Η αρχική πρόθεση της Αττικής Οδού να αυξήσει τα διόδια μπλοκαρίστηκε, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου από την κυβέρνηση. Τώρα, η εταιρία στρέφεται δικαστικά προς το κράτος.
Αυτή την ιστορία θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κανείς με διάφορες εκφράσεις, αφού σηκώνει αρκετή συζήτηση το τι τελικά ισχύει, αν η αύξηση αυτή είναι ηθικά σωστή, όπως και αν η κυβέρνηση έχει δικαίωμα να εμποδίζει μια εταιρία να αυξήσει τα κέρδη της, εφόσον έχει αυτή τη δυνατότητα. Προφανώς, νερό σε αυτό το μύλο έριξε ένα δελτίο τύπου της Αττικής Οδού, για τη διαδοχική αύξηση των διοδίων, από 2,80 ευρώ σε 3, την 1η Ιουλίου 2019 και από 3 ευρώ σε 3,30, την αρχή του νέου χρόνου.
Η κυβέρνηση, σε μία νέα έκφανση της παλαιότερης -δεν πληρώνω- πολιτικής της, προχώρησε σε μία πράξη νομοθετικού περιεχομένου, σύμφωνα με την οποία η αύξηση των διοδίων αναστέλλεται μέχρι την ολοκλήρωση του ελέγχου επί των οικονομικών στοιχείων της εταιρείας που βρίσκεται σε εξέλιξη. Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, «η προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος και η υπηρέτηση των συμφερόντων των φορολογούμενων Ελλήνων πολιτών υπήρξε αταλάντευτα απόλυτη προτεραιότητα του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και της Κυβέρνησης».
Από την άλλη, η Αττική Οδός έχει στα χέρια της προφανώς όλα τα χαρτιά που χρειάζεται, με βάση τις αρχικές συμφωνίες, ώστε να προχωρήσει σε αυτή την αύξηση. Έτσι, επιλέγει να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, ώστε να προασπίσει το έννομο συμφέρον της. Δεν χάνει μάλιστα την ευκαιρία να πετάξει και τη μπηχτή της, εν όψει προεκλογικής περιόδου. «Διαπιστώνεται πως πάνω από την αξιοπιστία της χώρας και του Ελληνικού Δημοσίου ως αντισυμβαλλόμενου συνεπούς προς τις συμβατικές του υποχρεώσεις έναντι των επενδυτών, προτάσσεται το πολιτικό κόστος, με θύμα το Κράτος Δικαίου».
Τι πιθανά θα γίνει στην πράξη; Στα σίγουρα δεν πρόκειται να δούμε αυξήσεις την πρώτη του μήνα, οι άνθρωποι όμως της εταιρίας θα βρουν τον τρόπο να εισπράξουν από το κράτος (δηλαδή από όλους μας) μία πολλαπλάσια αποζημίωση, όταν τελικά αυτή η υπόθεση εκδικαστεί.
