GP Μονακό – Κατατακτήριες δοκιμές: Ricciardo & Red Bull κυρίαρχοι…

Ο Daniel Ricciardo κυριάρχησε πλήρως στις κατατακτήριες δοκιμές του Μόντε Κάρλο κερδίζοντας την δεύτερη pole position της καριέρας του στην ίδια πίστα όπου είχε πετύχει και την πρώτη του pole το 2016.

Η Red Bull στην 250η συμμετοχή της σε Grand Prix είδε τους οδηγούς της να βρίσκονται στην κορυφή από το FP1 μέχρι και το FP3, με τον Ricciardo πάντοτε κατά τι γρηγορότερο του Verstappen. Η εικόνα αυτή έμοιαζε μοιραίο να επαναληφθεί και στα δοκιμαστικά του Σαββάτου, όμως ένα λάθος του Verstappen λίγο πριν το τέλος του FP3 στο δεύτερο σικέιν της πισίνας (κατά σατανική σύμπτωση όπως και το 2016) έθεσε εκτός μάχης την δεύτερη RB14 η οποία θα εκκινήσει αύριο πιθανότατα από το pit lane. Δεύτερος ήταν ο Sebastian Vettel εξασφαλίζοντας τουλάχιστον ότι θα ξεκινήσει το Grand Prix μπροστά από τον αντίπαλο του στο πρωτάθλημα Lewis Hamilton, ο οποίος βρέθηκε στην τρίτη θέση. Εξαιρετικές εμφανίσεις για τους Ocon, Alonso, Gasly, Sirotkin και Leclerc οι οποίοι επικράτησαν εμφατικά επί των teammates τους σε ένα σιρκουί που προσφέρεται για… οδηγικά ρεσιτάλ στα δοκιμαστικά.

Μετά και το Μονακό μπορούμε να ισχυριστούμε ότι τα φετινά μονοθέσια έχουν αγωνιστεί σε όλους τους τύπους σιρκουί που θα συναντήσουμε στη διάρκεια της σεζόν. Κρίνοντας, λοιπόν, από τις επιδόσεις της κάθε ομάδας στους πρώτους έξι αγώνες της σεζόν μπορούμε να πούμε με σχετική βεβαιότητα πώς τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα του κάθε συνδυασμού είναι πλέον εμφανή. Αναφερόμαστε, φυσικά, περισσότερο στις «καθαρές» επιδόσεις του κάθε μονοθεσίου όπως αυτές προέκυψαν στη διάρκεια των τριημέρων και όχι τόσο στα τελικά αποτελέσματα των Grand Prix στα οποία υπεισήλθαν και άλλοι παράγοντες. Εάν υπήρχε ένα φάσμα «Αεροδυναμική αποδοτικότητα-Μηχανική πρόσφυση» θα μπορούσαμε να πούμε ότι Mercedes και Red Bull βρίσκονται στα δύο άκρα του με την Ferrari κάπου στη μέση και μάλλον πιο κοντά προς την Mercedes στο άκρο της Αεροδυναμικής αποδοτικότητας.

Η W09 είναι μονοθέσιο παρόμοιας φιλοσοφίας με την περσινή Mercedes, έχοντας κληρονομήσει τόσο τις δυνάμεις όσο και τις αδυναμίες της. Βρίσκεται στο στοιχείο της φορώντας τις Soft και Medium γόμες ενώ με τα πιο μαλακά Pirelli χάνει ένα μέρος των επιδόσεών της επιτυγχάνοντας, ωστόσο, ικανοποιητική διάρκεια. Κυριάρχησε και αναμένεται να κυριαρχήσει σε γρήγορα σιρκουί που έχουν στροφές μεγάλης ακτίνας ενώ θα δυσκολευτεί (λιγότερο ίσως από ότι πέρσι) σε κλειστές χαράξεις. Η SF71H είναι φέτος ένα ταχύτατο all around μονοθέσιο με την κύρια διαφορά σε σχέση με την προκάτοχό της να έγκειται στο ότι η φετινή Ferrari έχει μετακινηθεί ελαφρώς προς τα πρότυπα της περσινής Mercedes. Θυσίασε ένα μέρος της συνολικά παραγόμενης κάθετης δύναμης προς όφελος ενός πακέτου χαμηλότερης οπισθέλκουσας ώστε να μπορέσει να ανταγωνιστεί υπό καλύτερους όρους τα ασημένια βέλη στα σιρκουί όπου επιτυγχάνεται μεγάλη μέση ταχύτητα γύρου. Αυτό την βοήθησε να πάει εξαιρετικά φέτος στο Μπακού (η βελτίωση σε σχέση με πέρσι ήταν εντυπωσιακή) μία πίστα με μεγάλες ευθείες και αργές στροφές 90°. Δεν τα πήγε το ίδιο καλά, όμως, στις μακριές καμπές της Καταλούνια ενώ και το μακρύτερο φετινό μεταξόνιο την δυσκόλεψε πιθανότατα στο Μόντε Κάρλο.

