GP Καναδά – Κατατακτήριες δοκιμές: Η μητέρα των μαχών…

Επιτέλους, ήρθε η ώρα για την πραγματοποίηση ενός σεναρίου στο οποίο ελπίζαμε από την αρχή της χρονιάς: Ferrari εναντίον Mercedes εναντίον Red Bull με τις μεταξύ τους διαφορές μικρότερες από ποτέ και με τις πιθανότητες νίκης σχεδόν μοιρασμένες…

Οι τρείς πρώτες θέσεις εκκίνησης για τον αυριανό αγώνα έχουν καταληφθεί από μια SF71H, μία W09 και μία RB14 με την χρονική απόσταση ανάμεσα στην πρώτη και την τελευταία να υπολείπεται των δύο δεκάτων του δευτερολέπτου. Η Ferrari και η Mercedes με Ultrasoft, η Red Bull με Hypersoft· προσθέτοντας μία ακόμη παράμετρο στην περίπλοκη εξίσωση που θα δώσει τον αυριανό νικητή. Εξίσωση η οποία καθίσταται ακόμη πιο δυσεπίλυτη αν συνυπολογίσουμε τους teammates των τριών πρώτων που βρίσκονται στις αμέσως επόμενες θέσεις ή την φύση του σιρκουί που διαχρονικά δεν φείδεται συγκινήσεων και ανατροπών. Το σκηνικό έχει στηθεί για μία από τις μεγαλύτερες μάχες της σεζόν. Μία μάχη στην οποίαν ο Sebastian Vettel έχει προς το παρόν το high ground έπειτα από την τέταρτη φετινή του pole position.

Μπορεί ο Vettel να είχε σήμερα το θεωρητικά ταχύτερο μονοθέσιο, ωστόσο έπρεπε να προσπαθήσει πολύ για να μετατρέψει την μικρή αυτή ανωτερότητα σε pole. Και ο λόγος για αυτό είναι ο τρόπος με τον οποίον υπερέχει η Ferrari.  Η SF71H είναι ίσως το πιο ολοκληρωμένο αυτοκίνητο του grid υπό την έννοια του ότι χωρίς να είναι εμφανώς καλύτερη από τις ανταγωνίστριές της σε κάποια κατηγορία, έχει καταφέρει να πετύχει τον καλύτερο μέσο όρο στο σύνολο. Μπορεί να μην έχει τα αποθέματα μηχανικής πρόσφυσής της RB14 ή την αεροδυναμική ευστάθεια της W09 σε ανοιχτές καμπές, αλλά βρίσκεται αμέσως μετά από αυτές σε κάθε κατηγορία. Ενδεχομένως φθείρει τα ελαστικά της περισσότερο από την Red Bull αλλά είναι σαφώς ανώτερη της Mercedes σε αυτόν τον τομέα. Ίσως ο κινητήρας της είναι ο ισχυρότερος όμως η διαφορά από εκείνον της Mercedes αλλά και από τον αναβαθμισμένο Renault δεν μπορεί να υπερβαίνει (αν υπερβαίνει) τους 10 και 25 ίππους αντίστοιχα, σε συνολική ιπποδύναμη που προσεγγίζει τους 1.000.

Έτσι, λοιπόν, δε θα δείτε ενδεχομένως την Ferrari να κυριαρχεί φέτος σε κάποια πίστα με τον τρόπο που το έκαναν οι Mercedes στην Βαρκελώνη και οι Red Bull στο Μονακό. Θα την δείτε όμως να είναι πάντα κοντά τους στα σιρκουί όπου υπερτονίζονται τα πλεονεκτήματά των αντιπάλων της. Θα δείτε τις Ferrari να είναι ταχύτερες σε ορισμένα σιρκουί αλλά όχι για πολύ· δεν υπάρχει μία σαφής κορύφωση σε κάποιο από τα χαρακτηριστικά της SF71H γύρω από το οποίο μπορούν να περιστραφούν τα υπόλοιπα. Το Ιταλικό μονοθέσιο έχει, όμως, το απαραίτητο δυναμικό για να βρεθεί στην κορυφή στα περισσότερα σιρκουί ΑΝ ο οδηγός της μπορέσει να συνδυάσει τέλεια όλα τα χαρακτηριστικά του.

