Ποια θα είναι σε μερικά χρόνια τα δικαιώματα των petrolheads (ή και των dieselheads αν θέλετε) και από ποιες διακρίσεις θα υποφέρει;
«Ξέρεις, στην πυλωτή μας έχουμε κοινόχρηστες πρίζες και δεν θέλω το ρεύμα που θα φορτίζει ο καθένας να περνά στα κοινόχρηστα». Αναμφίβολα έχει ξεκινήσει μία νέα εποχή για την αυτοκινητοβιομηχανία ακόμη και αν οι ρυθμοί ανάπτυξης της δεν θα είναι τόσο ταχείς, όσο τουλάχιστον νομίζουν οι περισσότεροι. Μάλιστα, αρκετοί έχουν την εντύπωση πως σε μερικά χρόνια θα πλημμυρίσουν οι δρόμοι από ηλεκτρικά αυτοκίνητα και προβληματίζονται ακόμη και για τις κοινόχρηστες πρίζες στην πολυκατοικία τους (ναι, το άκουσα και αυτό)…
Σόρρυ γκάϊς, αλλά τα πράγματα δεν έχουν καθόλου έτσι, για πολλούς λόγους, πρακτικούς (χρόνος φόρτισης, αυτονομία κ.α.) και οικονομικούς (κόστος χρήσης κ.α.) τους οποίους έχουμε αναμασήσει πολλές φορές εδώ στο caroto.gr. Αλλά θα σταθώ λίγο παραπάνω στο κόστος, με αφορμή την πρόσφατη πρώτη επαφή με τα Smart ED και την επιδότηση που έχουν τα ηλεκτρικά ανά χώρα (στην Γερμανία είναι κοντά στα 4.400€). Μία επιδότηση που λογικά θα έχει σταματήσει όταν η ηλεκτροκίνηση γίνει mainstream (σε δύο δεκαετίες και βάλε;); Και πόσο θα έχει μειωθεί το κόστος των μπαταριών που αντιστοιχεί στο μισό επί του συνόλου ενός EV;
Μακάρι να υπάρξει κάτι ριζικό και οι μπαταρίες να γίνουν αποδοτικότερες (π.χ. να φορτίζουν σε ένα τεταρτάκι της ώρας με μία πραγματική αυτονομία στα 300 χλμ.) και κατασκευαστικά φτηνότερες (π.χ. ένα -30-40% από ότι κοστίζουν σήμερα). Κάτι που κάποια στιγμή θα γίνει, αλλά όχι τόσο νωρίς ώστε να χρειάζεται να ανησυχούν μερικοί για το… κοινόχρηστο ρεύμα της πυλωτής.
Ναι, το μέλλον είναι ηλεκτροκίνητο (με μπαταρίες ή κυψέλες καυσίμου). Οφείλω όμως να ομολογήσω μία μεγάλη ενόχληση εν όψει ρατσιστικών κινήσεων απέναντι στους οδηγούς. Όπως αυτή για παράδειγμα της Νορβηγίας που πρόσφατα ανακοίνωσε πως σκοπεύει στην σταδιακή απαγόρευση των αυτοκινήτων συμβατικής τεχνολογίας και την δημιουργία ενός συστήματος με ποινική τιμωρία για όσους τα προτιμά. Έναντι φυσικά των οχημάτων μηδενικών ή πολύ χαμηλών εκπομπών ρύπων, όπως είναι τα ηλεκτροϋβριδικά.
Με την πρώτη ματιά ακούγεται ως ένα μέτρο που παροτρύνει προς την σωστή κατεύθυνση που η Νορβηγία (η οποία παράγει το μεγαλύτερο ποσοστό της ηλεκτρικής ενέργεια από ανανεώσιμες κυρίως μορφές και φυσικό αέριο, όχι από καύση πετρελαίου και λιγνίτη) θέλει να βάλει μπροστά από το 2025 (έχει κάτι σημαντικό αυτή η χρονιά φαίνεται επειδή και η Αθήνα θέλει και καλά να βάλει εμπάργκο στους ντίζελ). Και αν αυτό το μέτρο ισχύσει και σε άλλες χώρες; Η μηχανολογική μου καφρίλα, δυστυχώς με εμποδίζει να ενθαρρύνω κάτι που θαυμάζω δεκαετίες τώρα (ακόμη και αν μια ΜΕΚ έχει παντρευτεί με ένα σκασμό ηλεκτρονικά).
Αλλά αν είναι να στηθεί ορθολογικά το επερχόμενο «μπούλινγκ», τότε πέρα από τους ρύπους να συνυπολογισθούν και άλλοι παράγοντες: Τι θα λέγατε για το ενεργειακό αποτύπωμα ή την διάρκεια ζωής και απόδοσης των μπαταριών; Τι να κάνουμε, κάπως θα πρέπει να υπερασπίσουμε τα δικαιώματα μας και εμείς οι petrolheads (όχι πως δεν μου αρέσουν τα EV, τουναντίον). Και ξαναλέω με αρκετά σαρκαστική διάθεση (όπως λέει και το facebook)… Γνωρίζω πόσο άδικη μπορεί να ακούγεται αυτή η τοποθέτησή μου για το πιο «πράσινο, καθαρό και ήσυχο ηλεκτροκίνητο αύριο». Αλλά για σήμερα έχω και κάποιο δίκιο, δε νομίζετε;
