Mini Aceman SE 218 PS [test drive]

Ποιος είπε ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα είναι βαρετά; Η Mini πάντως σίγουρα όχι, καθώς με το Aceman έδωσε πολλούς λόγους για να ξεχαστούν οι ρομαντικοί της… αμόλυβδης. 

Κακά τα ψέματα, τα αυτοκίνητα πλέον που κινούνται με ηλεκτρική ενέργεια και είναι σε θέση να σε συγκινήσουν, είναι ελάχιστα. Γρήγορα μας έρχεται στο μυαλό το Hyundai Ioniq N, η σειρά M της BMW και από κει και έπειτα ζορίζει η σκέψη μας.

Στις πιθανές απαντήσεις πλέον εμφανίζεται και το Aceman και μάλιστα με μεγάλη σιγουριά και αυτοπεποίθηση, όπως φάνηκε να είχαν και οι άνθρωποι της βρετανικής φίρμας όταν γέννησαν την ιδέα του ιδιαίτερου αμιγώς ηλεκτρικού crossover. 

Με το μήκος του να φθάνει τα 4.07 μέτρα, είναι ελάχιστα μακρύτερο σε σχέση με το Cooper και αρκετά πιο compact σε σχέση με το Countryman των 4,45 μέτρων.

Αυτομάτως αυτή η συνθήκη κάνει το Aceman ένα αγαπητό μικρό SUV που δεν ξεφεύγει από τον ορισμό του Mini (μην ξεχνάμε την ιστορία και την κεντρική ιδέα της εταιρείας), ενώ παραμένει κουκλίστικο όπως θα το ήθελε και ο μεγαλύτερος φαν του στυλ και της διαχρονικής φινέτσας που εκπέμπει η μάρκα. 

Τετραγωνισμένο όσο χρειάζεται, με όμορφα led φωτιστικά σώματα, μεγάλη μάσκα, δίχρωμο αμάξωμα και 19άρες ζάντες, φτιάχνουν ένα πακέτο που εκτοξεύεται με τις νεανικές χρωματικές επιλογές.

Το πίσω μέρος η ομοιότητα με το μεγαλύτερο Countryman δε σε αφήνει να ξεχάσεις ότι μπορείς να το κατατάξεις στην κατηγορία των SUV. 

Τα 300 λίτρα του χώρου αποσκευών βέβαια (γίνονται πάνω από 1.000 αν πέσουν τα καθίσματα), ο περιορισμένος χώρος για τους πίσω σε γόνατα και κεφάλια και η προτεραιότητα στο στυλ, σου θυμίζουν πως παραμένει ένα μοντέλο που έχει ως πρώτη προτεραιότητα την αστική ευελιξία.

Αλλά και την εξυπηρέτηση μιας μικρής οικογένειας, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα καλύψει και μια μικρή εξόρμηση με επιτυχία. 

Το άριστα πάντως δεν το διεκδικεί το Aceman για τους χώρους του αλλά για το απίθανο στυλ του. Όμορφα υφάσματα, κομψές ραφές, δερμάτινες φάσες και μια στρογγυλή όμορφη οθόνη 9,4 ιντσών, που συνδέει το παρελθόν με το μέλλον της εταιρείας.

Ναι, μεν έχει τη βάση της στα Mini προηγούμενων δεκαετιών (από κάτω υπάρχουν και τα ανάλογα μπουτόν για πολύ βασικές λειτουργίες), ωστόσο είναι τόσο λαμπερή και σύγχρονη, με δυνατότητα για χάζεμα και παιχνίδι με τα widgets σε τέτοιο βαθμό που να απολαμβάνεις τις λειτουργίες χωρίς να σε ενοχλεί η πολυπλοκότητα. 

Ότι και αν κάνεις μέσω των experiences (Go Cart, Vivid, Core, Timeless, Trail και Balance) καταλαβαίνεις ότι γίνεται με τέτοιο τρόπο που να είναι απολαυστική η κάθε σου κίνηση. Τα γραφικά και οι ηχητικές παρεμβάσεις ισορροπούν ανάμεσα στο παιδικό και το νεανικό στοιχείο, με το Go Cart πάντως να δείχνει πως το παιχνίδι κάπου εκεί τελειώνει. Ή και ξεκινάει… όπως το βλέπει κανείς. 

Το ηλεκτρικό «πυραυλάκι» Aceman αποδίδει 218 ίππους και 330 Nm ροπή, όντας πανέτοιμο να σε κολλήσει στα όμορφα καθίσματα σε κάθε βύθισμα του δεξιού πεντάλ. Τα 0-100 χλμ./ώρα έρχονται σε 7,1 δευτερόλεπτα (η τελική ταχύτητα περιορίζεται στα 170 χλμ./ώρα) και το όλο στήσιμο του ηλεκτρικού Mini δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σε σχέση με ένα θερμικό Cooper S ίδιας απόδοσης.

