Χωρίς τέλος φαίνεται πως είναι τα φορολογικά χτυπήματα για την αγορά αυτοκινήτου…που για μια ακόμη φορά πληρώνει το μάρμαρο της αποτυχίας…του οικονομικού επιτελείου να φανεί συνεπής στους στόχους του και επιβάλλει μόνιμο φόρο για αυτοκίνητα έως 10 ετών από 1.929 κυβικά.
- Συγκεκριμένα τα Ι.Χ. αυτοκίνητα με κινητήρες από 1.929 κυβικά εκατοστά έως 2.500 κυβικά επιβάλλεται φόρος με συντελεστή 5% της αντικειμενικής δαπάνης (τεκμήριο διαβίωσης). Για τα αυτοκίνητα από 2.501 κυβικά και άνω ο φόρος θα υπολογίζεται με συντελεστή 10% επί του τεκμηρίου διαβίωσης. Από την επιβολή του φόρου πολυτελούς διαβίωσης εξαιρούνται τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης με παλαιότητα άνω των 10 ετών από το έτος πρώτης κυκλοφορίας τους στην Ελλάδα, καθώς και τα επιβατικά αυτοκίνητα ιδιωτικής χρήσης αναπήρων, τα οποία απαλλάσσονται από τα τέλη κυκλοφορίας.
- Με την παρούσα φορολογία, ιδιοκτήτης αυτοκινήτου 2.000 κ.ε. ηλικίας τριών ετών θα πληρώσει φόρο 440 ευρώ. Αν μάλιστα, το ίδιο αυτοκίνητο είναι ηλικίας 7 ετών ο φόρος μειώνεται στα 308 ευρώ. Ιδιοκτήτης αυτοκινήτου 3.000 κ.ε. ηλικίας 5 ετών θα πληρώσει φόρο 1.780 ευρώ, ενώ στην περίπτωση που το ίδιο αυτοκίνητο είναι ηλικίας 8 ετών ο φόρος μειώνεται στα 1.246 ευρώ.
- Τέλος ιδιοκτήτης αυτοκινήτου 4.000 κ.ε. ηλικίας δύο ετών θα πληρώσει φόρο 2.980 ευρώ, ενώ αν το ίδιο αυτοκίνητο είναι ηλικίας 6 ετών ο φόρος μειώνεται στα 2.086 ευρώ.
Σύμφωνα με το ΣΕΑΑ η νέα φορολογία στη χρήση των μεσαίων και μεγαλύτερων αυτοκινήτων δεν λαμβάνει υπόψη ότι:
● Πολλοί εκ των ιδιοκτητών αυτοκινήτων κυβισμού πλέον των 1929 cc, ηλικίας ως δεκαετίας, δεν διαθέτουν τα εισοδήματα να καλύψουν το νέο φόρο, καθώς τα περισσότερα από αυτά είναι απλά, οικογενειακά αυτοκίνητα, αξίας € 10-15.000.
● Η επακόλουθη επείγουσα πώληση αυτών των αυτοκινήτων σε εξευτελιστικές τιμές ή η προσωρινή ακινησία τους δεν θα προσθέσει έσοδα στο δημόσιο, αντίθετα θα στερήσει πόρους από την πραγματική οικονομία.
● Η υφιστάμενη προσωρινή ακινησία πλέον των 700.000 αυτοκινήτων απέδειξε ότι η ελαστικότητα στη φορολογία αυτοκινήτου είναι υψηλή, καθώς από την υπερφορολόγηση όχι μόνον δεν αυξήθηκαν τα έσοδα, αντίθετα χάθηκαν για το 2013 περισσότερα από 150 εκατομμύρια ευρώ μόνον από τέλη κυκλοφορίας.
● Ίδιες συνέπειες, δηλαδή αρνητικού δημοσιονομικού ισοζυγίου, είχε ο φόρος πολυτελείας, ο οποίος προϋπολογίστηκε να αποφέρει έσοδα 70 εκατομμύρια ευρώ και κατέληξε να αποδίδει από τα αυτοκίνητα 2,2 εκατομμύρια (εκτίμηση 2012).
● Κάθε πώληση (ή μη) καινούργιου αυτοκινήτου πχ. 2.000 cc, αποφέρει (ή όχι) άμεσα έσοδα στο δημόσιο κατά μέσο όρο € 12.076 ευρώ από Τέλος Ταξινόμησης και ΦΠΑ, ενώ στη συνέχεια εισπράττονται (ή όχι) € 660 ετησίως από τέλη κυκλοφορίας και άλλα σημαντικά ποσά από καύσιμα, συντήρηση κλπ.
● Έμμεσα, αλλά καίρια, θα υποτιμηθεί η οδική ασφάλεια, αφού οι χρήστες των αυτοκινήτων, αντιμετωπίζοντας υψηλές μη ελαστικές δαπάνες (τέλη κυκλοφορίας, φόρος πολυτελούς διαβίωσης και καύσιμα), ενδέχεται να στραφούν στη μείωση των ελαστικότερων (?) δαπανών που αφορούν στη συντήρηση, στην επισκευή και στην ασφάλιση. Αυτά, υπό το σημερινό πλαίσιο υψηλής παραβατικότητα και χαμηλής προσέλευσης στα ΚΤΕΟ. [Έχει επιβεβαιωθεί ότι τουλάχιστον ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα επί του παρόντος είναι ανασφάλιστα και δεν προσέρχονται στα ΚΤΕΟ.]
● Οι αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις στην αγορά μεσαίων και μεγαλύτερων αυτοκινήτων «απαγορεύουν» πλέον σαφώς σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις εμπορίας αυτών να λειτουργούν. Για όλους αυτούς τους λόγους, κυρίως όμως επειδή το δημοσιονομικό αποτέλεσμα θα είναι αρνητικό και γιατί δεν πρέπει να υποτιμηθεί περεταίρω η οδική ασφάλεια, η πολιτεία πρέπει να αναστείλει το φόρο πολυτελούς διαβίωσης ή έστω να επιλέξει μια περισσότερο προοδευτική και δίκαιη κλιμάκωση.
Άλλωστε, τα αυτοκίνητα μεσαίου και μεγαλύτερου κυβισμού υπόκεινται ήδη: α) σε υψηλότατα τέλη κυκλοφορίας, β) σε φόρο πολυτελείας, γ) στο 2ο μεγαλύτερο φόρο καυσίμων στην ΕΕ και δ) θεωρούνται τεκμήριο εισοδήματος, αποδεδειγμένα πολλαπλάσιο του πραγματικού κόστους χρήσης.”
