BMW 220i [test drive]

Σε αντίθεση με τη «big is beautiful» λογική της 4άρας, η νέα BMW 220i έχει ακριβώς τις διαστάσεις και το μπρίο που χρειάζεται για να τονίσει τον οδηγοκεντρικό χαρακτήρα της φίρμας.

Περνώντας αμέσως στο ψητό, η συνοπτική περιγραφή της νέας 220i θα μπορούσε να έχει ως εξής: “Όμορφη και δυναμική σχεδιαστικά, με τις ιδανικές διαστάσεις για να γεμίζει το μάτι και ταυτόχρονα να μπορεί να στρίβει σε σφιχτά κομμάτια. Με μία «πολεμική» θέση οδήγησης -όπως θα έπρεπε να είναι- και τον κατάλληλο συνδυασμό κινητήρα – οδικής συμπεριφοράς. Μία BMW που δεν θα βάλει πιθανά «φωτιά στην άσφαλτο, θα γεμίσει όμως τον οδηγό της με ικανοποίηση, ακόμα και στις απλές μετακινήσεις προς το γραφείο».

Και έτσι πράγματι είναι. Θα ακουστεί ίσως οξύμωρο αλλά η έλευση της σειράς 2 κάλυψε ένα κενό που αρκετός κόσμος δεν αντιλαμβανόταν ότι υπήρχε. Οι μεγάλες σε διαστάσεις τριάρες των τελευταίων ετών δεν είχαν το σπίρτο στο χαρακτήρα, ενώ και η Σειρά 1 coupe δεν μπόρεσε να καλύψει με τόση επιτυχία το συγκεκριμένο κοινό. Αντικρίζοντας τη 220i, το συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα είναι ότι πρόκειται για ένα μοντέλο που μπορεί να προσφέρει απλόχερα συγκινήσεις. Και όχι κρίνοντας απλά από την εξωτερική του εμφάνιση.

Το όμορφο, αθλητικό αμάξωμα, με τις δυναμικές καμπύλες, αναμφίβολα παίζει το ρόλο του. Στην προκειμένη όμως περίπτωση, πιο προκλητική είναι η εικόνα που αντικρίζει ο οδηγός από μέσα. Ένα συμπαγές κόκπιτ, που προσφέρει μεν άνεση στους μπροστινούς επιβάτες, χωρίς όμως να ξεχειλώνει σε διαστάσεις. Ένα κομψό ταμπλό, που περιλαμβάνει όλα όσα χρειάζονται, εργονομικά τοποθετημένα, χωρίς φλυαρίες. Και ένα τιμόνι, μικρό σε διάμετρο αλλά με γενναίας διατομής στεφάνη, καλό grip και με ενσωματωμένα τα paddles του 8-τάχυτου κιβωτίου από πίσω.

Καθισμένος στο καλής πλευρικής στήριξης κάθισμα, εύκολα θα βρει κανείς την ιδανική θέση οδήγησης. Άλλοι τρεις επιβάτες θα χωρέσουν μεν, είναι όμως παραπάνω από εμφανές ότι δεν έχει δοθεί προτεραιότητα στην άνεση των πίσω ή στην εύκολη είσοδο και έξοδό τους από το αυτοκίνητο. Τα πάντα εδώ είναι οδηγοκεντρικά. Όπως παλιά… Με το πάτημα του σχετικού μπουτόν, μπαίνει σε λειτουργία ο κινητήρας, ενώ από τον αντίστοιχο διακόπτη επιλέγεται το πρόγραμμα οδήγησης, ένα εκ των Eco pro, Comfort, Sport και Sport +. Αλλαγές μεταξύ αυτών γίνονται αντιληπτές, τόσο στη χαρτογράφηση του κινητήρα, όσο και στην προσαρμοζόμενη ανάρτηση Μ, σε κάθε περίπτωση όμως μιλάμε για ένα αυτοκίνητο που ρέπει προς το δυναμισμό και όχι προς την άνεση.

photos: nmarinopoulos

Χαρακτηριστικοί αυτού είναι οι -προαιρετικοί- τροχοί των 18 ιντσών, με διαφορετικές διαστάσεις ελαστικών εμπρός/πίσω. Αυτοί χαρίζουν μεν άφθονη πρόσφυση, λόγω όμως του πολύ χαμηλού προφίλ μεταφέρουν πολλές φορές τις ανωμαλίες του δρόμου «αμάσητες» στο εσωτερικό. Επιλέγοντας τη λειτουργία Sport οι αναρτήσεις χαμηλώνουν κατά 10 χλστ. προσφέροντας ένα πραγματικά σφιχτό setup. Οι κλίσεις στις στροφές περιορίζονται ακόμα περισσότερο και ο χαρακτήρας του αυτοκινήτου σε κάνει να θες να πατάς συνεχώς περισσότερο το γκάζι, από όσο χρειάζεται.

Ο turbo κινητήρας των 2,0 λίτρων είναι ζωντανός από χαμηλά και διατηρεί την ευστροφία του μέχρι το άνω όριο των στροφών. Ο ήχος που παράγει είναι μεν συμπαθητικός, θα σήκωνε όμως λίγο ακόμα μπρίο, προτού φτάσει σε σημείο να προκαλεί τους τριγύρω. Είναι οικονομικός, στο μέτρο του δυνατού και, χάρη στους 184 ίππους του, χαρίζει καλές επιδόσεις. Συνεργάζεται, δε, εξαιρετικά με το οκτάρι κιβώτιο και αφήνει πολύ καλές εντυπώσεις, τόσο από την κλιμάκωση, όσο και για τη λειτουργία του, σε αυτόματη αλλά και σειραϊκή διαμόρφωση. Το μεγαλύτερο ίσως αρνητικό έχει να κάνει με το… πλαίσιο του αυτοκινήτου, που με την ακαμψία του διαχειρίζεται εύκολα όλη αυτή τη δύναμη και ζητάει και άλλη…

Πράγματι, ο συνδυασμός του εύστροφου μοτέρ, με τη σπορτίφ ρύθμιση των αναρτήσεων κάνουν τη 220i πιθανά το πιο fun to drive μοντέλο στη γκάμα της BMW, αν εξαιρέσει κανείς τις εκδόσεις Μ, άντε και οτιδήποτε φέρει από τρίλιτρο κινητήρα και πάνω! Τα χιλιόμετρα μαζεύονται για πλάκα, η υπερστροφή κάνει την εμφάνισή της ελεγχόμενα, όταν ο οδηγός το επιλέξει και το αυτοκίνητο νιώθει το ίδιο άνετα, είτε ταξιδεύοντας με… όσα στην εθνική, είτε οδηγώντας σε κάποιο σφιχτό, ορεινό στροφιλίκι. Οι όποιες αντιδράσεις έρχονται μετά από αρκετή πίεση και ελέγχονται σχετικά εύκολα, χάρη στο το άμεσο και ακριβές, με καλή πληροφόρηση, τιμόνι. Όσο για τα φρένα, βρίσκονται εκεί όποτε και αν τα χρειαστείς, χωρίς να ταλαιπωρούνται από φαινόμενα fading.

Εν κατακλείδι, η BMW έχει κάθε λόγο να αισθάνεται περήφανη με την πρόσφατη επέκταση της γκάμας της. Για όποιον βάζει ως προτεραιότητα την οδηγική απόλαυση και έχει να διαθέσει το αντίτιμο -που ξεκινά από τα 30.000 ευρώ και μπορεί να ανέβει με διάφορα έξτρα- η 220i αποτελεί μία πολύ σοβαρή επιλογή.