New lap record 👏
Second career pole 💪
And all on @redbullracing‘s 250 Grand Prix weekend

Ride onboard with @danielricciardo for that stunning #MonacoGP lap 👀 pic.twitter.com/n13gHNpEwZ

— Formula 1 (@F1) May 26, 2018

Η RB14 από την άλλη είναι το μονοθέσιο με την υψηλότερη μηχανική πρόσφυση όπως είχε ήδη φανεί στον δεύτερο τομέα του Μπακού και στον τρίτο τομέα της Βαρκελώνης. Η κυριαρχία της στο Μονακό είναι μέχρι στιγμής απόλυτη και είναι εντυπωσιακό ότι «έριξε» δύο δέκατα στην SF71H η οποία έχει σαφώς ανώτερη PU και ειδικό πρόγραμμα για qualifying. Με το πρώτο μεγάλο upgrade στην PU της Renault να αναμένεται για τον Καναδά, περιμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον κατά πόσον θα βελτιωθούν οι χρόνοι των Red Bull καθώς και τον αν οι Ricciardo-Verstappen θα μπορέσουν να διεκδικήσουν επί ίσοις όροις νίκες και σε άλλου τύπου σιρκουί.

Φυσικά στο Μονακό μεγάλης βαρύτητας είναι και η απόδοση των οδηγών και δε θα μπορούσαμε να μην αφιερώσουμε μερικές γραμμές για τον σημερινό νικητή της pole, Daniel Ricciardo. Ο Αυστραλός θα μπορούσαμε να πούμε ότι έχει εξελιχτεί σε σπεσιαλίστα του Πριγκιπάτου χάρη στις επιδόσεις του από το 2014 και μετά ενώ αποκορύφωμα αποτέλεσε η εκπληκτική pole του 2016. Τότε είχε χάσει τον αγώνα  καθαρά από λάθος της ομάδας του στα pits. Φέτος έχει κάνει τα πάντα μέχρι στιγμής άψογα. Ξεκίνησε δυνατά από την Πέμπτη και χωρίς υπερβολές πλησίαζε με κάθε του γύρο και πιο κοντά στο όριο. Η ροή των κινήσεών του ήταν άψογη με ελάχιστες διορθώσεις δείχνοντας ότι είχε κατακτήσει πλήρως το μονοθέσιό του αλλά και τους δρόμους του Μόντε Κάρλο. Το πέρασμά του από την Massenet στο Καζίνο, οπότε και προλάβαινε να έχει «αφόρτιστο»  το μονοθέσιο πριν στρίψει δεξιά ήταν χάρμα ιδέσθαι, όπως και η παρόμοια άσκηση ισορροπίας που εκτελούσε πριν τη Rascasse. Εκεί, όμως, που ο Daniel βρισκόταν ένα κλικ πάνω από τους υπολοίπους σήμερα ήταν η είσοδος και το συνολικό πέρασμα από το σικέιν μετά το τούνελ. Δε θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι η εικόνα του εκεί θύμισε αυτήν του Michael Schumacher κατά την περίοδο παντοκρατορίας του Γερμανού στη Formula 1.

Από την άλλη, ο πολυδιαφημισμένος Max Verstappen έπεσε για δεύτερη φορά μέσα σε 3 χρόνια θύμα του δεύτερου σικέιν της πισίνας. Δεν είναι τόσο το λάθος που βαραίνει τον Ολλανδό όσο το ότι αυτό συνέβη στο ίδιο ακριβώς σημείο και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που είχε συμβεί πριν από 2 χρόνια. Και στις δύο περιπτώσεις είχε στη διάθεσή του ένα μονοθέσιο ικανό για pole και νίκη και εκείνος αύριο θα ξεκινήσει μόλις τα υπόλοιπα μονοθέσια θα έχουν στρίψει στην Ste Devote. Η ταχύτητα και το ταλέντο είναι αναγκαίες αλλά όχι ικανές συνθήκες για να κερδίσει κάποιος πρωτάθλημα. Ακόμη πιο σημαντικό από τα παραπάνω είναι να μαθαίνει κανείς από τα λάθη του και στον τομέα αυτό ο Max φαίνεται ότι έχει δρόμο να διανύσει ακόμη.

