Η πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να επιτρέψει την εξαίρεση των αυτοκινήτων που κινούνται με συνθετικά καύσιμα (e-fuels) και πωλούνται μετά το 2035, όταν όλα τα νέα οχήματα θα πρέπει να είναι μηδενικών εκπομπών, έδωσε νέα προοπτική στους κινητήρες εσωτερικής καύσης στην Ευρώπη.
Τα e-fuels, τα συνθετικά καύσιμα που προέρχονται από μία πολύπλοκη χημική διεργασία από την οποία προκύπτει η συνθετική μεθανόλη, προβάλλονται από τους υποστηρικτές τους ως η μόνη βιώσιμη λύση για την απαλλαγή των κινητήρων εσωτερικής καύσης από τον άνθρακα.
Ωστόσο, οι επικριτές υποστηρίζουν ότι τα efuels είναι ένας ακριβός αντιπερισπασμός από τη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση, η οποία προσφέρει μια πιο αποδοτική και φιλική προς το περιβάλλον προσέγγιση για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.
Οι υποστηρικτές των συνθετικών καυσίμων, συμπεριλαμβανομένων εταιρειών όπως η Porsche και η Ferrari, υποστηρίζουν ότι μπορούν να χρησιμεύσουν ως λύση για την απαλλαγή από τον άνθρακα εκατομμυρίων αυτοκινήτων με κινητήρα εσωτερικής καύσης που κυκλοφορούν σήμερα στους δρόμους, καθώς και άλλων μορφών μεταφοράς, όπως η ναυτιλία και η αεροπορία.
Ισχυρίζονται ότι τα αυτοκίνητα που κινούνται με ηλεκτρονικά καύσιμα μπορούν να επιτύχουν παρόμοιο αποτύπωμα άνθρακα με τα ηλεκτρικά οχήματα (EV), όταν λαμβάνεται υπόψη ολόκληρος ο κύκλος ζωής του οχήματος.
Ωστόσο, οι πολέμιοι των e-fuels εγείρουν βάσιμες ανησυχίες. Υποστηρίζουν ότι η παραγωγή τους αποσπά τη βιώσιμη αιολική και ηλιακή ενέργεια από πιο βασικές χρήσεις, εμποδίζοντας ενδεχομένως την ανάπτυξη των υποδομών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Επιπλέον, οι κινητήρες εσωτερικής καύσης που λειτουργούν με συνθετικά καύσιμα εξακολουθούν να παράγουν ρύπους όπως οξείδια του αζώτου και μονοξείδιο του άνθρακα, υπονομεύοντας τον στόχο της επίτευξης καθαρότερης ποιότητας του αέρα.
Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι αντί να επενδύουν σε e-fuels, οι πόροι θα πρέπει να κατευθύνονται προς την ανάπτυξη και την υιοθέτηση των ηλεκτρικών οχημάτων, τα οποία προσφέρουν μια πιο αποτελεσματική και αποδεδειγμένη λύση για την απαλλαγή από τον άνθρακα.
Η θέσπιση κανονισμών για τα e-fuelsα παραμένει αβέβαιη, αλλά η πιθανή συμπερίληψή τους έχει περιπλέξει την πορεία της αυτοκινητοβιομηχανίας προς τα πλήρως ηλεκτρικά οχήματα.
Η προοπτική των ηλεκτρονικών καυσίμων, που προηγουμένως θεωρούνταν ως αναπόφευκτη στροφή, έδωσε σε εταιρείες όπως η Porsche και η Ferrari την ελπίδα ότι μπορούν να συνεχίσουν να πωλούν τους κινητήρες εσωτερικής καύσης και μετά την προθεσμία μηδενικών εκπομπών της ΕΕ για το 2035.
Η Porsche έχει μάλιστα πραγματοποιήσει σημαντικές επενδύσεις σε ένα πιλοτικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρονικών καυσίμων στη Χιλή, συνεργαζόμενη με τη Siemens και ενεργειακές εταιρείες για να διερευνήσει τη σκοπιμότητα της παραγωγής ηλεκτρονικών καυσίμων.
Ωστόσο, δεν είναι μόνο οι κατασκευαστές πολυτελών αυτοκινήτων που βλέπουν δυνατότητες στα συνθετικά καύσιμα.
Οι διευθύνοντες σύμβουλοι της Stellantis και της Renault έχουν αναγνωρίσει τη δυνατότητα χρήσης ηλεκτρονικών καυσίμων για την απαλλαγή από τον άνθρακα των υφιστάμενων κινητήρων εσωτερικής καύσης, ιδίως για μάρκες αυτοκινήτων χαμηλού κόστους όπως η Dacia.
Η Renault συνεργάζεται ενεργά με τη Saudi Aramco για την ανάπτυξη ηλεκτρονικών καυσίμων και τα εξετάζει ως εναλλακτική λύση στην πλήρη ηλεκτροκίνηση, τουλάχιστον προς το παρόν.
Η Stellantis, από την άλλη πλευρά, παραμένει προσηλωμένη στην πώληση μόνο ηλεκτροκίνητων οχημάτων με μπαταρία στην Ευρώπη μέχρι το 2030, αλλά αναγνωρίζει τα πιθανά οφέλη των ηλεκτρονικών καυσίμων.
Περιβαλλοντικές ομάδες, όπως η Transport & Environment, πιστεύουν ότι το λόμπι των e-fuels, το οποίο υποστηρίζεται κυρίως από την πετρελαϊκή βιομηχανία, έχει ως στόχο να εμποδίσει τη μαζική ηλεκτροκίνηση αντί να επιδιώξει έναν δίκαιο ανταγωνισμό μεταξύ των ηλεκτρονικών καυσίμων και των ηλεκτρικών οχημάτων.
Η E-Fuels Alliance, η ομάδα πίεσης για τα συνθετικά καύσιμα, αντικρούει αυτόν τον ισχυρισμό, δηλώνοντας ότι υποστηρίζει την ηλεκτροκίνηση, αλλά πιστεύει ότι αυτά τα καύσιμα μπορούν να παραχθούν βιώσιμα και οικονομικά αποδοτικά, εάν υπάρχει ζήτηση στην αγορά.
