Ο μέσος οδηγός ξέρει μέχρι που μπορεί να φτάσει. Ο καλός οδηγός υπολογίζει επίσης και το αν μπορεί να γυρίσει…
Η συγκεκριμένη φωτογραφία τραβήχτηκε εχθές, στην Πάρνηθα, στο χωματόδρομο που κατεβαίνει προς το καταφύγιο Φλαμπούρι. Εν μέσω «Σοφίας» της κακοκαιρίας που πλήττει εδώ και μερικές ημέρες τη χώρα, πολλοί είναι αυτοί που αποζητούν μία κοντινή εξόρμηση στα χιόνια, πιθανά και ένα ποτήρι ζεστό τσάι ή μια φασολάδα σε κάποιο από τα κοντινά καταφύγια. Όπως όμως αναφέραμε και παραπάνω, το θέμα δεν είναι μέχρι που μπορείς να φτάσεις με το αυτοκίνητό σου. Θα πρέπει να υπολογίζεις ότι μετά έχεις και να γυρίσεις…
Στην προκειμένη περίπτωση, ένα Ford Mondeo αναπαύεται κάτω από 30 πόντους χιόνι. Όχι απλά παρκαρισμένο στην άκρη του χωματόδρομου αλλά -εν μέρει- ριγμένο σε ένα μικρό χαντάκι. Το μόνο που μπορεί να υποθέσει κανείς είναι πως ο οδηγός του κατέβηκε μεν (πιθανά χωρίς αλυσίδες), αλλά δεν κατάφερε ποτέ να ξανανέβει την ανηφόρα πριν την άσφαλτο. Ο χιονιάς συνεχίζει και σίγουρα θα περάσουν αρκετές ημέρες μέχρι να οργανωθεί η όποια «αποστολή διάσωσης» (σχεδόν απίθανο μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο)!
Το αστείο, στην όλη υπόθεση είναι ότι πέρασα ακριβώς δίπλα του, με μία παρέα 3 ακόμη ατόμων (πεζοί) και δεν το αντιληφθήκαμε παρά μόνο όταν το είχαμε ήδη αφήσει μερικά μέτρα πίσω μας. Από τη μπροστινή πλευρά, τη φορά που έπεφτε το χιόνι, δεν ξεχώριζε τίποτα! Μερικά γελάκια μεταξύ μας, μία δόση συμπάθειας προς το φουκαρά που αναγκάστηκε να φύγει με τα πόδια, αφήνοντας το αυτοκίνητό του στο έλεος της φύσης και τέρμα. Αυτό ήταν όλο.
Μέχρι μερικές ώρες μετά, όπου χαζεύοντας τις φωτογραφίες που τραβήξαμε, αντίκρισα και πάλι το ίδιο θέαμα. Και αυτή τη φορά προβληματίστηκα. Μου ήρθαν στο μυαλό εικόνες από κλειστούς δρόμους, όχι λόγω των καιρικών συνθηκών αλλά λόγω των οδηγών που δεν προετοιμάζονται κατάλληλα για αυτές. Πόσοι βγαίνουν στις εθνικές και στο υπόλοιπο επαρχιακό δίκτυο, χωρίς αλυσίδες, με χιονιάδες, σίγουροι για τις ικανότητές τους; Πόσοι απλά γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις συστάσεις της τροχαίας; Πόσοι νομίζουν ότι το «4Χ4» είναι κάτι μαγικό, που σου επιτρέπει να κινείσαι ακόμα και στον πάγο απροβλημάτιστα;
Σε ένα άλλο, λιγότερο ανοικτό κομμάτι, αυτό το αυτοκίνητο απλά θα είχε κλείσει τελείως το δρόμο, εμποδίζοντας ακόμα και οχήματα κατάλληλα εξοπλισμένα να τον διαβούν. Σε πολλά άλλα σημεία της επικράτειας, νταλίκες διπλώνουν, επιβατικά κολλάνε και ο κόσμος τότε αρχίζει να υποφέρει. Για χάρη του μάγκα που πίστεψε ότι είναι ανίκητος πίσω από το τιμόνι. Και βέβαια το πλήρωσε. Μόνο που μαζί του το πλήρωσαν και άλλοι. Τέλος πάντων… Αρχές του χρόνου ας μην ξεκινάμε με γκρίνια. Μία ευχή μόνο, για φώτιση όλων, πίσω από το τιμόνι.
ΥΓ 1. Οι πραγματικοί οδηγοί (κατά 4Τ ή και όχι) δεν είναι οι ικανοί πίσω από το τιμόνι. Είναι, πρωτίστως, αυτοί που αντιλαμβάνονται τις έννοιες της ασφάλειας και της οδικής παιδείας στην ευρύτερη διάστασή τους.
ΥΓ 2. Τις τελευταίες ημέρες βρέθηκα 2 φορές μπροστά σε περιπολικά που είχαν κλείσει δρόμους λόγω παγετού. Ένα ευχαριστώ στην Ελληνική αστυνομία είναι, νομίζω, το ελάχιστο για την προληπτική της δράση υπό τέτοιες συνθήκες.