Σε αυτό ακριβώς το «αν» είναι που ο Sebastian Vettel κάνει και φέτος τη διαφορά. Για τον πανέξυπνο τρόπο με τον οποίον ο Γερμανός προσεγγίζει συνολικά το τριήμερο έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενη ανάλυση. Στον Καναδά είχαμε άλλο ένα masterclass προσαρμοστικότητας και οδήγησης στο όριο από τον Sebastian. Ο Γερμανός με κάθε του γύρο έμοιαζε και πιο ισχυρός, πιο σίγουρος, πιο γρήγορος. Την ίδια στιγμή ο teammate του σπαταλούσε για άλλη μια φορά το δυναμικό του μονοθεσίου του στην δεύτερη στροφή, περιοριζόμενος στην 5η μόλις θέση. Η διαφορά που κρίνει το ποιος οδηγός θα έχει την στήριξη της ομάδας όταν το πρωτάθλημα αρχίσει να βαίνει προς την ολοκλήρωσή του. Όχι λόγω συμβολαίου, αλλά λόγω επιδόσεων.

Υπάρχουν πολλοί (ο Alonso εις εξ αυτών) που θεωρούν ότι ο Vettel είχε 4 εύκολα πρωταθλήματα με την Red Bull. Ότι ο Fernando πάλευε με τον Newey στην ουσία κατά την περίοδο που ο Ισπανός οδηγούσε για τη Scuderia. Δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο άδικη κρίση για τον Seb. Ξεχνούν όλοι αυτοί ότι ο Webber με την άλλη Red Bull δεν κατάφερε σε καμία από τις σεζόν κυριαρχίας του Vettel να τερματίσει δεύτερος στο πρωτάθλημα. Ξεχνούν εύκολα ότι ο Seb δεν είχε τον Massa στο άλλο μονοθέσιο ή την πανίσχυρη McLaren του 2012. Πιστεύουν ότι όλα γίνονταν στον αυτόματο πιλότο, ότι το ποιος θα καθόταν στο κόκπιτ των Red Bull ήταν αδιάφορο. Θυμούνται το 2014 και την επικράτηση του Ricciardo επί του Seb και λένε: «Δεν είναι και τόσο καλός τελικά, ο νέος τον ταπείνωσε». Με την ίδια λογική που κρίνουν ότι ο Hamilton ταπείνωσε τον Alonso το 2007 και ο Rosberg τον Hamilton το 2016. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι ένας οδηγός κρίνεται διαχρονικά και όχι από μία και μόνη σεζόν.

Όσο κι αν δεν αρέσει στον Fernando- και ο γράφων είναι μεγάλος θαυμαστής του- η Ferrari ποτέ δεν έδειχνε επί των ημερών του όσο καλά δείχνει επί Vettel. Φυσικά, μεγάλο ρόλο παίζει σε αυτό και η ιδιοφυία που ακούει στο όνομα Mattia Binotto, ένας συνδυασμός Ross Brown και Jean Todt, με εκπληκτικές τεχνικές αλλά και πολιτικές ικανότητες. Δεν εξηγείται αλλιώς το πώς έχει καταφέρει να ισορροπήσει σε ένα τόσο δύσκολο περιβάλλον όπως αυτό της Ferrari, εξασφαλίζοντας μαζί με τον Vettel την απαραίτητη αυτοπεποίθηση και ηρεμία στους ανθρώπους της ομάδας. Μια εικόνα που απέχει έτη φωτός από εκείνην του 2010-2014. Τότε που τα «κυνήγια μαγισσών» και η εύρεση αποδιοπομπαίων τράγων ήταν καθημερινή πρακτική στο Ιταλικό στρατόπεδο, εγκαθιστώντας τελικά ένα κλίμα φόβου που όχι μόνο έβλαψε την ομάδα αλλά τροφοδότησε και τις ανταγωνίστριές της με πολύτιμο έμψυχο δυναμικό.

