Nissan Juke 1.2 DIG-T [test drive]

Ένα από τα από τα πιο ιδιαίτερα σχήματα της αγοράς φρεσκάρεται στα σημεία και βελτιώνεται χωροταξικά…

Το Juke είναι από τις περιπτώσεις των αυτοκινήτων που με την πρώτη ματιά αφήνουν ανάμεικτες εντυπώσεις: «love or hate it», όπως λέει και το γνωστό κλισέ. Προσωπικά, το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον όσο και τολμηρό για ένα σχήμα που όμοιο του δεν βρίσκεις σπάζοντας το μονόχνοτο στιλ που μπορεί να έχει ένα κλαστικό σχήμα (π.χ. το Qashqai). Και με τόσο ιδιαίτερη όψη τα περιθώρια που είχαν οι σχεδιαστές δεν ήταν και τόσο μεγάλα ώστε να προβούν σε κάτι διαφορετικό από αυτό που προέκυψε.

Έτσι, το ανανεωμένο Juke ξεχωρίζει από την πιο επιθετική μάσκα με το μεγαλύτερο λογότυπο και κυρίως από τα επανασχεδιασμένα φωτιστικά σώματα -με γεωμετρία «μπούμερανγκ» -που προσδίδουν ένα αισθητά πιο δυναμικό ύφος στο εμπρός μέρος, παραπέμποντας εν μέρει στο «Z» στιλ που χαρακτηρίζει τα σπορ μοντέλα της Nissan (370Z, GT-R). Ελαφρώς αλλαγμένοι είναι και οι προφυλακτήρες ενώ μία δόση πολυτέλειας προσθέτουν τα φλας που έχουν ενσωματωθεί στους εξωτερικούς καθρέπτες.

Στο εσωτερικό οι αλλαγές είναι πιο διακριτικές και εντοπίζονται στα σημεία, όπως στον πίνακα οργάνων που εμπεριέχει ψηφιακές ενδείξεις για τον δείκτη καυσίμου και θερμοκρασίας καθώς και στην κεντρική κονσόλα με την έξυπνη μεν, αλλά άβολα δε τοποθετημένη οθόνη που απεικονίζει εναλλασσόμενα την λειτουργία του κλιματισμού και άλλων ενδείξεων, π.χ. της πίεσης του τούρμπο (πρόκειται για το γνωστό Nissan Dynamic Control).

Πάντως, το Juke δεν στερείται πρακτικότητας με βαθιές ποτηροθήκες και χώρους για μικροαντικείμενα, ενώ η πλούσια έκδοση της δοκιμής μας έχει από διακοσμητικά πάνελ στο ταμπλό έως και μία πανοραμική γυάλινη οροφή. Πολύ σοφή όσο και πρακτική είναι η διεύρυνση του χώρου αποσκευών με καλύτερη εκμετάλλευση σε βάθος, ώστε ο διαθέσιμος χώρος να φτάνει τα 354 lt (από τα 251 του απερχόμενου μοντέλου, αύξηση κατά 40%).

photos: nmarinopoulos

Στον δρόμο το Juke παραμένει ένα ευχάριστο crossover με ισορροπημένα χαρακτηριστικά και συμπαθητικό στήσιμο που δεν λέει όχι στην σβέλτη οδήγηση. Τουναντίον, έχει την δυνατότητα να στρίβει όπως ένα καλοστημένο hatch ενώ ανάλογα καλά είναι και τα επίπεδα άνεσης. Το ηλεκτρομηχανικό τιμόνι έχει καλή αίσθηση, ενώ ακριβής στις διαδρομές του είναι και ο επιλογέας των έξι σχέσεων. Φυσικά, ένα από τα μεγαλύτερα ατού του Juke κρύβεται κάτω από το καπό και έχει να κάνει με τον αποδοτικό τούρμπο τετρακύλινδρο του 1,2 lt που αποδίδει 115 στρωτούς ίππους (ουσιαστικά αντικαθιστά την ατμοσφαιρική έκδοση 1.6 με 117 PS η οποία πλέον διατίθεται μόνο με αυτόματο CVT).

Η ροπή των 190 Nm εμφανίζεται ομαλά από τις χαμηλές στροφές και βυθίζοντας απότομα το γκάζι κατά την εκκίνηση, βλέπεις το φουσκωτό καπό να ανασηκώνεται αρκετά ώστε να αντιληφθείς πως η κίνηση μεταφέρεται στους εμπρός τροχούς. Εδώ, αν το παρακάνεις σε μέτριας ποιότητας οδόστρωμα ακολουθεί εύκολα άσκοπο χαζοσπινάρισμα, το οποίο προφανώς να οφείλεται και στα ταλαιπωρημένα Continental του μοντέλου της δοκιμής μας. Πολύ καλό στην λειτουργία του το σύστημα start/stop.  Από πλευράς κατανάλωσης το Juke τα καταφέρνει μια χαρά μιας και σε μεικτές συνθήκες κίνησης το trip computer κυμάνθηκε στα 7,6 lt/100 km. Η ποιότητα κύλισης είναι καλή ενώ αυτό που θα θέλαμε είναι περισσότερη ησυχία στο εσωτερικό στις υψηλές ταχύτητες.

Εδώ δεν μπορείς να τα έχεις όλα και ορισμένες λεπτομέρειες δεν αναιρούν το ελκυστικό συνολικά πακέτο του Juke με αρκετή απόσταση ασφαλείας από το έδαφος για απροβλημάτιστες διαδρομές σε βατούς χωματόδρομους. Αν και κατά την επιλογή του, πιστεύουμε πως τον πρώτο λόγο θα έχει πάντοτε το έντονα προχωρημένο στιλ –σε συνδυασμό με την αύξηση του πορτμπαγκάζ που αποτελούσε ένα σοβαρό μειονέκτημα- που σε καμία περίπτωση δεν περνά απαρατήρητο. Εδώ θα λέγαμε πως ο τολμών ξέρει πώς να νικά…