος του Schumacher το 1998 αλλά και του Button το 2011. Αποτελούσε προσωπική ιδιοκτησία του Michael Schumacher κατά τα χρόνια της παντοκρατορίας του (7 νίκες και 6 poles) ενώ στην παρούσα περίοδο κυρίαρχος της πίστας είναι ο Lewis Hamilton με 5 νίκες (μέσα σε αυτές και η παρθενική του) και άλλες τόσες pole positions.
