Από το 2009 είχαν τα βενζινοκίνητα να «προσπεράσουν» σε πωλήσεις τα ντίζελ, με τα τελευταία να πέφτουν (από το περσινό 50,2%) στο 46,3%.
Κάτι που είναι εύλογα αναμενόμενο μιας και το dieselgate σε συνδυασμό με τον γενικότερο εκφοβισμό που υπάρχει (π.χ. για απαγόρευση από αστικά κέντρα κ.α.) ώθησε το αγοραστικό κοινό στο να προτιμήσει τα βενζινοκίνητα τα οποία παρουσίασαν αύξηση στο 48,5% (από το 45,8%) στο Α’ εξάμηνο της χρονιάς (σε σχέση με το περσινό). Στην Ελλάδα η διαφορά υπέρ της βενζίνης είναι ακόμη μεγαλύτερη και αυτό διότι η επιλογή γίνεται με πιο ορθολογικά κριτήρια και όχι επειδή το ντίζελ πέθανε (όπως αναπαρήγαγαν οι γνωστοί φωστήρες που τώρα βγαίνουν και λένε πως εμείς τα λέγαμε περί μείωσης των πωλήσεων).
Στα επόμενα χρόνια θα δούμε να συνεχίζεται αυτή η μείωση και το ντίζελ να μην αποτελεί τα κυρίαρχο είδος της ευρωπαϊκής αγοράς. Το ποσοστό αυτό αναμένεται σε περίπου μία πενταετία να έχει μειωθεί στο περίπου 30% αφού από την μία υπάρχει όλη αυτή η διάχυτη κατάσταση (με τα σκάνδαλα περί ρύπων), ενώ από την άλλη αρκετές εταιρίες έχουν ανακοινώσει πως φρενάρουν την εξέλιξη των πετρελαιοκινητήρων (όπως για παράδειγμα η Volvo και η Porsche). Επίσης, υπάρχει και μακροπρόθεσμα η πιθανή απαγόρευση των diesel από τα μέσα της επόμενης δεκαετίας στα κέντρα ορισμένων μεγαλουπόλεων, αλλά μέχρι τότε πολλά αλλάζουν…
Σημαντικά είναι η άνοδος στις εναλλακτικές μορφές κίνησης (υβριδικά, ηλεκτρικά, LPG και φυσικό αέριο) που φτάνει το 35% (σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό χρονικό διάστημα) αντιπροσωπεύοντας πλέον μερίδιο αγοράς που φθάνει το 5,2% όλων των πωλήσεων. Στα επόμενα χρόνια το ποσοστό αυτό αναμένεται να αυξηθεί κυρίως λόγω της εμφάνισης περισσότερων ηλεκτροϋβριδικών και λιγότερα για τα πολλά υποσχόμενα καθαρά ηλεκτροκίνητα BEV που θα πρέπει να επιλύσουν ζητήματα όπως η αυτονομία (η πραγματική), ο χρόνος φόρτισης (σε σπιτικό δίκτυο) και φυσικά η τιμή πώλησης (δίχως επιδοτήσεις).
