Από την στιγμή που θα αχρηστευθούν, τα ελαστικά αποτελούν ένα από τα δυσκολότερα -ως προς την διαχείριση- σκουπίδια και ένα από τα δυσκολότερα -ως προ την επεξεργασία- για ανακύκλωση…
Μπορείς να τα συναντήσεις σε απίθανα σημεία, από μία χαράδρα έως και τον βυθό της θάλασσας. Βλέπετε, τα ελαστικά των αυτοκινήτων είναι από τα πιο δύσκολα προϊόντα όσον αφορά την διαχείρισή τους μετά το τέλος της ζωής τους. Κι αυτό γιατί έχουν πολύ μεγάλες αντοχές και πρακτικά δεν αποικοδομούνται ποτέ.
Φυσικά, υπάρχουν μέθοδοι ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησής τους με άλλες μορφές, π.χ. κόβονται σε πολύ μικρά κομμάτια και χρησιμοποιούνται ως υπόστρωμα για δρόμους ή αθλητικές εγκαταστάσεις (ταρτάν) ή γίνεται εκμετάλλευση του ενεργειακού τους περιεχομένου με την καύση τους σε κατάλληλες εγκαταστάσεις. Οι οποίες πρέπει να διαθέτουν εξελιγμένα (και πανάκριβα) συστήματα συλλογής και εξευγενισμού των αέριων ρύπων που προκύπτουν στην περίπτωση αυτή, καθώς και των μικρο-σωματιδίων.
Βέβαια υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να ξεφορτωθεί κανείς τα παλιά λάστιχα. Έτσι πολύ κοντά στην πόλη Sulaibiya του Κουβέιτ υπάρχουν στην έρημο πολλές και κυριολεκτικά τεράστιες χωματερές ελαστικών. Οι οποίες είναι τόσο μεγάλες που, όπως μπορείτε να δείτε και από τη φωτογραφία μας, φαίνονται από το διάστημα! Όμως και εδώ τίθεται ως ζήτημα το κόστος συλλογής και μεταφοράς προς την… λαστιχένια χαβούζα…
Τα ελαστικά που έχουν πεταχτεί σε αυτές ανέρχονται σε εκατομμύρια, ίσως και πάνω από δέκα, ενώ κάθε μήνα προστίθενται δεκάδες χιλιάδες. Ωστόσο, οι χωματερές αυτές λειτουργούν σαν ένα είδος ωρολογιακής βόμβας, ειδικά κάτω από τις πολύ υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν στην περιοχή!
Πριν από περίπου ένα χρόνο σε μια από αυτές της χωματερές, που βρίσκεται στην περιοχή Al-Jahra, 30 km δυτικά της πόλης του Κουβέιτ, πήραν φωτιά και κάηκαν περίπου 500.000 λάστιχα. Ο καπνός ήταν ορατός από πολλά χιλιόμετρα μακριά, ενώ σύμφωνα με τις αρχές του εμιράτου αρκετοί άνθρωποι μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία με αναπνευστικά προβλήματα, οι οποίοι ζούσαν στην πλησιέστερη κατοικημένη περιοχή, σε απόσταση μόλις 4 km από τη χωματερή.
Η φωτιά σβήστηκε με τον πιο απλό τρόπο που είχαν οι υπηρεσίες του Κουβέιτ στη διάθεσή τους: η χωματερή καλύφθηκε με άμμο! Και φυσικά η φωτιά μπορεί να έσβησε αλλά το βασικό πρόβλημα παρέμεινε και απ’ ότι φαίνεται θα διαιωνιστεί αν δεν ληφθούν μέτρα, μιας και όπως είπαμε τα ελαστικά των αυτοκινήτων είναι «πολύ σκληρά για να πεθάνουν!».