Επιστρέφοντας στα του Μόντρεαλ δε θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και στην άνοδο των Red Bull χάρη και στην σημαντικά αναβαθμισμένη PU της Renault. Ο Verstappen πετούσε σε όλη τη διάρκεια του τριημέρου, όντας ταχύτερος μέχρι και το FP3, δείχνοντας αποφασισμένος να επιστρέψει στις καλές εμφανίσεις. Ευχάριστα ήταν τα νέα και για την RB14 του Ricciardo καθώς δεν χρειάστηκε τελικά αλλαγή της MGU-K και ο Αυστραλός θα εκκινήσει κανονικά από την 6h θέση αύριο. Η πρόοδος που έχει κάνει η Αυστριακή ομάδα (με τη βοήθεια και της Renault) είναι εντυπωσιακή αν αναλογιστούμε ότι πριν από έναν χρόνο ακριβώς στην ίδια πίστα ο 5ος τότε Verstappen απείχε σχεδόν ένα δευτερόλεπτο από τον 1o Hamilton. Στους τομείς 1 και 2 οι RB14 ήταν εκπληκτικές, δεν μπορούσαν όμως να αντιμετωπίσουν τις Ferrari στο μεγάλο σπριντ από το hairpin μέχρι το τελευταίο σικέιν. Η διαφορά θα είναι ακόμη μικρότερη στον αγώνα κρίνοντας από τα μεγάλα stints της Παρασκευής, ενώ η επιθετική στρατηγική των 2 pit-stops στην οποίαν φαίνεται να προσανατολίζονται θα προσθέσει ενδιαφέρον στο αυριανό Grand Prix.

Και η Mercedes; Τι συνέβη στην ομάδα που είχε διαλύσει τον ανταγωνισμό σε όλα τα Καναδικά Grand Prix από το 2014; Δύο παράγοντες φαίνεται ότι επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα για τα ασημένια βέλη. Το ένα έχει να κάνει με την αναβολή του προγραμματισμένου για τον Καναδά upgrade το οποίο σύμφωνα με τον Wolff είχε κάποια «ποιοτικά προβλήματα» και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πριν τη Γαλλία. Το δεύτερο αφορά στα ελαστικά και στη διαχρονική… αντιπάθεια των Mercedes σε ότι βρίσκεται από τα Supersoft και κάτω. Αυτό, όμως, φάνηκε να υπονομεύει περισσότερο τον Hamilton παρά τον Bottas ο οποίος έκανε έναν καταπληκτικό γύρο για να καταταγεί δεύτερος. Με δεδομένο το ότι ο Φιλανδός θα έχει παρόμοια στρατηγική με τον Vettel, δε πρέπει να ξεγράψουμε την Mercedes από τον αγώνα αν και ο Valtteri θα πρέπει να οδηγήσει πολύ επιθετικά αν θέλει να κερδίσει τον Seb.

Στα πρώτα δευτερόλεπτα του Q1 είχαμε και τον πρώτο αποκλεισμό οδηγού. Η Haas του Grosjean άρχισε να βγάζει καπνούς από καμένο λάδι πριν καν ο Γάλλος αφήσει τον παράδρομο των pits. Θα εκκινήσει αύριο τελευταίος με την ατυχία να προστίθεται στα πρόσφατα λάθη του. Λάθος έκανε και ο Ericsson στην έξοδο της 9 όταν ακούμπησε τον εμπρός δεξί τροχό του στον τοίχο με την αντίστοιχη ανάρτηση να παθαίνει ανεπανόρθωτη ζημιά. Οι Williams όπως αναμενόταν ήταν εκτός ρυθμού ενώ ο Gasly είχε περάσει στην προηγούμενη PU του λόγω προβλήματος στην αναβαθμισμένη της Honda. Οι δύο Ferrari βρέθηκαν στην κορυφή με τον Hamilton τρίτο. Οι Red Bull έκαναν από μόλις μία προσπάθεια που αρκούσε για να περάσουν στο Q2 παρουσιάζοντας, ωστόσο, διαφορετικές εικόνες. Ο Ricciardo δεν είχε βρει την κατάλληλη ισορροπία στις στροφές 3, 6 και 10 και φαινόταν να παλεύει περισσότερο με το μονοθέσιο. Αντιθέτως, ο Verstappen έδειχνε πολύ άνετος με την RB14 χάνοντας από τις Ferrari και τις Mercedes μόνο στην τελευταία ευθεία. Εκτός έμειναν οι Gasly, Stroll, Sirotkin, Ericsson και Grosjean.

