Σύστημα το οποίο επινοήθηκε για την βελτίωση της παθητικής ασφάλειας και πρωτοεμφανίστηκε στις ΗΠΑ την δεκαετία του ’70. Αποτελείται από ένα σάκο ο οποίος σε κανονικές συνθήκες βρίσκεται συμπιεσμένος στο τιμόνι ή στο ταμπλό στην περίπτωση του συνοδηγού. Για να διογκωθεί λοιπόν ένας αερόσακος απαιτείται ο πυροτεχνικός μηχανισμός του αερίου, ένα σύνολο αισθητήρων και μια ξεχωριστή ηλεκτρονική μονάδα (ECU) η οποία συλλέγει πληροφορίες και δίνει εντολή στο πυροτεχνικό μηχανισμό για να πυροδοτήσει το στέρεο προωθητικό NaN3 (αζίδιο του νατρίου). Κατά την καύση του απελευθερώνονται αβλαβή για τον ανθρώπινο οργανισμό αέρια τα οποία αποτελούνται κατά 98% από άζωτο. Τα βλαβερά σωματίδια από την καύση συγκρατούνται από ειδικά φίλτρα ενώ το «μπαμ» της πυροδότησης αν και έχει πολύ υψηλή στάθμη ευτυχώς έχει και μικρή διάρκεια χωρίς να προκαλεί βλάβες στο σύστημα ακοής μας. Από την στιγμή που ένα αυτοκίνητο συγκρουσθεί με ένα άλλο ή με κάποιο εμπόδιο κατά μέσο όρο χρειάζονται 10-15 χιλιοστά του δευτερολέπτου (millisecond) για να ενεργοποιηθεί το σύστημα των αερόσακων. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι για να φουσκώσει ένας μετωπικός αερόσακος απαιτούνται περίπου 40-50 millisecond, λιγότερο δηλαδή από το ανεβοκατέβασμα της ανθρώπινης βλεφαρίδας.