📽 *That* FP3 crash @Max33Verstappen fans look away now 🙈#MonacoGP 🇲🇨 #F1 pic.twitter.com/2d2oUGmCPS

— Formula 1 (@F1) May 26, 2018

Το Q1 διεξήχθη με θερμοκρασία ατμόσφαιρας 25° C και ασφάλτου στους 50° C. Όλοι οι συνδυασμοί βγήκαν με τη Hypersoft γόμα με τον Ricciardo να ξεχωρίζει από την δεύτερη προσπάθειά του. Εξαιρετικά οδήγησε ο Sirotkin που πέρασε άνετα στο Q2 τη στιγμή που ο Stroll βρισκόταν κολλημένος στην 18^η θέση. Αντίστοιχης ποιότητας ήταν για άλλον έναν αγώνα και η επίδοση του Leclerc με τον Μονεγάσκο να κάνει εξαιρετικό ντεμπούτο. Μετά τον τελευταίο του γύρο, μάλιστα, όταν έχασε τα φρένα για την Ste Devote, κράτησε την ψυχραιμία του, σήκωσε στιγμιαία το πόδι από το φρένο για να αποφύγει τη μπαριέρα στα αριστερά και σταμάτησε στην έξοδο διαφυγής με ασφάλεια. Αυτό, φυσικά, υπονόμευσε τις προσπάθειες όσων οδηγών ακολουθούσαν, και μάλλον στοίχησε στον Hartley μια θέση στο Q2. Τον Νεοζηλανδό ακολούθησαν οι Ericsson, Stroll, Magnussen και ο Verstappen που δεν συμμετείχε.

Στο Q2 οι Mercedes επιχείρησαν να πάρουν κατάταξη με την Ultrasoft ώστε να ξεκινήσουν αύριο από θέση ισχύος τον αγώνα. Η διαφορά όμως ανάμεσα στα Hypersoft και τα Ultrasoft ήταν τέτοια ώστε οι Hamilton-Bottas αναγκάστηκαν να φορέσουν και την πιο μαλακή γόμα ώστε να αποφύγουν τον αποκλεισμό. Εκείνος που δεν απέφυγε τον αποκλεισμό ήταν ο Hulkenberg που κατετάγη 11^ος ενώ πίσω του βρέθηκαν οι Vandoorne, Sirotkin, Leclerc και Grosjean. Για τον Γάλλο εκκρεμεί και ποινή 3 θέσεων στην εκκίνηση λόγω του αχαρακτήριστου λάθους του στην εκκίνηση του προηγούμενου αγώνα. Ποινή η οποία φαντάζει μάλλον επιεικής.

Στο Q3 αρκούσε ο πρώτος γύρος στον Ricciardo για να του εξασφαλίσει την pole. Ο Vettel στην πρώτη του προσπάθεια έχασε ελαφρώς τα φρένα για τη Rascasse αλλά στην αμέσως επόμενη βρέθηκε πιο κοντά από οποιονδήποτε άλλο στον Αυστραλό. Η τρίτη θέση του Hamilton ήταν μάλλον ότι καλύτερο θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο Βρετανός ενώ οι Raikkonen και Bottas δεν μπόρεσαν να φτάσουν τον ρυθμό των ομοστάβλων τους περιοριζόμενοι στην τέταρτη και την πέμπτη θέση αντίστοιχα. Τη δεκάδα συμπλήρωσαν οι Ocon, Alonso, Sainz, Perez και Gasly.

Για τον αυριανό αγώνα το μεγάλο φαβορί δεν είναι άλλος από τον Daniel Ricciardo. Έχει βρεθεί μέχρι στιγμής στην κορυφή κάθε χρονομετρημένης περιόδου και με δεδομένο ότι η RB14 διαχειρίζεται καλύτερα τα Hypersoft από τα υπόλοιπα μονοθέσια, αρκεί στον Daniel μια καλή εκκίνηση για να ελέγξει πλήρως τον αγώνα. Το μόνο ερωτηματικό αφορά στο πόσο θα κρατήσει η μαλακή γόμα της Pirelli. Ο Mario Isola δήλωνε πριν τον αγώνα ότι τα Hypersoft μπορούν να βγάλουν και ολόκληρη την απόσταση αλλά εκείνα αποδείχτηκαν πολύ ευαίσθητα ακόμη και στο λείο οδόστρωμα του Μονακό. Ο λογικός συνδυασμός παραμένει Hypersoft/Ultrasoft αλλά κάποιο Safety Car νωρίς στον αγώνα ίσως ανακατέψει την τράπουλα και οδηγήσει μερικούς συνδυασμούς στα Supersoft. Τίποτε δεν μπορεί να αποκλειστεί στη λοταρία του Μονακό…