Ford Mustang GT 5.0 V8 [test drive]

Εάν ψάχνετε για όχημα αντρικό, που του περισσεύει η τεστοστερόνη, έχετε πέσει μέσα. Ένα… badass μοντέλο, που τραβάει τα βλέμματα όσο εύκολα τρώει λάστιχα!

Έχετε ακούσει για το αμερικάνικο όνειρο; Ε, λοιπόν αυτό πλέον εισάγεται και στην αποδώ πλευρά του Ατλαντικού, σε τιμή ευκαιρίας, λίγο πάνω από τα 60 χιλιάρικα. Χωρίς πολλά ηλεκτρονικά, χωρίς ανέσεις και πολυτέλειες, παρά μόνο με 4,8 μέτρα μέταλλο να γεμίζουν το μάτι και με έναν ατμοσφαιρικό, πεντάλιτρο V8 να μαγνητίζει τα αυτιά.

Μια πρώτη επαφή με τη Mustang είχαμε ήδη πριν κάτι μήνες, μόνο που ήταν η «εξευρωπαϊσμένη», υπερτροφοδοτούμενη έκδοση, των 2.3 λίτρων. Εδώ, πλέον, μιλάμε για το real thing, για αυτή που δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση να αποτελεί πρώτο αυτοκίνητο κανενός, εύκολα όμως θα στόλιζε ένα ονειρικό γκαράζ, έτσι για την αλητεία. Και γι’ αυτό θα πρέπει να ευχαριστήσουμε τη Ford που, πιστή στη λογική των muscle cars, δείχνει πραγματικά να έχει σεβαστεί αυτή την παράδοση. Όπερ σημαίνει ότι διατηρεί ανέπαφο το brutal σουλούπι  και το χαρακτήρα της, δίνοντας όμως και μερικά τεχνολογικά καλούδια εντός.

Περνώντας στο εσωτερικό, το πρώτο που εκτιμά κανείς είναι τα bucket καθίσματα της Recaro, με την εξαιρετική πλευρική στήριξη. Η άνεσή τους απέχει από το να χαρακτηριστεί κορυφαία αλλά αυτό είναι πρακτικά αδιάφορο… Το τιμόνι, με τη σειρά του, έχει την κατάλληλη διάμετρο και ρυθμίζεται ώστε να έρθει στα μέτρα του οδηγού. Αισθητικά, μερικούς ακόμα πόντους θα δώσουν οι αεροπορικού τύπου διακόπτες και το μπουτόν εκκίνησης του κινητήρα, στη βάση της κεντρικής κονσόλας. Ακριβώς από πάνω, δεσπόζει η ευμεγέθης, 8 ιντσών, οθόνη του infotainment, με το ηχοσύστημα, το τηλέφωνο (Bluetooth) και το σύστημα πλοήγησης. Ένας συνδυασμός, δηλαδή, παλαιού και νέου, σε αρμονία.

Το απόλυτο, ωστόσο, gadget για την περίσταση είναι αναμφισβήτητα ο υπολογιστής δεδομένων του αυτοκινήτου. Όχι γιατί χαζεύεις εύκολα την κατανάλωση να ξεπερνά τα 20 λίτρα/ 100 χλμ. (που για κάποιον έκφυλα αδιόρατο λόγο εδώ δείχνει καλό…) αλλά γιατί προσφέρει μία σειρά από πληροφορίες που αναμφίβολα θα ερεθίσουν το μυαλό του γνώστη. Θερμοκρασία κυλινδροκεφαλών, θερμοκρασία και πίεση λαδιών, επιταχυνσιόμετρο για τον εγκάρσιο και διαμήκη άξονα, ακόμα και δείκτης αναλογίας μίγματος καυσίμου/ αέρα, είναι μερικά από τα διαθέσιμα στοιχεία που παρουσιάζονται στον πίνακα των οργάνων.

