Διακοπών συνέχεια και δηλώνω ευθαρσώς ότι ανακάλυψα το ιδανικό όχημα διακοπών, για όσους αποφασίσουν να παραμείνουν μακριά από ξενοδοχεία και άλλες δομές του πολιτισμού…
Το γεγονός ότι τα pickup απευθύνονται όχι μόνο σε επαγγελματίες αλλά και σε όσους έχουν πνεύμα ανήσυχο για δραστηριότητες στη φύση, αναφέρεται συχνά πυκνά από όσους συναδέρφους ασχολούνται με τις σχετικές δοκιμές. Προσωπικά, δηλώνω πλέον ότι έχω ιδίαν άποψη περί τούτου. Και είμαι ευτυχής για την επιλογή του «συνοδοιπόρου» μου, τις τελευταίες δύο εβδομάδες.
Και ρωτάω, τι χρειάζεται κάποιος που θέλει να πάρει τα βουνά; Ένα όχημα με ευρύχωρο σαλόνι, να χωράει όλη την παρέα. Ένα μεγάλο χώρο αποσκευών, που θα παίρνει από σακίδια και σκηνές, μέχρι εξοπλισμό Canyoning και μπουκάλες για SCUBA. Και, τέλος, ένα ψηλό πάτωμα, με σοβαρή τετρακίνηση και off road δυνατότητες που στέλνουν τα απλά 4Χ4 για τσάι (…του βουνού). Λίγο πολύ, δηλαδή, όσα έχει να προσφέρει ένα L200.
Θυμάμαι, 10 χρόνια πριν, στην παρουσίαση του τότε νέου Pajero, η Mitsubishi μας είχε πάει στην Ισπανία, σε ένα μέρος περίπου δύο ώρες έξω από τη Βαρκελώνη. Εκεί, ένας εύπορος λάτρης των 4Χ4 -που έτυχε να διαθέτει και 3 βουνά στην κατοχή του- είχε δημιουργήσει ένα δίκτυο off road διαδρομών, τόσο πλήρες και εκτεταμένο που οι Ιάπωνες είχαν έρθει σε συμφωνία μαζί του για να το χρησιμοποιούν ως βάση εξέλιξης των αγωνιστικών τους για το Dakar! Εκεί, με το «κοντό» Pajero, ήρθε η ώρα που έφτασα μπροστά σε ένα γκρεμό, μία κατωφέρεια περίπου 150-200 μέτρα, όλο νεροφάγωμα και κροκάλα, με κλίση που δεν κατέβαινε πεζός. Για να γράφω τώρα αυτές τις γραμμές, σημαίνει ότι τα κατάφερα, δεν θα πω όμως ψέματα πως δεν κύλισε μία σταγόνα ιδρώτας από το μέτωπό μου μέχρι να κατέβω…
Αυτήν ακριβώς τη στιγμή θυμήθηκα και τις προάλλες, στο Μαίναλο, όπου γυρνώντας σε χωματόδρομους βρέθηκα μπροστά σε κάτι ανάλογο. Όχι τόσο μεγάλο και επικίνδυνο αλλά αρκετό για να χρειαστεί να βάλω τα κοντά και να επιστρατεύσω ο,τι γνώσεις έχω επάνω στην εκτός δρόμου οδήγηση. Χωρίς ιδρώτα, ωστόσο και με το L200 να ανταπεξέρχεται περίφημα στη δουλειά που είναι προορισμένο να κάνει. Και η περιπέτεια συνεχίστηκε. Αρχαία Ολυμπία, Αλφειός, Νέδα και διάφορες άλλες τοποθεσίες συμπλήρωσαν 1.000 περίπου χλμ. στο χιλιομετρητή του πίνακα οργάνων, χαρίζοντας παράλληλα πολύ περισσότερες εικόνες στα μάτια τα δικά μου και όσων ακολουθούσαν.
Για τις διακοπές μου δεν έχω να πω κάτι άλλο, αφού, φαντάζομαι, δεν ενδιαφέρουν και πολλούς. Έχω όμως να πω για το όχημα που μας μετέφερε και μας έβγαλε ασπροπρόσωπους. Με έναν εξαιρετικά οικονομικό πετρελαιοκινητήρα, που βγάζει άφθονη δύναμη παντού, με ένα πλαίσιο-βράχο και με αναρτήσεις που περνούσαν πάνω από οτιδήποτε, δεν ξέρω αν θα μπορούσα να κάνω καλύτερη επιλογή. Και ναι, σε ένα μικρό γκαράζ των ονείρων μου, με 5-6 αυτοκίνητα για όλες τις περιστάσεις, το L200 έχει πάρει ήδη μία θέση.
