Στις 28 Ιανουαρίου 1938 η Mercedes επιτυγχάνει ένα εξωπραγματικό ρεκόρ, ενώ η Auto Union θρηνεί, ακολουθώντας τις επιταγές της ναζιστικής Γερμανίας…
432,7 χλμ./ ώρα σε δημόσιο δρόμο! Ένα ρεκόρ που άντεξε σχεδόν 8 δεκαετίες, πέφτοντας μόλις τον περασμένο Νοέμβριο από το Koenigsegg Agera RS. Τα «ασημένια βέλη» της Γερμανίας, οι Mercedes και Auto Union, από τα μέσα της δεκαετίας του ’30 έτρεχαν ειδικά προγράμματα, πέρα από τους αγώνες GP, για αυτοκίνητα που θα κατέρριπταν το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας. Τα τελευταία, ωθούμενα σε μεγάλο βαθμό από το ναζιστικό καθεστώς, που ήθελε πάση θυσία να αποδείξει την επίπλαστη «ανωτερότητα» της Αρίας φυλής.
Κοινός παρονομαστής των δύο εταιριών, ο καθηγητής Ferdinand Porsche, (πιθανά ο μεγαλύτερος μηχανικός του 20ου αιώνα, στο χώρο του αυτοκινήτου), ο οποίος λειτουργούσε ως τεχνικός σύμβουλος και προς τις δύο ομάδες. Ο Porsche δεν θεωρούσε ότι τα πρωτότυπα οχήματα των Mercedes και Auto Union ήταν κατασκευαστικά έτοιμα για να κυνηγήσουν αυτό το ρεκόρ, καθώς υπήρχε ακόμα αρκετή δουλειά να γίνει, τόσο σε μηχανολογικό επίπεδο, όσο και στον τρόπο συμπεριφοράς των αυτοκινήτων στις υψηλές ταχύτητες. Οι πιέσεις όμως του ίδιου του Χίτλερ ανάγκασαν τις εταιρίες να διασταυρώσουν τα ξίφη τους ένα πρωινό, την 28η Ιανουαρίου του 1938, επιλέγοντας να μην τον ενημερώσουν!
Ο στόχος ήταν ξεκάθαρος. Η επίτευξη του απόλυτου ρεκόρ ταχύτητας με ένα γερμανικό αυτοκίνητο, το οποίο οδηγεί Γερμανός οδηγός. Για τη Mercedes, ήταν μία ειδικά εξελιγμένη W125, την οποία οδηγούσε ο αστέρας της εποχής, Rudolf Caracciola. H auto Union πάλι, συμμετείχε με το αντίστοιχα ειδικά σχεδιασμένο Stromlinienwagen και τον Bernd Rosemeyer ως οδηγό. Πρώτος ξεκίνησε ο Caracciola, ο οποίος πράγματι, κατάφερε να σημειώσει το εξωπραγματικό ρεκόρ των 432,7 χλμ./ ώρα στην autobahn, όχι όμως χωρίς κίνδυνο!
Τόσο ο ίδιος, όσο και αναφορές του καιρού προσπάθησαν να αποτρέψουν κατόπιν την Auto Union από το να δοκιμάσει και αυτή, μάταια όμως. Αργότερα, μέσα στη μέρα ήταν η σειρά του Rosemeyer, ο οποίος δεν υπήρχε περίπτωση να τα παρατήσει, χωρίς να δοκιμάσει. Πράγματι, στην προσπάθειά του κατάφερε να αγγίξει τα 430 χλμ./ ώρα (από μία θεωρητική τελική των 447 χλμ.) στιγμές πριν μία ριπή αέρα αποσταθεροποιήσει το αυτοκίνητό του και το ρίξει στα δέντρα. Ο ίδιος σκοτώθηκε ακαριαία…
Λίγο καιρό πριν, σε μία άτυπη δοκιμή ο τεράστιος Nuvolari έχασε τον έλεγχο της Auto Union με περίπου 260 χλμ./ώρα, ο ίδιος όμως κατάφερε να τη μαζέψει και να αποφύγει τα χειρότερα. Το πόσο «έτοιμο» ήταν το αυτοκίνητο το ήξεραν όλοι, η δίψα όμως για το ρεκόρ και οι άνωθεν πιέσεις έγειραν την πλάστιγγα προς την άλλη πλευρά…
Αναφορικά με την Mercedes W125, μετρήθηκε πολλά χρόνια αργότερα για την αεροδυναμική της και έδωσε συντελεστή οπισθέλκουσας μόλις 0,170! Αξίζει να αναφερθεί ότι για την ψύξη της, επειδή τα ανοίγματα στο αμάξωμα ήταν μικρά, λόγω σχεδίασης, είχε το ψυγείο εμβαπτισμένο σε μια δεξαμενή με 48 λίτρα νερού και 5 κιλά πάγου. Αν χρειαζόταν μάλιστα επιπλέον ψύξη, υπήρχε διαθέσιμος και ξηρός πάγος! Όσο για τον κινητήρα της, ένα V12 των 5.577 κ.εκ. έφτανε σε απόδοση τους 765 ίππους!
Σαν επίλογος, μετά από εκείνη τη μέρα, οι δύο εταιρίες δεν ασχολήθηκαν άλλο με το συγκεκριμένο ρεκόρ. 1,5 χρόνο μετά, ξέσπασε και ο πόλεμος…
