Η τελευταία δοκιμασία πριν το καλοκαιρινό διάλειμμα για οδηγούς και ομάδες λαμβάνει χώρα στη Βουδαπέστη και στην πίστα του Hungaroring…
Η πίστα στην οποίαν διεξήχθη για πρώτη φορά αγώνας σε χώρα του ανατολικού μπλοκ το 1986 ήταν για αρκετό καιρό ο προορισμός που όλοι αγαπούσαν να μισούν. Η διαδρομή έχει χαρακτηριστεί πολλάκις και από πολλούς ως «Μίκυ Μάους», βαρετή και αδιάφορη. Παρά ταύτα το Ουγγρικό σιρκουί έχει γίνει θέατρο μεγάλων αναμετρήσεων και πολλών εκπλήξεων στα 31 συναπτά έτη που βρίσκεται στο καλεντάρι. Επιπλέον, ένα στοιχείο που συνηγορεί στον υψηλό βαθμό δυσκολίας του συγκεκριμένου αγώνα είναι ότι μόλις 5 φορές έχει κατακτηθεί από οδηγό που δεν ήταν ή δεν έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής.
Χαρακτηριστικά σιρκουί
Η κλειστή και τεχνική χάραξη της πίστας απαιτεί τη μέγιστη αυτοσυγκέντρωση από τους οδηγούς ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες που επικρατούν συνήθως εκεί, δοκιμάζουν τις αντοχές μηχανικών μερών και ελαστικών. Η αρχική διαδρομή ήταν ακόμη πιο αργή, ωστόσο μετά τις μετατροπές του 2003 και σε συνδυασμό με το DRS τα προσπεράσματα είναι εφικτά. Η πρώτη ζώνη DRS βρίσκεται στην κεντρική ευθεία ενώ η δεύτερη ανάμεσα στις στροφές 1 και 2. Το μήκος της πίστας είναι 4,381 χιλιόμετρα και ο αγώνας ολοκληρώνεται έπειτα από 70 γύρους. Τα πιο εντυπωσιακά περάσματα γίνονται στην ταχύτατη ανηφορική στροφή 4 ενώ στην έξοδο της 11 οι οδηγοί πολλές φορές υπερβαίνουν τα όρια της πίστας. Πολύ τεχνική είναι και η τελευταία στροφή ιδίως στην επίτευξη σωστού πλασαρίσματος για προσπέρασμα στο τέλος της μεγάλης ευθείας.
Τεχνική σύνοψη
Το υψηλό αεροδυναμικό φορτίο που απαιτείται για τον αγώνα της Ουγγαρίας ευνοεί θεωρητικά τη Ferrari έναντι της Mercedes ενώ και η Red Bull αναμένεται να είναι πιο ανταγωνιστική. Οι SF70H και RB13 είναι μονοθέσια με μικρό μεταξόνιο και μεγάλη κλίση στο πάτωμά τους κάτι που εξ ορισμού τα καθιστά ιδανικά για πίστες με κλειστές στροφές και συνεχείς αλλαγές διεύθυνσης. Οι άνθρωποι της Red Bull δήλωναν στο Βρετανικό Grand Prix πώς επίκειται σημαντική αναβάθμιση για τον Ουγγρικό αγώνα και μένει να φανεί πόσο αυτή θα τους βοηθήσει να μειώσουν τη διαφορά που τους χωρίζει από τους δύο πρωτοπόρους.
Πολύς λόγος έχει γίνει επίσης και για τα εύκαμπτα πτερύγια της RB13 τα οποία χρησιμοποίησε στους τελευταίους αγώνες η Αυστριακή ομάδα. Αυτά βρίσκονται στα εξωτερικά κάθετα στοιχεία της εμπρός πτέρυγας και συνδέονται με αυτά μόνο στο ένα άκρο τους κάτι που προκαλεί την αλλαγή της κλίσης τους με την αύξηση της ταχύτητας όπως φάνηκε από ανάλυση πλάνων στο Σίλβερστοουν. Μένει να φανεί αν θα κριθούν ως κινητά αεροδυναμικά βοηθήματα, κάτι που απαγορεύεται ρητά από τους κανονισμούς. Υπενθυμίζουμε ότι αντίστοιχης φιλοσοφίας επεξεργασία είχαν κάνει και οι της Ferrari στο πάτωμα της SF70H (στο ύψος των ψυγείων) και αναγκάστηκαν από την FIA πριν το Βρετανικό Grand Prix να την αποσύρουν.
Στη McLaren φρόντισαν να πάρουν όσες περισσότερες θέσεις ποινής μπορούσαν για τον Alonso στο Σίλβερστοουν ώστε ο Ισπανός να μπορέσει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το αρκετά αξιοπρεπές σασί που έχει στη διάθεσή του σε έναν αγώνα που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Νέα εμπρός πτέρυγα χρησιμοποίησε και η Force India στην Αγγλία και αναμένεται να την προσαρμόσει στις απαιτήσεις του Hungaroring.
Στην Williams αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα στην εφαρμογή των αναβαθμίσεών τους που έγιναν στο Red Bull Ring. Τα αποτελέσματα στην πίστα απείχαν παρασάγγας από τις προβλέψεις στους προσομοιωτές κάτι που είχε σαν αποτέλεσμα οι δύο οδηγοί της να έχουν δοκιμάσει όλους τους πιθανούς συνδυασμούς παλαιών και νέων αεροδυναμικών βοηθημάτων σε Αυστρία και Αγγλία.
Ιστορικό σημείωμα
Για την εν πολλοίς άδικη φήμη του «βαρετού αγώνα» που φέρει το Ουγγρικό Grand Prix μάλλον πρέπει να φταίει το σκηνικό και όχι οι αναμετρήσεις που έχουν διεξαχθεί εκεί. Ήδη στον πρώτο αγώνα που διεξήχθη το 1986 είχαμε τη συγκλονιστική μονομαχία ανάμεσα σε Piquet και Senna με τον πρώτο να επικρατεί ύστερα από ένα ανεπανάληπτο προσπέρασμα στην στροφή 1 κατά το οποίο μετέτρεψε την FW11 του σε… WRC. Μεγάλη ήταν και η επικράτηση του Mansell εκεί το 1989 από την 12η θέση και προσπερνώντας τους πάντες σε πιθανά και απίθανα σημεία ενώ η επικράτηση Schumacher το 1998 συγκαταλέγεται στα αριστουργήματα του μεγάλου Γερμανού.
Το 2003 είχαμε την επιβλητική πρώτη νίκη του Fernando Alonso και το 2006 την επίσης πρώτη του Jenson Button σε έναν από τους καλύτερους αγώνες της προηγούμενης δεκαετίας. Δύο χρόνια μετά ο Massa θα έχανε μια σίγουρη νίκη μόλις 3 γύρους πριν το τέλος όταν ο κινητήρας της Ferrari του, παρέδωσε το πνεύμα, ενώ και οι αγώνες του 2014 και 2015 είχαν πολλά απρόοπτα. Πολυνίκης της πίστας είναι ο Lewis Hamilton με πέντε επιτυχίες (πέτυχε το 2013 ύστερα από μεγάλη εμφάνιση την πρώτη του για τη Mercedes) ενώ από τους υπόλοιπους οδηγούς του grid οι Alonso, Raikkonen, Ricciardo και Vettel έχουν από μία.
