Τα ρεκόρ ταχύτητας ήταν και είναι η υπέρτατη πρόκληση για κάθε αυτοκινούμενο …εδάφους-εδάφους!
Τέλη του χρόνου το Bloodhound SSC θα είναι έτοιμο για να καταρρίψει το παγκόσμιο ρεκόρ και να αναδειχθεί ως ότι ταχύτερο κινείται στο έδαφος ξεπερνώντας τα 1.600 χλμ/ώρα με την ώθηση των 133.000 ίππων ενός κινητήρα μετάκαυσης (turbojet) από το μαχητικό Eurofighter. To μήκος του Bloodhound SSC θα φτάνει τα 13,5 μέτρα με πλάτος 1,9 μέτρα ενώ το συνολικό του βάρος θα είναι περίπου στους 6,5 τόνους. Το υπερηχητικό SSC προετοιμάζεται εδώ και χρόνια για το μεγάλο ρεκόρ (δίπλα βλέπετε σχεδιάγραμμα του οχήματος) και μέχρι τότε ας θυμηθούμε πως ξεκίνησαν όλα…
Τα ρεκόρ ταχύτητας ξεκινούν πολύ πίσω στο χρόνο και το εντυπωσιακό είναι πως ένα από τα παλαιότερα καταγράφεται το 1898 από ηλεκτρικό αυτοκίνητο από την γαλλική Jeantaud Duc. Οι Chaselloup-Laubat έμειναν στην ιστορία με το πρώτο ρεκόρ ταχύτητας των 63,13 χλμ/ώρα. Στη συνέχεια και μετά από 6 χρόνια ο πήχης ανέβηκε πολύ ψηλότερα και ο επίσης Γάλλος Louise Rigolly έφτασε μέχρι και τα 166 χλμ/ώρα με ένα Gordon-Brillie και κινητήρα εσωτερικής καύσης. Βέβαια, η ακρίβεια των ρεκόρ ταχύτητας εκείνης της εποχής είναι αμφισβητήσιμη καθώς δεν υπήρχε τεχνολογία που να πιστοποιεί επακριβώς τις τελικές ταχύτητες…
Όσο η βελτιωνόταν η απόδοση των κινητήρων, το πάθος για νέα ρεκόρ ταχύτητας άρχισε να φουντώνει και τα σιγά σιγά να γίνονται αντιληπτά και τα οφέλη της αεροδυναμικής. Γυναίκες αλλά και άνδρες ρισκάριζαν την ζωή τους στην δόξα για τα ρεκόρ ταχύτητας και η υπόθεση άρχισε να παίρνει μεγάλη έκταση (χορηγίες, στοιχήματα κ.λπ.). Το 1914 ο οδηγός αγώνων Lydston Hornsted ήταν ο πρώτος Βρετανός που πήρε τον τίτλο του ταχύτερου ρεκόρ -με δύο περάσματα- με ένα Blitzen-Benz με θηριώδη μοτέρ 21,5 λίτρων που απέδιδε 194 άλογα και στην πίστα του Surrey έδινε τελική στα 199,6 χλμ/ώρα.
Από εκεί και πέρα τα άλογα των κινητήρων ανέβαιναν και έδιναν περισσότερη ώθηση κόντρα στον αέρα και απαιτούνταν τεράστιες ευθείες καθώς δεν ήταν εύκολο πράγμα να σταματήσει μία πρωτόλεια υπέρβαρη κατασκευή με τα τότε τεχνολογικά φρένα. Τα στρατιωτικά αεροδρόμια ήταν ότι έπρεπε για τολμηρούς οδηγούς και ρεκόρ ταχύτητας ενώ στην αντίπερα όχθη η Daytona ήταν ότι έπρεπε για να δώσει τελικές όπως τα 327,89 χλμ/ώρα του Sunbeam των 1.000 ίππων.
Οι Βρετανοί στήνουν αντίσκηνο στην Daytona και το 1932 ο Malcom Campbell σπάει το φράγμα των 400 χλμ./ώρα με το Blue Bird. Πέντε χρόνια αργότερα, το πεδίο δράσης μεταφέρεται στην εντελώς επίπεδη Bonneville Salt όπου ο George Easton ξεπερνά τα 500 χλμ./ώρα για πρώτη φορά. Ακολουθούν διάφορα ρεκόρ με οχήματα με κινητήρες εσωτερικής καύσης και στις 17 Ιουλίου του 1964 ο Donald Campbell με το Bluebird CN7 με κινητήρα μετάκαυσης αγγίζει τα 644,96 χλμ/ώρα. Αυτό ήταν το τελευταίο ρεκόρ με μετάδοση στους τροχούς.
Από εκεί και έπειτα τα οχήματα κινούνται από την ώση των καυσαερίων που παράγουν κινητήρες τζετ και ουσιαστικά είναι πυραυλοκίνητα πάνω σε τροχούς. Για πρώτη φορά ο Gary Gabelich με το Blue Fame ξεπερνά τα 1.000 χλμ/ώρα ενώ αυτό ήταν το τελευταίο ρεκόρ ταχύτητας στο Bonneville Salt. To σκηνικό μεταφέρεται στην έρημο Black Rock όπου στις 15 Οκτωβρίου του 1997 ο Andy Green με το Trust SCC (με δύο κινητήρες turbofan της Rolls-Royce) κινείται ταχύτερα από τον ήχο φτάνοντας τα 1.227 χλμ./ώρα. Το ρεκόρ αυτό ήταν το πρώτο υπερηχητικό και κρατά μέχρι τις μέρες μας…
Κάντε κλικ για να δείτε διάφορα ρεκόρ και επιδόσεις!
