H Ευρώπη, η οποία προσπαθεί να αναπληρώσει μια σημαντική καθυστέρηση στην παραγωγή ηλεκτρικών μπαταριών για την αυτοκινητοβιομηχανία της, βλέπει νέα έργα να ανθίζουν στο έδαφός της, αλλά απειλείται από τον επιθετικό ανταγωνισμό από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα.
«Η Ευρώπη έχει τα μέσα για να είναι στον ανταγωνισμό», παρατηρεί ο Tobias Gehrke, ερευνητής γεωοικονομίας στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR). «Είμαστε σε αποδεκτή θέση, αλλά η πίεση αυξάνεται». Σχεδόν 50 εργοστάσια μπαταριών ιόντων λιθίου πρόκειται να κατασκευαστούν στην Ευρώπη έως το 2030, ενώ σήμερα είναι σχεδόν ανύπαρκτα.
Η Γερμανία είναι η πιο προηγμένη χώρα με έργα που ισοδυναμούν με 498 GWh, ακολουθούμενη από την Ουγγαρία (224 GWh) και στη συνέχεια τη Νορβηγία (136 GWh). Η Γαλλία έρχεται μόλις τέταρτη με 122 GWh, σύμφωνα με την παρακολούθηση της ΜΚΟ Transport and Environment. Ένα τέταρτο εργοστασιακό έργο επιβεβαιώθηκε από τον ταϊβανέζικο όμιλο ProLogium στη Δουνκέρκη.
Ωστόσο, σύμφωνα με τη ΜΚΟ, το 68% αυτών των έργων κινδυνεύει να «αναθεωρηθεί προς τα κάτω, να καθυστερήσει ή να διακοπεί», ιδίως λόγω του αμερικανικού ανταγωνισμού που ενισχύεται από τις επιδοτήσεις του νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA).
Αυτό το σχέδιο της αμερικανικής κυβέρνησης παρέχει κολοσσιαίες φορολογικές πιστώσεις για την πράσινη βιομηχανία και την ενεργειακή μετάβαση, προκειμένου να αντιμετωπιστεί η άνοδος της κινεζικής ισχύος.
Η Ευρώπη πάσχει από ένα τεράστιο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας
«Πληρώνουμε διπλά για ηλεκτρική ενέργεια σε σύγκριση με την Κίνα», αποδοκιμάζει ο κ. Gehrke. Πρέπει να “επιδοτήσουμε την ενέργεια για να μην ξεφύγουμε.
Τον Δεκέμβριο, οι μπαταρίες ιόντων λιθίου κοστίζουν 24% περισσότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες από ό,τι στην Κίνα. Στην Ευρώπη ήταν 34% πιο ακριβά.
Για τον ερευνητή, ο στόχος της Ευρώπης να παράγει όλες τις μπαταρίες που είναι απαραίτητες για την αυτοκινητοβιομηχανία της στο έδαφός της έως το 2030 φαίνεται μη ρεαλιστικός σε αυτό το στάδιο.
Ένα άλλο σημαντικό μειονέκτημα: πρόσβαση σε κρίσιμα υλικά – γραφίτης, λίθιο, νικέλιο, μαγγάνιο και κοβάλτιο – των οποίων η αλυσίδα εφοδιασμού ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα.
Η Κίνα ελέγχει συγκεκριμένα το 75% της διύλισης λιθίου και το 50% του κοβαλτίου και θα πρέπει να διατηρήσει την ηγετική της θέση στην παραγωγή μπαταριών για τα επόμενα πέντε χρόνια, σύμφωνα με τις προβλέψεις του BloombergNEF.