Αυτό που είχε γίνει εμφανές ήταν ότι η διαφορά των θέσεων 1-10 ξεπερνούσε το δευτερόλεπτο και συνεπώς οι τρεις μεγάλες ομάδες μπορούσαν να πάρουν κατάταξη με τα Ultrasoft στο Q2. Για την Mercedes κάτι τέτοιο αναμενόταν από πριν, όχι όμως και για τη Ferrari. Τελικά οι SF71H πήραν κατάταξη με τα Ultrasoft ενώ οι Red Bull παρέμειναν στα Hypersoft. Ο Vettel έκανε μια δεύτερη προσπάθεια με Hypersoft και ίσως να ήταν ταχύτερος αλλά τον μπλόκαρε πριν το τελευταίο σικέιν ένα… κοπάδι μονοθεσίων που ετοιμάζονταν να ξεκινήσουν γρήγορους γύρους. Στο Q2, άρχισαν να γίνονται εμφανή τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο Hamilton. Ο Βρετανός είχε ένα μεγάλο μπλοκάρισμα στην είσοδο του hairpin με τα Ultrasoft να μην ανταποκρίνονται όπως ήθελε. Οι Ricciardo-Verstappen ήταν ταχύτεροι με τον Αυστραλό να σημειώνει το πρώτο ρεκόρ πίστας. Εκπληκτικός και πάλι ο Leclerc που κατάφερε να υποσκελίσει τις δύο McLaren. Εκτός Q3 έμειναν οι Magnussen, Hartley ( μία εμφάνιση-απάντηση στα σενάρια αντικατάστασής του), ο Leclerc και οι Alonso-Vandoorne.

Στην τελευταία περίοδο ο Vettel ήταν κυρίαρχος από την αρχή παίρνοντας την pole με νέο ρεκόρ πίστας στο 1:10.764, ενώ ακόμη και ο δεύτερος ταχύτερος γύρος του θα τον έθετε και πάλι στην πρώτη θέση. Ο δεύτερος Bottas κατάφερε παρά τις αντιξοότητες να τιθασεύσει την W09 απέχοντας λιγότερο του δεκάτου από τον Vettel τη στιγμή που ο Hamilton συνέχιζε να μπλοκάρει τον εσωτερικό τροχό στο hairpin, περιοριζόμενος στην 4η θέση μπροστά από τον Raikkonen. Ο 3ος Verstappen έκανε επίσης εκπληκτικό γύρο επικρατώντας εμφανώς επί του 6ου σήμερα teammate του. Και ο Kimi έχασε την ψυχραιμία του στην αρχή της τελευταίας του προσπάθειας χαραμίζοντας άλλη μια ευκαιρία ακόμη για pole φέτος. Την δεκάδα συμπλήρωσαν οι Hulkenberg, Ocon, Sainz και Perez.

Για τον αυριανό αγώνα ο Vettel έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα και εφόσον κερδίσει την εκκίνηση θα προσπαθήσει να ελέγξει το ρυθμό όπως είχε κάνει στο Μπακού. Ο Bottas θα προσπαθήσει να κρατήσει επαφή με την κορυφή, εάν διατηρήσει τη θέση του στο πρώτο stint και μάλλον θα επιχειρήσει το undercut για να κερδίσει. Για τους δύο το μεγάλο πρόβλημα ξεκινάει από την τρίτη θέση. Ο Verstappen θα είναι λογικά πολύ επιθετικός στην αρχή με τα Hypersoft ενώ ο Ricciardo μπορεί να ακολουθήσει διαφορετική στρατηγική εφόσον η φθορά των Pirelli στην RB14 αποδειχθεί χαμηλή. Οι Hamilton και Raikkonen θα καιροφυλακτούν για τυχόν λάθη των αντιπάλων τους. Τα απρόοπτα είναι πάντα πολλά στον Καναδικό αγώνα ενώ ένα καθόλου απίθανο Safety car μπορεί να αλλάξει πλήρως τη ροή του Grand Prix.