Αρκετά όμως με το φαίνεσθαι. Η ουσία ξεκινά βάζοντας μπροστά το οκτακύλινδρο σύνολο που κρύβεται κάτω από το καπό. Ένα βαθύ μουγκριτό και νιώθεις όλο το αμάξωμα να τραντάζεται ελαφρά. Κραδασμοί υπαρχουν, ειδικά με τον κινητήρα κρύο, είναι όμως μικροί, ίσα να υπενθυμίζουν ότι εδώ δεν έχεις να κάνεις με κάποιο 1.200άρι μοτεράκι, έρμαιο του downsizing αλλά με ένα ατμοσφαιρικό εργοστάσιο παραγωγής ίππων.

photos: nmarinopoulos

There’s no replacement for displacement, λένε σε πολλά χωριά και σε μεγάλο βαθμό έχουνε δίκιο. Παρότι ράθυμος χαμηλά να ανεβάσει στροφές, ο κινητήρας της Mustang έχει τόση ροπή που ανεβαίνεις την Πεντέλη με 1.000 στροφές και έκτη στο κιβώτιο, χωρίς να ζορίζεται. Αν μάλιστα πατήσεις περισσότερο γκάζι, επιταχύνει κιόλας! Πρακτικά, αν κάποιος θέλει να κινηθεί οικονομικά, σε κάθε είδους διαδρομή, αρκούν 3 ταχύτητες, η δευτέρα, η πέμπτη και η έκτη…

Για όποιον αποφασίσει να πάει παραπέρα -και οι στροφές ξεπεράσουν τις 3.000- τότε αρχίζουν να ξεδιπλώνονται οι χάρες του συνόλου. Ένας βαρύς, μπάσος, μεταλλικός ήχος γεμίζει την καμπίνα και ταυτόχρονα ξεχυνεται στα γύρω οικοδομικά τετράγωνα. Το σώμα κολλάει στο bucket από την επιτάχυνση και τα χιλιόμετρα μαζεύονται χωρίς πολλή δυσκολία. Ακόμα και με τρίτη στο κιβώτιο, όταν το δεξί πόδι ακουμπήσει πάτωμα, η ουρά αποκτά τάσεις φυγής. Εδώ, βέβαια, με το χέρι στην καρδιά, μπορεί να φταίνε λίγο και τα ελαστικά. Τα P Zero που φόραγε μοχθούσαν πραγματικά να προσφέρουν πρόσφυση, καθώς ήταν πολυδουλεμένα και έτοιμα για αλλαγή, λίγο πριν αρχίσουν να φανερώνουν τα λινά τους.

Παρόλα αυτά, η Mustang GT δεν είχε κανένα πρόβλημα να επιταχύνει σαν τρελή, να στρίβει με αρκετά χιλιόμετρα και να ξηλώνει σχεδόν την άσφαλτο, κάθε φορά που το μεσαίο πεντάλ έστελνε αποφασιστικά την εντολή στα φρένα της Brembo να κοκκαλώσουν. Το τιμόνι, ακόμα και στη διαμόρφωση Sport, δεν προσφέρει σοβαρή πληροφόρηση, είναι όμως γρήγορο και άμεσο στις εντολές του οδηγού. Ορισμένα οδηγικά modes (sport, race κ.λπ.) είναι εκεί για να δίνουν μία νότα καινοτομίας, χωρίς όμως να κάνουν αισθητή διαφορά, στο τέλος της μέρας.

Και αυτό γιατί, αν βυθίσεις το δεξί πεντάλ στο πάτωμα, η αντίδραση θα είναι ίδια. Με 421 ίππους και 54 κιλά ροπής, ξεκινάει το παιχνίδι. Βέβαια, σαν γνήσιο muscle car, το συγκεκριμένο θέλει χώρο για να ξεδιπλώσει τις αρετές του. Χώρο, λόγω μεγέθους, θέλει και στην πόλη, ας μην πάμε όμως την κουβέντα προς τα εκεί… Αυτό, πάλι, που αξίζει να μνημονευθεί είναι οι αναρτήσεις, που κάθε άλλο παρά είναι σκληρές. Είναι βεβαίως σφιχτές και δεν επιτρέπουν κλίσεις στις στροφές, διατηρούν όμως μία άνεση στην καθημερινότητα που είναι ευπρόσκεκτη.

Εν κατακλείδι, αν θεωρήσετε ότι με τη Mustang GT βάζετε χέρι στο απόλυτο σπορ αυτοκίνητο, που θα σας επιτρέψει να γράφετε χρόνους στην πίστα που θα ζήλευαν ακόμα και οι 911, είσαστε λάθος. Αν πάλι θέλετε να ξεχωρίζετε, να κινείστε όντως γρήγορα, χωρίς όμως να κοιτάτε χρονόμετρα και να μυρίζετε καμμένο λάστιχο, όποτε κάνετε κέφι, τότε το είπαμε και στην αρχή, αυτά είναι τα καλύτερα 60 κάτι χιλιάρικα που μπορείτε να επενδύσετε σε όχημα.

Περισσότερες δοκιμές μοντέλων FORD