Με 13 από τους 22 αγώνες της χρονιάς να έχουν ολοκληρωθεί μπορούμε να μιλήσουμε με αρκετή σιγουριά για τα δυνατά αλλά και τα αδύνατα σημεία κάθε ομάδας. Σε κάθε περίπτωση θα κάνουμε έναν μικρό απολογισμό των τριών πρώτων ομάδων αρχικά και μετά θα προσπαθήσουμε να προβλέψουμε την πορεία τους μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος.
Το καλοκαιρινό διάλειμμα βρήκε την Red Bull και τον Max Verstappen μπροστά και στα δύο πρωταθλήματα. Και μάλιστα με διαφορές οι οποίες δύσκολα θα μπορέσουν να καλυφτούν μέχρι το τέλος της χρονιάς εκτός συγκλονιστικού απροόπτου. Συνέπεια είναι η λέξη-κλειδί στην περίπτωση των Verstappen-Red Bull.
Η Red Bull κατάφερε με την RB18 να κάνει μία μικρή υπέρβαση η οποία έχει περάσει μάλλον απαρατήρητη. Ενώ πίεζε μέχρι το τέλος της προηγούμενης χρονιάς για τα δύο πρωταθλήματα, πέτυχε παράλληλα να προετοιμαστεί ιδανικά για την μεγάλη αλλαγή των φετινών κανονισμών. Έτσι, οι Verstappen-Perez είχαν στην διάθεσή τους από την αρχή ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό μονοθέσιο. Μπορεί η RB18 να μην ήταν τις περισσότερες φορές ταχύτερη από την F1-75 στον έναν γύρο. Όμως, η καλύτερη διαχείριση των εμπρός ελαστικών αποδείχτηκε κρίσιμη σε Ίμολα και Μαϊάμι.
Επιπλέον, η λειτουργία της ομάδας από το pit-wall ήταν εξαιρετική και συνέβαλε τα μέγιστα στις 9 νίκες της ομάδας. Ασφαλώς, εξαιρετικά σημαντική ήταν και η συμβολή του Max Verstappen. Ο πρωταθλητής του 2021 κάνει μία εξαιρετική χρονιά με αποκορύφωμα τις εμφανίσεις του σε Ίμολα, Μαϊάμι και Βουδαπέστη.
Υπήρξε ένα μικρό διάστημα στις αρχές Μαΐου στο οποίο ο Perez φάνηκε ικανός να προβληματίσει τον Verstappen. Όμως, γρήγορα ο Ολλανδός επανήλθε κυριαρχώντας τόσο σε δοκιμαστικά όσο και σε αγώνες έναντι του Checo.
Φυσικά, στην κυριαρχία της Red Bull έχει «βοηθήσει» και η Ferrari. Η Scuderia έχει καταφέρει μετά από χρόνια να φτιάξει ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό μονοθέσιο. Μάλλον το ταχύτερο σε καθεστώς δοκιμαστικών. Όμως, είναι φανερή ακόμη η έλλειψη ορισμένων σημαντικών στοιχείων τα οποία θα την καθιστούσαν ως πιο σοβαρή διεκδικήτρια των πρωταθλημάτων.
Δεν θα σταθούμε τόσο στην αυξημένη φθορά των εμπρός ελαστικών της F1-75 που παρατηρήθηκε στην αρχή της σεζόν. Τόσο επειδή αυτή φαίνεται ότι έχει πλέον αντιμετωπιστεί όσο και επειδή η Ferrari έχει καταφέρει να βρει πολύ πιο ευφάνταστους τρόπους για να χάνει βαθμούς. Αρχικά ήταν τα προβλήματα αξιοπιστίας με την PU τα οποία στέρησαν δύο πιθανές νίκες από τον Leclerc σε Ισπανία και Αζερμπαϊτζάν. Αυτά φαίνεται ότι προέρχονται κυρίως από το turbo και ότι θα έχουν λυθεί μάλλον στο τέλος της σεζόν.
