Chevrolet Camaro Convertible [test drive]

Αν είσαι μοναχικός τύπος η Camaro είναι μια καλή αρχή για να γίνεις πιο κοινωνικός καθώς δεν υπάρχει περίπτωση να περάσεις από κάπου μαζί της και να μην τραβήξεις την προσοχή…

Σοκ και δέος. Για την ακρίβεια πρώτα έρχεται το «σοκ» όταν σε μια απαγορευτική -για τα δίλιτρα και άνω επιβατικά- αγορά συναντάς μια V8 κατασκευή 6.162 cc και κατόπιν έρχεται το «δέος» περιμένοντας η φανταχτερά κίτρινη Camaro να μεταμορφωθεί σε Transformer. «Πάτα το κουμπί να γίνει τώρα ρομπότ!», φωνάζει ένας πιτσιρικάς από το πεζοδρόμιο.  Φυσικά, το μόνο μπουτόν μετάλλαξης στην Camaro -με τις ελβετικές πινακίδες που είχαμε στην διάθεσή μας για μερικές απολαυστικές μέρες- είναι αυτό της ηλεκτροκίνητης μαλακής οροφής.

Βασικά η Camaro είναι αυτή που σε μεταμορφώνει, ακόμη καλύτερα σε μεταφέρει για όση ώρα βρίσκεται πίσω από το τιμόνι της μακριά από την μιζέρια και την γκρίνια του σήμερα. Εννοείται πως δεν μπορεί να σε ταξιδέψει τόσο μακριά (ως το Detroit) και τόσο πίσω στον χρόνο (12 Σεπτεμβρίου 1966) όταν και πρωτοπαρουσιάστηκε ως ο βασικός αντίπαλος του Ford Mustang. Δεν χρειάζεται όμως και πολύ για να μπεις στο «τριπάκι» της λογικής ενός pony car έστω και αν η κατανάλωση φλερτάρει με το «εικοσάρικο» (εννοώ 20 lt/100 km). Μόνο όταν το παρακάνεις, σε πιο χαλαρούς ρυθμούς και εκτός πόλης αυτή μπορεί να πέσει στα 12-13 lt/100 km. Και εδώ σταματώ αμέσως με τα οικονομοτεχνικά…

Ναι, είναι Chevrolet και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με το αυτοκίνητο πόλης (το Spark). Μάλιστα, ο εντυπωσιακός όγκος της Camaro είναι σχεδόν μιάμιση φορά μακρύτερος (κοντά στα πέντε μέτρα) και σχεδόν διπλάσιος σε βάρος (κοντά στους δύο τόνους). Σχεδιαστικά το κατακίτρινο pony car (μάλλον super muscle για εμάς) πέρα του ότι αντιπροσωπεύει ένα καθαρά αμερικάνικο χολιγουντιανό προϊόν είναι τουλάχιστον εντυπωσιακό, μοναδικό θέαμα (ειδικά για τους πιτσιρικάδες) στους ελληνικούς δρόμους.

Αυτή είναι η 5η γενιά Camaro και η κάμπριο παρουσιάστηκε το 2011 για να πωλείται στην Ευρώπη από πρόπερσι. Στην χώρα μας κατάφερε να φτάσει πρόσφατα για να αποτελέσει ένα από τα οχήματα με την εντονότερη προσωπικότητα που έχουμε οδηγήσει τα τελευταία χρόνια. To «big is beautiful» ταιριάζει γάντι τόσο από πλευράς διαστάσεων όσο και για τον ατμοσφαιρικό κινητήρα των 6,2 lt που αποδίδει 405 PS με επικεφαλής εκκεντροφόρο στο κέντρο (ναι, της παλιάς V8 σχολής) και σύστημα απενεργοποίησης των κυλίνδρων για οικονομία καυσίμου.

H μάσκα είναι αυθεντική όσο δεν παίρνει, το αμάξωμα μυώδες και με αδρές γραμμές, πίσω υπάρχει αεροδυναμικός διαχύτης. Στο εσωτερικό τα καλά νέα είναι πως για τους πίσω υπάρχει χώρος για δύο επιβάτες έστω και αν στριμωχτούν. Το μεγάλο εσωτερικό πλάτος δίνει αέρα στους εμπρός επιβάτες με χαμηλά καθίσματα και αναλογικά όργανα. Την προσοχή τραβούν τα μικρότερα στην βάση της κεντρικής κονσόλας για τον δείκτη του λαδιού, της μπαταρίας και του νερού. Ένα από τα highlight είναι το head-up display που δείχνει την ταχύτητα, το στροφόμετρο και τις μουσικές σας προτιμήσεις!

Η μαλακή οροφή αναδιπλώνεται σε περίπου 18 sec και αφού απασφαλίσεις το άγκιστρο. Είναι καλής ποιότητας και δεν ταλαντώνεται στο ταξίδι ενώ μειώνει τα επίπεδα θορύβου. Τρόπος του λέγειν βέβαια μιας και ο μπάσος ήχος του V8 κάθε άλλο παρά ενοχλητικός είναι παράγοντας μία υπόκωφη υπόκρουση. Φυσικά, αυτό που εντυπωσιάζει είναι η «ροπάκλα» του μοτέρ που μπορεί να μην ανταποκρίνεται ακαριαία αλλά επιταχύνει την Camaro κολλώντας σε στο κάθισμα. Σε 6,1 sec δίνει το 0-100 η Chevrolet και η Camaro τα «πιάνει» χαλαρά κάτω από τα επτά με ένα γλυκό και αρχοντικό τρόπο δίχως να αγχώνεται σε κανένα σημείο.

Η υπερστροφή με την Camaro είναι κάτι απόλυτα λογικό και αυτή εμφανίζεται πολύ εύκολα σε γλιστερό οδόστρωμα και αφού έχεις απενεργοποιήσει τα ηλεκτρονικά που τιθασσεύουν τα Pirelli P Zero στις 20άρες ζάντες. Παρά τους δύο τόνους το αμάξωμα μαζεύεται εύκολα, καμία σχέση με τα πλαδαρά του παρελθόντος ενώ το τιμόνι έχει ηλεκτρομηχανική ακρίβεια. Η μετάδοση στους πίσω 20άρηδες τροχούς περνά μέσω αυτόματου κιβωτίου 6 σχέσεων με μετατροπέα ροπής και διακόπτες στο τιμόνι. Μπορεί να μην είναι ότι πιο γρήγορο αλλά συνεργάζεται μια χαρά με το μοτέρ δίχως να μπερδεύεται και με καλά ανεβοκατεβάσματα.

Έχοντας οδηγήσει το προηγούμενο Mustang και κάποιες πολύ παλιότερες Camaro αυτή εδώ μοιάζει εντελώς εξευγενισμένη. Δεν γέρνει, δεν είναι πλαδαρή, έχει ποιοτικό εσωτερικό με πλούσιο τεχνολογικό εξοπλισμό και ταξιδεύεις άνετα (μεγάλο προσόν ότι έχει καλή απόσταση από το έδαφος και δεν «βρίσκει»). Μάλιστα, με τα ηλεκτρονικά συστήματα είναι αρκετά ευκολοδήγητη και το μόνο που μπορεί να σε αγχώσει στην πόλη είναι το φάρδος της και η μέτρια ορατότητα προς τα έξω. Κατά τα υπόλοιπα, ναι η Camaro μας άρεσε πολύ και αυτό που μας έμεινε είναι η εικόνα ενός αντίδοτου στην καθημερινότητα. Δυστυχώς η επίδρασή του κράτησε μερικές μέρες…