Οι αλλαγές στους κανονισμούς και ο τρόπος που παίζεται σήμερα το παιχνίδι στην υβριδική εποχή της F1, έχουν επηρεάσει την απτή αξία αρκετών σημείων αναφοράς όπως ο ταχύτερος γύρος αγώνα.
Παλιότερα όταν δεν υπήρχαν πιτ στοπ για καύσιμα ή λάστιχα, ή έστω όταν τα Bridgestone άντεχαν σχεδόν όλο τον αγώνα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Ο ταχύτερος γύρος έδειχνε ένα ρυθμό αγώνα που είχε αξία να υπολογιστεί μαζί με τη νίκη και την pole position. Σήμερα τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Η στρατηγική επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το ρυθμό που επιλέγουν οι οδηγοί σε κάθε φάση του αγώνα. Το σύνηθες είναι να σημειώνονται ταχύτεροι γύροι ακριβώς πριν τις αλλαγές ελαστικών. Εδώ προφανώς γεννάται το ερώτημα: “Μα τα ελαστικά είναι πιο γρήγορα όταν είναι καινούργια”.
Στις πλείστες των περιπτώσεων όμως οι οδηγοί δεν πιέζουν τα καινούργια ελαστικά γιατί έχουν στο μυαλό τους να διατηρήσουν ανοιχτά όλα τα παράθυρα στρατηγικής. Επιπλέον ο τρόπος λειτουργίας των Pirelli επιβάλλει την ευγενική διαχείριση στους πρώτους 5 γύρους αν θες να ξεπεράσεις τα 100km. Αν πιέσεις τα λάστιχα στην αρχή δημιουργείς υπερθέρμανση που οδηγεί σε τοπική παραμόρφωση (graining) και μέχρι να “καθαρίσει” η επιφάνεια επαφής χάνεις χρόνο ενώ ελλοχεύει και κίνδυνος για μπλοκάρισμα που θα οδηγήσει σε περαιτέρω παραμόρφωση/ καταστροφή.
Όλα αυτά υποχρεώνουν τους οδηγούς να κινούνται βάσει τακτικής και όχι όσο πιο γρήγορα μπορούν. Έτσι για παράδειγμα αν κάποιος βρεθεί στο τέλος του αγώνα λόγω κάποιου απρόοπτου γεγονότος με φρέσκα ελαστικά και ιδιαίτερα την πιο μαλακή γόμα, τότε έχει το ελεύθερο να πιέσει και πιθανόν να πετύχει ταχύτερο γύρο. Πόση αξία έχει όμως αυτό καθότι δεν επιτυγχάνεται επί ίσοις όροις;