Αλλά φυσικά το μεγάλο θέμα ήταν τα λάθη στρατηγικής της Scuderia. Θα περίμενε κανείς ότι η ομάδα του Inaki Rueda (υπεύθυνος στρατηγικής της Scuderia) θα έχει μάθει έπειτα από αρκετά χρόνια μέσω των λαθών της. Όμως, φαίνεται ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Η Ferrari έχει κάνει απανωτά λάθη κυρίως σε περιπτώσει στις οποίες το pit-wall έπρεπε να επιδείξει προσαρμοστικότητα σε νέα δεδομένα κατά τη διάρκεια του αγώνα.
Σε ότι αφορά τους οδηγούς της Scuderia, ο Leclerc έχει επικρατήσει εμφανώς έναντι του Sainz σε όλα τα επίπεδα. Με την εξαίρεση του λάθους του στο Paul Ricard, ο Μονεγάσκος έχει κάνει μια εξαιρετική σεζόν. Αυτό φαίνεται, όμως, ότι δεν είναι αρκετό στην Ferrari ώστε να τον χρίσει ως αδιαμφισβήτητο νούμερο ένα εντός της ομάδας. Κάπως έτσι, ο Leclerc έχασε μία σχεδόν βέβαιη νίκη στο Silverstone από τον Sainz.
Λογικά τόσο ο Leclerc όσο και η Ferrari θα έρθουν δεύτεροι στο τέλος της χρονιάς πίσω από τους Verstappen και Red Bull.
Για το τέλος αφήσαμε την Mercedes. Όσο και αν προσπαθούν διάφορα μέσα να ωραιοποιήσουν την εικόνα της ομάδας, το χρονόμετρο δεν λέει ψέματα. Το project της W13 δεν είναι επιτυχημένο. Ήταν, καθώς φαίνεται, ένα σχέδιο που έδωσε εκπληκτικά νούμερα στον προσομοιωτή. Όμως, η πραγματικότητα στις πίστες αποδείχτηκε τελείως διαφορετική.
Οι της Mercedes ισχυρίζονται ότι έχουν λύσει το πρόβλημα του porpoising. Αυτό δεν είναι λάθος, όμως αποτελεί μόνο την μισή αλήθεια. Για να το πράξουν αυτό έχουν σηκώσει το πίσω μέρος του αυτοκινήτου με αποτέλεσμα να υστερεί σε κάθετη δύναμη. Μπορεί τα αποτελέσματα των τελευταίων αγώνων να ήταν καλύτερα για την Mercedes. Όμως, εκείνα προέκυψαν κυρίως λόγω των αστοχιών των Red Bull-Ferrari παρά επειδή η Mercedes βρήκε χρόνο στην πίστα.
Μπορεί να φέρνει συνεχώς upgrades στους αγώνες. Όμως, είναι φανερό ότι αν δεν υπάρξει αλλαγή κανονισμών για το 2023 η Mercedes δεν θα μπορέσει να είναι πραγματικά ανταγωνιστική. Τους λόγους που επικαλείται ο Wolff για τις αλλαγές που είναι «αναγκαίες» δεν θα τους σχολιάσουμε.
Τέλος, κοιτώντας τις επιδόσεις των δύο οδηγών της Mercedes, εντύπωση προκαλεί η μέχρι στιγμής επικράτηση του Russell έναντι του Hamilton. Ο νεαρός Βρετανός τα έχει πάει περίφημα έναντι του πολύ πιο έμπειρου teammate του όντας μπροστά τόσο στο σκορ των δοκιμαστικών όσο και στην βαθμολογική συγκομιδή.
Στο δεύτερο μισό της σεζόν είναι εξαιρετικά πιθανό ο Hamilton να ανακάμψει βασιζόμενος στην μεγαλύτερη εμπειρία του. Όμως, οι προθέσεις του Russell έχουν γίνει κατανοητές και δεν θα είναι ένας εύκολος αντίπαλος σε περίπτωση που η Mercedes γίνει ξανά ανταγωνιστική.
