Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 η Volkswagen αποφάσισε να σχεδιάσει το διάδοχο του θρυλικού σκαραβαίου. Και το Golf δεν ήταν η μόνη επιλογή…
Έχοντας «στύψει» στην κυριολεξία το Beetle, το οποίο μεν αποτέλεσε τεράστια εμπορική επιτυχία αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να συνταξιοδοτηθεί, η γερμανική εταιρία άρχισε να εξετάζει το ενδεχόμενο διαδοχής. Ένα νέο μοντέλο το οποίο θα είναι compact σε διαστάσεις και ταυτόχρονα σπορτίφ, άνετο, ασφαλές και με χώρους – το ποιο αδύναμο σημείο του Σκαραβαίου.
Έτσι λοιπόν, οι άνθρωποι της VW ακολούθησαν τη γνωστή συνταγή της επιτυχίας. Στράφηκαν δηλαδή στην Porsche… Αφού και ο σκαραβαίος ήταν μοντέλο του Ferdinard Porsche, θα μπορούσαν να ελπίζουν σε κάτι ανάλογο. Και το αποτέλεσμα ήταν το ΕΑ 266. Ένα μοντέλο με τον κινητήρα στο κέντρο, κάτω ακριβώς από το πίσω κάθισμα.
Όπως ήταν φυσικό, το ΕΑ 266 ήταν όντως σπορτίφ και με όλα τα χαρακτηριστικά που ήθελαν στη Volkswagen. Μάλιστα ο τετρακύλινδρος κινητήρας των 1.6 λίτρων ήταν υδρόψυκτος και σε σειρά (όχι boxer), αποδίδοντας 100 ίππους και χαρίζοντας αξιοσημείωτες επιδόσεις. Και αυτός θα μπορούσε να κινήσει όλη τη γκάμα αμαξωμάτων που θα απαιτούσε η αγορά. Τρίπορτα, πεντάπορτα, sedan, ένα coupe, ένα roadster και ένα λεωφορειάκι, ως πρόδρομο των μεταγενέστερων πολυμορφικών.
Ταυτόχρονα όμως είχε και ένα βασικό μειονέκτημα. Η τοποθέτησή του κάτω από το κέντρο του αυτοκινήτου είχε σαν αποτέλεσμα το ψυγείο και η εισαγωγή αέρα να λειτουργούν ως σκούπες για ο,τι σκουπίδι και σκόνη υπήρχε στο οδόστρωμα. Αυτό, σε συνδυασμό με τη μη εύκολη πρόσβαση στο μοτέρ, δεν ήταν και τόσο καλό.
Το τελικό χτύπημα ήρθε από τον νέο τότε επί κεφαλής της εταιρίας, Rudolf Leiding, ο οποίος έβρισκε και την αισθητική του αυτοκινήτου μέτρια. Απέρριψε το μοντέλο της Porsche και έδωσε το πράσινο φως σε μία άλλη προσπάθεια, με εσωτερικό κωδικό ΕΑ 337. Επρόκειτο για ένα πρωτότυπο της Italdesign που σχεδίασε ο νεαρός τότε Giorgetto Giugiaro. Αυτό, με ελάχιστες διαφοροποιήσεις πέρασε στην παραγωγή, με το νέο όνομα, Golf. Τη συνέχεια, λίγο έως πολύ, τη γνωρίζετε…