Ήχος τεχνητός φυσικά αλλά απολαυστικός, τιμόνι στην τέλεια διάμετρο, κοφτερό και ακριβές και πλαίσιο κομμένο και ραμμένο για την περίσταση (έχει εξελιχθεί αποκλειστικά για αμιγώς ηλεκτρικό μοντέλο).

Η ανάρτηση (Mc Pherson εμπρός, πολλαπλοί σύνδεσμοι πίσω) είναι και αυτή στην λογική της… καρτίστικης συμπεριφοράς, με τη βρετανική φίρμα να έχει δικαίωμα να καυχιέται πως έφτιαξε ένα ηλεκτρικό μοντέλο που δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τα θερμικά αδελφάκια του υψηλών επιδόσεων. 

Άλλωστε η αγορά χρειάζεται τέτοια μοντέλα που να μην είναι βαρετά αλλά ταυτόχρονα να πληρούν όλες τις προδιαγραφές περί εκσυγχρονισμού, μηδενικών ρύπων και χωρίς θερμικό κινητήρα. 

Η μπαταρία (εντέχνως τοποθετημένη κάτω από το δάπεδο) είναι σχετικά μικρής χωρητικότητας 54,2 kWh, παρόλα αυτά είναι αρκετή ώστε να διασφαλίσει μια καλή αυτονομία για το Aceman.

Στην πράξη ένας αριθμός κοντά στα 350 χιλιόμετρα είναι εφικτός αν δεν παρασυρθεί κανείς από τον εκρηκτικό του χαρακτήρα, ενώ με σούπερ οικονομία, λειτουργία one pedal και “πράσινη” λειτουργία, μπορεί κάποιος να δει μέχρι και 406 χλμ. χωρίς ενδιάμεση φόρτιση (WLTP). 

Η διαδικασία πάντως είναι σύντομη αφού ακόμη και σε απλή οικιακή πρίζα σούκο μια βραδιά είναι αρκετή για να προσθέσει 200 χιλιόμετρα στο range, ενώ σε DC έως 95kW μισή ώρα είναι αρκετή για το 10-80% της φόρτισης (5,5 ώρες σε 11kW για μία πλήρη φόρτιση).

Η χαμηλή κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος (14 kWh/100 χλμ.) ουσιαστικά αντισταθμίζει τη μικρή μπαταρία καθαρής ενεργειακής χωρητικότητας μόλις 49,2 kWh για να έχουμε ένα μικρό crossover που καλύπτει στο έπακρο τις καθημερινές αστικές ανάγκες, φορτίζει γρήγορα, ενώ δεν θα πει όχι και σε ένα ταξιδάκι.

Σημειώστε δε, ότι μόλις η αυτονομία πέσει κάτω από τα 60 χιλιόμετρα, το Aceman σου δίνει τη δυνατότητα να κάνεις και άλλη οικονομία μπαίνοντας σε range mode (περιορισμένες ανέσεις, μέγιστη ταχύτητα 90 χλμ./ώρα.

Παράλληλα σου εμφανίζει όλους τους κοντινούς διαθέσιμους φορτιστές με τις δυνατότητες τους και το αν είναι κατειλημμένοι ή όχι. Άλλωστε και το κοινό στη χώρα μας γίνεται ολοένα και πιο εξοικειωμένο όσον αφορά τη φόρτιση, αλλά και οι επιλογές είναι περισσότερες και ταχύτερες.

Το ζητούμενο είναι να μπορεί ο υποψήφιος αγοραστής να αγαπήσει πρώτα το ηλεκτρικό σαν αυτοκίνητο. Να του αρέσει δηλαδή, να «μιλάει» στην καρδιά του, έπειτα να μπορεί να σηκώσει το οικονομικό βάρος της αγοράς και τέλος να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες και συνήθειες περί φόρτισης, αυτονομίας κλπ.

Το Aceman είναι η ιδανική περίπτωση για να «τουμπάρει» και τον πλέον καχύποπτο. Είναι κουκλίστικο, γρήγορο, με εξαιρετική οδική συμπεριφορά, απευθύνεται κυρίως στο νεανικό κοινό (που είναι και πιο ευέλικτο στις αλλαγές έτσι και αλλιώς). Τι μένει λοιπόν; Το οικονομικό ζήτημα…

Το Aceman SE κοστίζει 36.900 ευρώ μαζί με την επιδότηση (-4.000 ευρώ για το Aceman E των 184 ίππων), ποσό λίγο πάνω από το θερμικό Cooper S και εφάμιλλο του ελάχιστου ανταγωνισμού όπως το Cupra Born των 231 ίππων με ελάχιστα μεγαλύτερη μπαταρία (59 kWh).

Δείτε περισσότερα για τα ΜΙΝ ΕΔΩ

Φωτογραφίες: Νίκος Μαρινόπουλος