Ο Carlos Tavares, ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της Stellantis, σπάει τη σιωπή του και καταθέτει μια ιδιαίτερα ανησυχητική εκτίμηση για το μέλλον της αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ευρώπη.
Ο Carlos Tavares, μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες προσωπικότητες της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας, επέστρεψε στο προσκήνιο μετά την αποχώρησή του από τη Stellantis.
Σε συνέντευξή του στο γαλλικό περιοδικό Le Point, με αφορμή την κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας του με τίτλο «Un pilote au coeur de la tempête», ο πρώην επικεφαλής της Stellantis μίλησε ανοιχτά για την πορεία του στον όμιλο, τις εσωτερικές συγκρούσεις και τα συστημικά προβλήματα της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας.
Ο Tavares…
…χαρακτήρισε την κατάσταση του κλάδου ως «εξαιρετικά βίαιη», τονίζοντας πως οι κατασκευαστές έχουν χάσει τον έλεγχο του μέλλοντός τους εξαιτίας εξωτερικών παραγόντων όπως οι εμπορικοί δασμοί, οι κανονισμοί και οι γεωπολιτικές πιέσεις.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετώπισε λανθασμένα το σκάνδαλο «Dieselgate» και τιμώρησε συλλήβδην την ευρωπαϊκή βιομηχανία, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στους Κινέζους κατασκευαστές να κυριαρχήσουν στην αγορά των ηλεκτρικών αυτοκινήτων.
Στρέφοντας τα βέλη του στις αποφάσεις των Βρυξελλών, υποστήριξε πως η Ευρώπη έπρεπε να προχωρήσει σε σταδιακή απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης με βάση τις εκπομπές CO₂, δίνοντας στους μηχανικούς τον χρόνο να εξελίξουν πιο καθαρές τεχνολογίες.
Αντί γι’ αυτό, οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές υποχρεώθηκαν να προσαρμοστούν βίαια, ενώ οι Κινέζοι είχαν ήδη έτοιμες λύσεις. Ο ίδιος εκτιμά ότι οι ευρωπαϊκές εταιρείες δαπάνησαν 50 δισ. ευρώ σε μια μάταιη προσπάθεια να καλύψουν την τεχνολογική ψαλίδα.
Ιδιαίτερη αναφορά…
…έκανε στη δική του αποχώρηση από τη Stellantis στα τέλη του 2024, την οποία απέδωσε σε διαφωνίες με τη διοίκηση και τον πρόεδρο του ομίλου John Elkann, σχετικά με τη στρατηγική της πλήρους εξηλεκτρισμένης μετάβασης.
Όπως εξήγησε, ορισμένα μέλη του διοικητικού συμβουλίου επιθυμούσαν διατήρηση των πωλήσεων με κάθε κόστος, σε αντίθεση με τη δική του προσέγγιση που εστίαζε στη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα.
Ο Tavares αμφισβήτησε ευθέως την αποτελεσματικότητα των δασμών στα κινεζικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα, λέγοντας πως δεν προσφέρουν πραγματική προστασία και παρομοίασε την τακτική αυτή με «τσιρότο σε ξύλινο πόδι».
Επέκρινε επίσης…
…τη συμφωνία Stellantis – Leapmotor, σημειώνοντας πως μερίδιο 51% στις δραστηριότητες εκτός Κίνας δίνει στους Κινέζους ένα έτοιμο εργαλείο για να επαναγοράσουν την Stellantis στο μέλλον, αν ο όμιλος καταρρεύσει.
Τέλος, υπογράμμισε τις χρόνιες παθογένειες της γραφειοκρατίας στην Ευρώπη, συγκρίνοντας τη συγχώνευση PSA-FCA που ολοκληρώθηκε σε 13 μήνες με την άδεια για το εργοστάσιο στοιχείων μπαταριών της ACC που χρειάστηκε 14 μήνες για να εγκριθεί. Όπως ανέφερε, η υπερβολική ρύθμιση «πνίγει τις επιχειρήσεις» και καθιστά σχεδόν αδύνατη την «επανεκβιομηχάνιση» της ηπείρου.
Η παρέμβαση του Carlos Tavares αποτελεί μια σπάνια και ειλικρινή τοποθέτηση από άνθρωπο με εσωτερική γνώση του συστήματος και υπογραμμίζει την κρισιμότητα της στιγμής για την ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία βρίσκεται μεταξύ σφύρας και άκμονος: μεταξύ πολιτικών επιταγών και παγκόσμιου ανταγωνισμού.
